Οι Μαύρες αφίσες...

Για να μιλήσουμε και για κάτι άλλο επίκαιρο που άπτεται περισσότερο (από τις φωτιές που ακόμα καίνε το Δρυμό της Πάρνηθας και το Πήλιο και ένα σωρό ακόμα μέρη…) του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ενδεχομένως, παραθέτω από το in.gr

«Σε προεκλογικό κλίμα και με κορυφαίο σημείο την ομιλία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή άρχισε το απόγευμα της Παρασκευής το 7ο τακτικό συνέδριο της ΝΔ, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...»

Έγινε λοιπόν το 7ο τακτικό συνέδριο, μέσα σε πλήρη τάξη φαντάζομαι, αφού η Ελλάδα είναι εν_τάξει ως γνωστών (μου θυμίζει αμυδρά ένα τραγούδι του Χάρη Κλίν αυτό). Φυσικά όλοι θα είδατε την Αθήνα γεμάτη με μπλε αφίσες του Κώστα (ή Κωστάκη αν προτιμάτε) που προανήγγειλαν την μεγάλη ομιλία της Παρασκευής, σε έντονο προεκλογικό ύφος. Διάβασα εχθές και για την σχετική πρωτοβουλία του κ. Ν. Κακλαμάνη να κατεβάσει όλες αυτές τις αφίσες από το δήμο Αθηναίων, όπου προκειμένου να δώσει το καλό παράδειγμα θα ξεκίναγε (ή ξεκίνησε) από τις αφίσες του κόμματός του.
Φυσικά όλα αυτά μου φαίνονται πολύ αστεία...
Και εξηγούμε:

Γυρνώντας την Τετάρτη το βράδυ από την συνάντηση των blogers για το θέμα της Πάρνηθας, κάπως αφηρημένος και απορροφημένος από τις σκέψεις μου γύρω από αυτά που είχα ακούσει λίγο πριν και στο Βιολογικό νωρίτερα, περίμενα στο φανάρι για να διασχίσω έναν κεντρικό δρόμο. Ξαφνικά μία κίνηση του μπλε μου τράβηξε την προσοχή. Κοιτώντας λίγο πιο προσεκτικά, βλέπω ένα παλικάρι να στερεώνει αφίσες του συνεδρίου στις απέναντι κολόνες. Η εικόνα μου έμοιαζε πολύ παράξενη. Περνάω στην απέναντι μεριά του δρόμου και πλησιάζω το παλικάρι. Φαντάζομαι πρέπει να είχε πολύ πλάκα ο τρόπος που τον κοίταζα... Μαζεύω λίγο κουράγιο και τελικά τον ρωτάω, «Ρε φίλε, πόσα σου δίνουν γι’ αυτή τη δουλειά;»... Καμία απάντηση. Με κοίταξε με απορία και συνέχισε τη δουλεία του. Τον ξαναρωτώ, «Ρε φίλε, πόσα ‘λεφτά’ σου δίνουν;»... Εκεί πήρα απάντηση, «... Λεφτά, Λεφτά...». Δεν άντεξα και έγινα λίγο κάφρος, «Σου έχουν ασφάλεια; Σου πληρώνουν ΙΚΑ;» (τι σκέφτηκα ο άνθρωπος). Η απάντηση ήταν και πάλι, «... Λεφτά, Λεφτά...» και έφυγε για την επόμενη κολόνα. Αποφάσισα πως δεν μου έφταιγε σε τίποτα ο άνθρωπος για να τον παρενοχλήσω περισσότερο. Δεν ξέρω τι περίμενα να μου απαντήσει, αφού το παλικάρι ήταν εμφανές από το σκούρο δέρμα και τα χαρακτηριστικά πως ήταν Πακιστανικής καταγωγής, αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι μάλλον δεν γνώριζε καθόλου Ελληνικά. Συνέχισα να περπατάω έχοντας πλέον στο μυαλό μου τα νέα δεδομένα, κάνοντας ασυνάρτητες σκέψεις, «κυβέρνηση», «εργασία», «μετανάστες», «παράνομη»... Φτάνοντας στον επόμενο δρόμο και ενώ περνούσα απέναντι, βλέπω άλλους δύο Πακιστανούς να βάζουν αφίσες στις κολόνες, στρατηγικά ακροβολισμένους ώστε να καλύπτουν περισσότερο έδαφος. Ήμαρτον, σκέφτηκα και κούνησα το κεφάλι, μαύρη εργασία... κυριολεκτικά όμως.
Αναρωτιέμαι, ο κ. Παυλόπουλος, όταν ευχαρίστησε τους μετανάστες, αυτό εννοούσε;;;;

Δεν ξέρω γιατί μου έκανε τόση εντύπωση... ίσος δεν έπρεπε, αλλά και πάλι μήπως όχι;

Ναι στους μαύρους (12ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ)...

Όχι άλλο... Μαύρο.