ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ: Μνήμη του δασκάλου μου Βασίλη Ξανθόπουλου, 24 χρόνια από τη δολοφονία του

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ: Μνήμη του δασκάλου μου Βασίλη Ξανθόπουλου, 24 χρόνια από τη δολοφονία του

A Nazi-free Europe

Watch Rainer Höss, grandchild of Nazi-commandant Rudolf Höss, tell Europe to never forget our dark past.

Neil Alden Armstrong (August 5, 1930 – August 25, 2012) R.I.P.

Χθες, στις 25 Αυγούστου του 2012, πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο αστροναύτης Neil Armstrong.

Ο Armstorng ήταν ο κυβερνήτης της αποστολής Apollo 11 που πάτησε στη Σελήνη στις 20 Ιουλίου του 1969, μαζί με τους Buzz Aldrin και Michael Collins (ο οποίος έμεινε σε σεληνιακή τροχιά για να ελέγχει το Command Module).

Τι να πει κανείς για τον Neil Armstrong...

Θα πω μια ιστορία λοιπόν. Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι που πηγαίναμε μαζί με τον αδελφό μου και κουρευόμασταν στον κουρέα του χωριού. Ήταν ένα παραδοσιακό τελετουργικό που ακολουθούσαμε σχεδόν κάθε φορά που επισκεπτόμασταν το χωριό (στις σχολικές αργίες κατά βάση). Μας έπαιρνε ο πατέρας μου και μας πήγαινε λοιπόν για κούρεμα. Το κουρείο ήταν ένα ειδικά διαμορφωμένο δωματιάκι στο σπίτι του κουρέα, στην αρχή της αυλής, όπου υπήρχαν μέσα οι σχετικοί καθρέφτες, ο πάγκος με τα διάφορα κουρευτικά και ξυριστικά σύνεργα, η κλασική καρέκλα και 1-2 καρέκλες για την αναμονή. Ο χώρος αυτός ήταν γεμάτος και με φωτογραφίες. Είχε φωτογραφίες από εξωτικά μέρη, με φοίνικες και τέτοια, θυμάμαι χαρακτηριστικά και μια γιαπωνέζα που αν άλλαζες την γωνία που την κοίταζες σου έκλεινε το μάτι, κάτι που ήταν φυσικά μία πρόκληση, το να κουνιέσαι εν μέσω κουρέματος για να σου κλείσει το μάτι η γιαπωνέζα δηλαδή. Οι φωτογραφίες όμως που θυμάμαι πιο έντονα ήταν οι φωτογραφίες του Apollo 11. Ο κουρέας είχε τοποθετήσει σε περίοπτη θέση την παραπάνω φωτογραφία που ποζάρει το πλήρωμα της αποστολής. Θυμάμαι ακόμα και την φωτογραφία με το έμβλημα της αποστολής, τον αετό και αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχε και άλλες σχετικές φωτογραφίες,

Η αλήθεια είναι ότι πάνε πάρα πολλά χρόνια και οι μνήμες είναι κάπως μπερδεμένες, αλλά την φωτογραφία με τα μέλη της αποστολής που ποζάρουν με την Σελήνη στο φόντο την θυμάμαι πεντακάθαρα. Θυμάμαι να την χαζεύω όσο διαρκούσε η ατελείωτη διαδικασία του κουρέματος (και για έναν πιτσιρικά το να κάθεσαι έστω και για 15 λεπτά σε μια θέση φαινόταν ατελείωτο). Είχε και τα ονόματα των αστροναυτών στη φωτογραφία και θυμάμαι να προσπαθώ να τα αποστηθίσω. Ήταν σχεδόν ένα ταξίδι στη Σελήνη το κούρεμα στο χωριό.

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί είχε τις φωτογραφίες από το Apollo 11 στον καθρέφτη του ο κουρέας. Δεν ξέρω αν η όλη ιστορία των ανθρώπων που πάτησαν στη Σελήνη διέγειρε τη φαντασία του ιδίου κάποια στιγμή ή απλά τις είχε βρει κάπου και τις θεώρησε όμορφες φωτογραφίες για να στολίσει τον καθρέφτη και να χαζεύουν οι πελάτες (σε εμένα πάντως έπιασε). Όπως και να έχει, ακόμα και να μην είχε διεγερθεί η φαντασία του κουρέα, τη δικιά μου φαντασία σίγουρα την διέγειρε η παρουσία αυτών των εικόνων και δεν ξέρω ενδεχομένως και πόσων άλλων πιτσιρικάδων του χωριού.

Αυτή ήταν νομίζω και το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτών των ανδρών, το ότι κουβάλησαν τη σκέψη όλων μας στη Σελήνη και πέρα από αυτή, στα άστρα. Για αυτό το λόγο, με στεναχωρεί πολύ η απώλεια του Neil Armstrong, γιατί χθες χάσαμε ένα σύμβολο που ταξίδεψε την σκέψη και την φαντασία μας σε πιο μεγάλα πράγματα. Αντίο Neil... μακάρι να συνεχίσουν κάποιοι το έργο που εσύ και οι συνάδελφοί σου αρχίσατε.

Μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές συνεισφορές του Apollo στην θεωρητική φυσική ήταν οι ανακλαστήρες που τοποθέτησαν για να παρακολουθούν την απόσταση Γης-Σελήνης, ένα πείραμα που αποτελεί έναν από τους καλύτερους ελέγχους που έχουμε για κάποιες πλευρές της γενικής σχετικότητας.

Οι φωτογραφίες από την ίδια την αποστολή του Apollo 11 είναι άπειρες και μπορεί να τις βρει κανείς από τα links στο άρθρο της wikipedia. Ενδιαφέρον όμως έχουν και οι φωτογραφίες της σημερινής κατάστασης της θέσης όπου προσσεληνώθηκε η σεληνάκατος. Τις φωτογραφίες αυτές τις τράβηξε ο δορυφόρος LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter)

Η φωτογραφία αυτή είναι από το 2009.

Benoît Mandelbrot (1924-2010)

Είδα από την Citronella, ότι πέθανε στις 14 του μήνα ο Benoît Mandelbrot.

Ο Mandelbrot είναι γενικά γνωστός για το σύνολο Mandelbrot, αυτό το χαρακτηριστικό πλαγιαστό οχτάρι. Όταν κάποιος σκέφτεται "fractal", το μυαλό του πάει πρώτα στο σύνολο Mandelbrot.

Θυμάμαι, πρώτη φορά που είχα δει το συγκεκριμένο σύνολο ήταν στην 3η γυμνασίου περίπου, στο υπέροχο βιβλίο του Ian Stewart, "Παίζει ο Θεός Ζάρια;", το οποίο μου είχε δανείσει ένας φίλος. Το συγκλονιστικό στην όλη ιστορία είναι το πως προκύπτει τόση δομή από κάτι τόσο απλό, όσο το $$\reverse\opaque z_{n+1}=z_n^2+c$$ όπου c και z είναι μιγαδικοί αριθμοί. Η ιδέα είναι ότι ξεκινώντας από z=0 και κάποιο c στο μιγαδικό επίπεδο, εφαρμόζεις την παραπάνω αναδρομική σχέση μέχρι να δεις αν η ακολουθία είναι φραγμένη. Τότε αν είναι φραγμένη ζωγραφίζεις το σημείο c μαύρο και πας στο επόμενο, διαφορετικά το ζωγραφίζεις άσπρο. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το υπέροχο fractal στο μιγαδικό επίπεδο,



Το σύνολο Mandelbrot ήταν από τα πρώτα πράγματα με τα οποία είχα παίξει όταν κάποτε απέκτησα υπολογιστή. Ήταν από τους πρώτους κώδικες σε BASIC που είχα γράψει. Το αποτέλεσμα του προγράμματος ήταν ένα πολύ όμορφο χρωματιστό σχήμα (με χρωματική διαβάθμιση ανάλογα με το πόσο γρήγορα απέκλινε η ακολουθία). Ωραία πράγματα. Ελπίζω να έχω κανένα screen shot πουθενά φυλαγμένο...(***update2)

Ο Mandelbrot λοιπόν, είναι ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας. Και όπως όλοι αυτοί οι σημαντικοί άνθρωποι, ήταν απλός. Το παρακάτω βίντεο είναι από μια ομιλία που έδωσε στο TED,



Αντίο Benoît.

--------------------------------------------
Update: Ένα πολύ όμορφο βίντεο που αξίζει να το δει κανείς, από τον Arthur Clarke σχετικά με το σύνολο Mandelbrot.



Update2: Βρήκα πριν λίγες μέρες τυχαία δύο screenshots από εκείνα τα προγράμματα

Vladimir I Arnold

Μόλις έμαθα από το ΒΗΜΑ ότι μέσα στο καλοκαίρι πέθανε ο Vladimir I. Arnold.

Vladimir Igorevich Arnold (Russian: Влади́мир И́горевич Арно́льд, 12 June 1937 – 3 June 2010[1]) was a Soviet and Russian mathematician. While he is best known for the Kolmogorov–Arnold–Moser theorem regarding the stability of integrable Hamiltonian systems, he made important contributions in a number of areas including dynamical systems theory, catastrophe theory, topology, algebraic geometry, classical mechanics and singularity theory, including posing the ADE classification problem, since his first main result—the solution of Hilbert's thirteenth problem in 1957 at the age of 19.

Θα έλεγα ότι ο Arnold είναι μια αγαπημένη μου φιγούρα της επιστήμης με τον τρόπο που είναι αγαπημένος ο Wheeler, που έφυγε και αυτός πριν από δύο χρόνια. Όπως και πολλοί άλλοι στο Φυσικό της Αθήνας, τον γνώρισα μέσα από το μάθημα της Μηχανικής του Πέτρου Ιωάννου και το βιβλίο του "Mathematical Methods of Classical Mechanics", που συνήθιζε να δίνει ο Πέτρος ως βιβλιογραφία. Αυτό που σε εντυπωσιάζει αμέσως στον Arnold είναι η εκπληκτική φυσική του διαίσθηση, πράγμα που φαίνεται σε κάθε γωνιά του βιβλίου του της Μηχανικής. Σχετικά πρόσφατα, ένας φίλος είχε βρει και μια διάλεξη του Arnold πάνω στα συνεχή κλάσματα (MSRI-VMath -Continued Fractions of Quadratic Irrationals). Είναι πραγματικά απολαυστικός και νομίζω ότι αξίζει να τον παρακολουθήσει κανείς.

Ο Arnold ήταν μεγάλος δάσκαλος. Τέτοιες απώλειες προκαλούν μια περίεργη θλίψη. Θλίψη ίσως και γιατί δεν τον χάρηκες αυτόν τον δάσκαλο και τώρα ξέρεις ότι δεν θα τον χαρείς ποτέ. Τουλάχιστον θα συνεχίσει να εμπνέει μέσα από τα βιβλία του.

Αύγουστος 2010

Πάνε 3 χρόνια από τότε που ξεκίνησα αυτό το blog... Πως περνάει ο καιρός ε;

Τέτοια εποχή πριν 3 χρόνια, εκτός από το ότι καιγόταν η μισή Ελλάδα, είχα ανεβάσει κάποια posts για την πυρηνική ενέργεια που ήταν hot topic εκείνες τις ημέρες, τα οποία είχαν και κάποια ενημερωτικά βίντεο σχετικά με την ραδιενέργεια και τα πυρηνικά.

Επειδή πλησιάζουν οι ημέρες, να θυμίσω ότι στις 6 Αυγούστου του 1945 το βομβαρδιστικό Enola Gay έριξε τη βόμβα Little Boy στην Χιροσίμα και στις 9 Αυγούστου ένα άλλο βομβαρδιστικό έριξε τη βόμβα Fat Man στο Ναγκασάκι.

Από τα γεγονότα αυτά είναι εμπνευσμένο και το ομώνυμο τραγούδι των OMD

Enola gay, you should have stayed at home yesterday
Aha words can't describe the feeling and the way you lied

These games you play, they're gonna end it more than tears someday
Aha enola gay, it shouldn't ever have to end this way

It's 8:15, and that's the time that it's always been
We got your message on the radio, conditions normal and you're coming home

Enola gay, is mother proud of little boy today
Aha this kiss you give, it's never ever gonna fade away

Enola gay, it shouldn't ever have to end this way
Aha enola gay, it shouldn't fade in our dreams away

It's 8:15, and that's the time that it's always been
We got your message on the radio, conditions normal and you're coming home

Enola gay, is mother proud of little boy today
Aha this kiss you give, it's never ever gonna fade away.

Αυτά μου τα θύμισε ένα άρθρο που ανέβηκε στο physics4u σχετικά με την ραδιενέργεια και την πυρηνική ενέργεια και τίτλο "Ποιος φοβάται την ακτινοβολία;" (New Scientist). Το άρθρο ασχολείται με την φοβία που υπάρχει γύρω από την έννοια της ακτινοβολίας και της ραδιενέργειας, σε σχέση τελικά με την πυρηνική ενέργεια. Εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο το πρώτο παρά το δεύτερο. Έχω γράψει αρκετές φορές για το συγκεκριμένο θέμα και μάλλον θα ξαναγράψω κάποια στιγμή.


Το δεύτερο θέμα που ήθελα να θίξω, αλλάζοντας τελείως κλίμα, είναι η βροχή των Περσείδων.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η γη περνάει από τα υπολείμματα της ουράς του κομήτη Swift-Tuttle. Το αποτέλεσμα είναι η βροχή μετεώρων γνωστή ως Περσείδες. Φέτος το μέγιστο θα είναι κάπου στις 12 Αυγούστου και η καλύτερη στιγμή παρατήρησης είναι πρωινές ώρες πριν την αυγή.



Οι Περσείδες είναι ένα πολύ όμορφο θέαμα που αξίζει να δει κανείς τώρα που είναι καλοκαιράκι, ξαπλωμένος σε κάποια παραλία με καλή παρέα κατά προτίμηση, αλλά και μόνος απουσία παρέας.

(Update: Με το θεματάκι για τις Περσείδες, έγινα λίγο Citronella στη θέση της Citronellaς... ΛΟΛ... οπότε παραπέμπω στο κλασικό της post για το συγκεκριμένο φαινόμενο, που είναι γεμάτο πληροφορίες.)


Τέλος, αυτές τις ημέρες έχουμε μια έξαρση στην Ηλιακή δραστηριότητα.
Χθες έφτασε στη Γη υλικό από την μία εκ των δύο CMEs (coronal mass ejection, εκπομπή στεμματικού υλικού) που είχαν ξεκινήσει από τον Ήλιο την 1η Αυγούστου όταν εξερράγη μια ηλιακή έκλαμψη (solar flare). Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία Πολικού Σέλαος το οποίο ήταν ορατό πάνω από την Ευρώπη, φτάνοντας σχετικά νότια, μέχρι και την κεντρική Ευρώπη. Το να παρατηρείται το Σέλας πολύ νότια είναι αρκετά σπάνιο γεγονός και θέλει κάποια εκπομπή αρκετά ενεργητική και μεγάλης κλίμακας. Μία φορά πριν καμιά δεκαριά χρόνια (αν θυμάμαι καλά) είχε παρατηρηθεί και πάνω από την Αθήνα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Πάντως σήμερα ή αύριο περιμένουμε και την δεύτερη CME να έρθει, οπότε το θέμα δεν τελείωσε. Όσοι ζουν βορειότερα μπορεί και να έχουν μία ελπίδα να δουν κάτι.

Η παρακάτω είναι μια πολύ όμορφη φωτογραφία από το www.spaceweather.com που μπορεί να δει καλύτερα ακολουθώντας το link:



Καλή παρατήρηση.


---------------------------------------
Update (6/8/10): Υπάρχει ακόμα ένα ενδιαφέρον θέαμα για τις 12 του μήνα (που θα είναι και το μέγιστο των Περσείδων) και αυτό είναι μια συγκέντρωση πλανητών που θα είναι ορατή λίγο μετά τη δύση του Ήλιου. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να δει κανείς στο site της NASA, όπου υπάρχουν στοιχεία και για τις Περσείδες. Έτσι λοιπόν, λίγο μετά τη δύση του Ηλίου, θα μπορεί να δει κανείς μαζεμένους τους Άρη, Κρόνο, Αφροδίτη, Ερμή (?) και Σελήνη (η οποία θα είναι ένας μικρός μηνίσκος). Η αλήθεια είναι ότι μάλλον ο Ερμής δεν θα είναι και ιδιαίτερα ορατός, αλλά η Σελήνη, ο Άρης, ο Κρόνος και η Αφροδίτη θα είναι αρκετά θεαματικοί

The day Einstein Died

Σαν σήμερα, στις 18 Απριλίου 1955, πέθανε ο Albert Einstein στο νοσοκομείο του Princeton από εσωτερική αιμορραγία λόγω ρήξης ενός ανευρύσματος που είχε στην περιοχή της κοιλιάς. Το να μην αντιμετωπίσει το ανεύρυσμα ήταν προσωπική του επιλογή. Πέθανε σε ηλικία 76 χρονών.

Το περιοδικό LIFE έχει μια συλλογή από φωτογραφίες από εκείνη την ημέρα:
The Day Einstein Died - Photo Gallery - LIFE

40-Year Anniversary of Moon Landing

Με αφορμή τα 40 χρόνια από την προσσελήνωση της αποστολής Απόλλων 11 και τον πρώτο άνθρωπο που πάτησε στη Σελήνη στις 20 Ιουλίου του 1969 (Sea of Tranquility), γίνεται ένας σχετικός χαμός στα ΜΜΕ. Φυσικά από την όλη ιστορία δεν απουσιάζουν και όλα τα σενάρια περί της μη προσσελήνωσης της αποστολής Απόλλων 11 και της σκηνοθεσίας του όλου εγχειρήματος. Πριν 1-2 βδομάδες είχε και την σχετική εκπομπή ο Χαρδαβέλλας.

Στο site της ΝΑΣΑ, http://science.nasa.gov/, υπάρχει λοιπόν το παρακάτω θέμα:

Apollo Landing Sites Photographed

July 17, 2009: NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter, or LRO, has returned its first imagery of the Apollo moon landing sites. The pictures show the Apollo missions' lunar module descent stages sitting on the moon's surface, as long shadows from a low sun angle make the modules' locations evident.

The Lunar Reconnaissance Orbiter Camera, or LROC, was able to image five of the six Apollo sites, with the remaining Apollo 12 site expected to be photographed in the coming weeks...

Οι φωτογραφίες είναι απολαυστικές και αποκαλυπτικές.

Ενδιαφέρον έχει και το άρθρο, Exploring the Moon, Discovering Earth.


Οι παραπάνω φωτογραφίες αποτελούν ακόμα μία μαρτυρία ενός από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας.
Φυσικά, τα διάφορα ερωτήματα που θέτουν κατά καιρούς οι οπαδοί των θεωριών συνομωσίας σχετικά με την προσσελήνωση, έχουν απαντηθεί διεξοδικά. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να συνεχίσουν να τα θέτουν επιδεικνύοντας την άγνοιά τους.

Τα αγαπημένα μου, είναι αυτά που επιδεικνύουν απόλυτο επιστημονικό αναλφαβητισμό (και έλλειψη παρατηρητικότητας), όπως το επιχείρημα με τις σκιές και τις πολλαπλές πηγές φωτισμού, τον φωτισμό των περιοχών που δεν τις βλέπει άμεσα το ηλιακό φως και την σημαία που κυματίζει.

Για τις σκιές, η απάντηση είναι ότι αν έχεις πολλαπλές πηγές φωτισμού, τότε δεν θα βλέπεις τις σκιές δύο διαφορετικών αντικειμένων να είναι προς διαφορετική κατεύθυνση (αυτό το κάνει η μία πηγή και η προοπτική), αλλά θα βλέπεις πολλές σκιές όπως βλέπουμε στους ποδοσφαιριστές στις τηλεοπτικές μεταδόσεις.

Για τον φωτισμό περιοχών όπου δεν τις βλέπει απευθείας ο Ήλιος, απλά έχω να επισημάνω ότι η επιφάνεια της Σελήνης έχει τεράστια ανακλαστικότητα. Τι άλλο να πω;

Τέλος, για την περίφημη σημαία, 1ος νόμος του Νεύτωνα...

Αυτά...

Update: Μερικά ενδιαφέροντα links:
Fox TV and the Apollo Moon Hoax (Bad Astronomer)
http://wechoosethemoon.org/

Αμαλία, δύο χρόνια μετά...

Αρκούδος
THEOULINI
Greek University Reform Forum


fakellaki.blogspot.com (malpractice)

"ΚΑΤΗΓΟΡΩ" - Emile Zola

Σαν σήμερα, το 1898, δημοσιεύεται στην εφημερίδα του Παρισιού "Ορόρ", το περίφημο "Κατηγορώ" του Εμίλ Ζολά. Το κείμενο, αφορά την δικαστική υπόθεση Ντρέιφους, και αποτελεί ουσιαστικά ένα κατηγορώ ενάντια στην αδικία σε βάρος του λοχαγού Ντρέιφους, ο οποίος καταδικάστηκε για προδοσία και κατασκοπία.

Το "Κατηγορώ" του Ζολά, δεν ήταν χωρίς προσωπικό κόστος (αφού ο ίδιος καταδικάστηκε για δυσφήμηση και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γαλλία), αλλά αποτέλεσε την αρχή για την δημιουργία ενός μετώπου από πνευματικούς ανθρώπους που διεκδίκησαν την απονομή της δικαιοσύνης. Τον Εμίλ Ζολά ακολούθησαν πολλοί όπως ο Κλεμανσώ, ο Ανατόλ Φράνς, ο Ζωρζ Σορέλ, ο Οκτάβ Μιρμπώ, ο Ανρί Πουανκαρέ και άλλοι, μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Ψυχάρης.

Το "Κατηγορώ" του Ζολά ήταν η αρχή στη Γαλλία για την ζωντανή συμμετοχή των πνευματικών ανθρώπων στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και των πολιτικών κατευθύνσεων.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί ένα από τα πράγματα που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή είναι να αναβιώσει αυτός ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων. Πρέπει να πάρουν το βήμα του δημόσιου διαλόγου και να εκθέσουν τον εαυτό τους στον κίνδυνο του προσωπικού κόστους. Πρέπει να καταγγείλουν την καθημερινή αδικία και να ζητήσουν ένα κράτος δικαίου για όλους. Ουσιαστική ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη και όχι κατ επίφαση.

Πρέπει να υπάρξει ένας αντίλογος για το πως πρέπει να είναι μια ευνομούμενη πολιτεία και ποιος πρέπει ναι είναι ο ρόλος του κράτους και των οργάνων του μέσα σε αυτή, γιατί τα ΜΜΕ με τις εναλλακτικές πραγματικότητες (1, 2, 3, 4, 5, 6) στις οποίες ζουν και τις οποίες παρουσιάζουν, έχουν κάνει το μυαλό του κόσμου σούπα.

John Archibald Wheeler

Χθες το πρωί (13/4/08) έφυγε από τη ζωή ο John Archibald Wheeler.

Πραγματικά, τι να πω εγώ για τον Wheeler. Καλύτερα λοιπόν να μείνω σ' αυτά που έγραψε ο Daniel Holz που είχε την τύχη να τον γνωρίζει:

...One office door was always open. As you walked by you could peek in, and see its occupant hard at work. Hunched over his notebook, scribbling away. Or standing by his bookcase, deep in thought. Most often at the blackboard, chalk in hand. This was John Archibald Wheeler, one of the legends of modern physics. He did foundational work on quantum mechanics, collaborating with Niels Bohr on some of the earliest work in nuclear fission. He invented the S-matrix. He played important roles in both the Manhattan project (atomic bomb) and the Matterhorn project (Hydrogen bomb). He made major contributions to general relativity, co-authoring with Charlie Misner and Kip Thorne the bible of the field. He was legendary for his way with words, coining such terms as wormholes, quantum foam, black holes, and the wave function of the Universe (the Wheeler-DeWitt equation). He trained generations of students; one of his first was Richard Feynman...

Ευχαριστούμε καθηγητά Wheeler.

New York Times obituary.

----------------------------------------
Update:

θέλω να προσθέσω και μία πολύ όμορφη αναφορά που κάνει ο Feynman στην διάλεξή του κατά την απονομή του Nobel, που είναι ενδεικτική:

...So, one day, when I was working for Professor Wheeler and could no longer solve the problem that he had given me, I thought about this again and I calculated the following. Suppose I have two charges - I shake the first charge, which I think of as a source and this makes the second one shake, but the second one shaking produces an effect back on the source. And so, I calculated how much that effect back on the first charge was, hoping it might add up the force of radiation resistance. It didn't come out right, of course, but I went to Professor Wheeler and told him my ideas. He said, - yes, but the answer you get for the problem with the two charges that you just mentioned will, unfortunately, depend upon the charge and the mass of the second charge and will vary inversely as the square of the distance R, between the charges, while the force of radiation resistance depends on none of these things. I thought, surely, he had computed it himself, but now having become a professor, I know that one can be wise enough to see immediately what some graduate student takes several weeks to develop. He also pointed out something that also bothered me, that if we had a situation with many charges all around the original source at roughly uniform density and if we added the effect of all the surrounding charges the inverse R square would be compensated by the R^2 in the volume element and we would get a result proportional to the thickness of the layer, which would go to infinity. That is, one would have an infinite total effect back at the source. And, finally he said to me, and you forgot something else, when you accelerate the first charge, the second acts later, and then the reaction back here at the source would be still later. In other words, the action occurs at the wrong time. I suddenly realized what a stupid fellow I am, for what I had described and calculated was just ordinary reflected light, not radiation reaction.
But, as I was stupid, so was Professor Wheeler that much more clever. For he then went on to give a lecture as though he had worked this all out before and was completely prepared, but he had not, he worked it out as he went along...

Αντίο Arthur C. Clarke

Πέθανε ο Arthur C. Clarke. Η ανακοίνωση από το πρακτορείο Reuters αναφέρει:

Pioneering science fiction writer and visionary Arthur C. Clarke, best known for his work on the movie "2001: A Space Odyssey," has died in his adopted home of Sri Lanka at the age of 90.

He died of respiratory complications and heart failure doctors linked to the post-polio syndrome that had kept him wheelchair-bound for years.

Marking his "90th orbit of the sun" in December, the prolific British-born author and theorist made three birthday wishes: For E.T. to call, for man to kick his oil habit and for peace in Sri Lanka.

Το παρακάτω video είναι ο τελευταίος του χαιρετισμός προς το ανθρώπινο γένος,



Read full transcript of the video at http://www.tveap.org/news/0712art_transcript_01.html

Εις μνήμη Νίκου Ξυλούρη

Αν και λίγο καθυστερημένη η αναφορά, στις 8 Φλεβάρη του 1980 έφυγε ηττημένος από τον καρκίνο ο άγγελος της Κρήτης, ο Νίκος Ξυλούρης.

Χίλια μύρια κύματα


Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου

Στίχοι: Κώστας Βάρναλης

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί


---------------------------------------
Update: Thanks coolplatanos, [neolaia.gr] Νίκος Ξυλούρης: 28 χρόνια μετά…

Μια μαύρη επέτειος... Χιροσίμα.

Σαν σήμερα, το 1945, έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. 3 μέρες μετά έπεσε η δεύτερη στο Ναγκασάκι. (Atomic bombings of Hiroshima and Nagasaki)

Δύο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας που δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ.
Δύο μαύρες σελίδες που επιβάλλουν τον πυρηνικό αφοπλισμό.

Αντί αυτού όμως, φτιάχνουμε πυραυλικές ασπίδες...

------------------------------------------
Update: Σκέφτηκα ότι θα άξιζε να βάλω και αυτό το video σχετικά με τα πυρηνικά όπλα και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, σε συνέχεια του προηγούμενου post.

Lecture 07: Nukes