Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δορυφορικές Φωτογραφίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δορυφορικές Φωτογραφίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Ο Νιμπίρου στο SOHO...


Δεν ξέρω αν το ακούσατε, αλλά έχει βουίξει το ιντερνέτι με την είδηση: Ο ήλιος χάθηκε από τηλεσκόπιο της NASA για μία ώρα.

Συγκεκριμένα η είδηση αναφέρει:
Το ηλιακό τηλεσκόπιο SOHO, για μία ολόκληρη ώρα (06:24am έως 07:24am) έχασε από τα μάτια του τον Ήλιο,στις 11/9/2012, καθώς κάτι πολύ μεγάλο πέρασε από μπροστά του και τον έκρυψε με τη σκιά του. Μήπως ήταν ο πλανήτης Nibiru ή κάτι άλλο;

Την απάντηση δεν την γνωρίζει κανείς, ενώ όπως διευκρινίζουν οι επιστήμονες της NASA, δεν υπήρχε κάποιο στάσιμο αντικείμενο στην ατμόσφαιρα της γης, ενώ διαβεβαιώνουν πως δεν ήταν κάποιος διαστημικός σταθμός...

"επίμαχο βίντεο"

Το παραπάνω βίντεο ανέβηκε στο επίσημο κανάλι στο youtube της ιστοσελίδας http://helioviewer.org ,όπως φαίνετε και κάτω δεξιά στο βίντεο, η οποία αποτελέι επίσημο πρόγραμμα της NASA και είναι η πηγή μας, όποιος θέλει μπορεί να το δεί ξεκάθαρα στην ιστοσελίδα τους στο About οτι πρόκειτε για επίσημη σελίδα της ΝASA. Αυτό εξασφαλίζει και την εγκυρότητα του βίντεο το οποίο είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Τι έγινε ρε παιδιά; Έχει έρθει ο Νιμπίρου και πάει τσάρκα στο SOHO σαν τον Μαρξ ένα πράγμα;

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Τι είναι το SOHO; Το SOHO είναι στα ελληνικά το Solar and Heliospheric Observatory (SOHO), το οποίο είναι ένα διαστημόπλοιο που έχει ως αποστολή να παρατηρεί τον Ήλιο και το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του σημείου Λαγκράνζ L1 του συστήματος Γης-Ήλιος. Και που είναι αυτό το L1 όμως; Στο κυκλικό πρόβλημα των 3ων σωμάτων, όπου έχεις 2 σώματα μεγάλης μάζας που εκτελούν κυκλική τροχιά το ένα γύρω από το άλλο και έχεις και ένα 3ο σώμα το οποίο έχει πολύ μικρή μάζα για να επηρεάσει τα άλλα δύο σώματα, η κίνηση αυτού του 3ου σώματος έχει κάποιες θέσεις ισορροπίας οι οποίες κινούνται σε σταθερές αποστάσεις από τα δύο πρώτα σώματα. Αυτές οι θέσεις είναι 5 και λέγονται σημεία Λαγκράνζ. Τα σημεία αυτά φαίνονται στο σχήμα:



Όπως βλέπουμε στο σχήμα το L1 είναι ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο, κάπου μακρυά από τις τροχιές των γήινων δορυφόρων, ουσιαστικά σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
Από αυτό που γράφει όμως η είδηση, καταλαβαίνουμε ότι όποιος την έγραψε ίσως να νομίζει ότι το ηλιακό αυτό παρατηρητήριο είναι κάπου πάνω στη Γη; (δεν υπήρχε κάποιο στάσιμο αντικείμενο στην ατμόσφαιρα της γης, ενώ διαβεβαιώνουν πως δεν ήταν κάποιος διαστημικός σταθμός...) ή έστω σε τροχιά γύρω από αυτή; Κάτι τέτοιο πάντως και σίγουρα αυτά που λέει, δεν τα λένε οι επιστήμονες της NASAς.

Ας πάμε παρακάτω όμως. Η σελίδα στην οποία παραπέμπει είναι πραγματική και αξιόπιστη και πράγματι δείχνει φωτογραφίες και βίντεο από ηλιακά παρατηρητήρια όπως το SOHO. Αν πάει λοιπόν κανείς να δει τι έβλεπε το SOHO την επίμαχη ώρα και μέρα... δεν θα δει τίποτα... Και για του λόγου το αληθές,



Αν ακολουθήσει κανείς το link στην εικόνα θα βρεθεί στη σελίδα του Helioviewer και εκεί μπορεί να παίξει με τις ρυθμίσεις της ώρας και τα σχετικά και θα το διαπιστώσει και μόνος του.
Και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι και πολύ διαφορετικά, γιατί αν κάτι πέρναγε μπροστά από το SOHO και έκανε και μία ώρα να περάσει, τότε πιθανότατα θα ήταν αρκετά μεγάλο ώστε να είναι ορατό μπροστά στον Ηλιακό δίσκο και από τη Γη, οπότε θα το είχαν δει οι πάντες και θα τρέχανε όλοι γυμνοί στους δρόμους και θα φωνάζανε, "ήρθε το τέλος, ήρθε το τέλος", και στην Ελλάδα θα γινόταν συνωμοσία για πραξικόπημα την οποία και θα αποκάλυπτε το ΒλΗΜΑ και ο Στουρνάρας θα βριζόταν στην ψύχρα σαν νταλικέρης με τον Τόμσεν και θα πιανόντουσαν μαλλί με μαλλί και δεν θα έμενε ούτε μπούκλα, κλπ... Αλλά αυτό δεν έγινε.

Αλλά αν προσέξει κανείς λίγο καλύτερα στη σελίδα του Helioviewer, θα δει ότι υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξει κανείς και άλλα ηλιακά παρατηρητήρια, εκτός από το SOHO. Για παράδειγμα μπορεί να επιλέξει κανείς το SDO ή κατά το ελληνικότερον, Solar Dynamics Observatory (SDO). Και τι είναι λοιπόν το SDO; Είναι ένας δορυφόρος που ως αποστολή έχει την παρατήρηση της δυναμικής του Ήλιου, δηλαδή τις μεταβολές που συμβαίνουν σ' αυτόν γρήγορες και αργές, και μία από τις δουλειές που κάνει είναι να κάνει και ηλιο-σεισμολογία που μας δίνει τεράστια πληροφορία για το εσωτερικό του Ήλιου. Και που βρίσκεται αυτό το ρημάδι το SDO; Βρίσκεται σε γεωσύγχρονη τροχιά γύρω από τη Γη, σε ύψος περίπου 36000 km και το επίπεδό της σχηματίζει γωνία με τον ισημερινό. Την θέση του SDO ως προς την επιφάνεια της Γης μπορεί να την δει κανείς σε αυτή τη σελίδα, όπου φαίνεται ότι ουσιαστικά κάθεται πάνω από μια συγκεκριμένη περιοχή και αυτό το 8άρι που διαγράφει η τροχιά του (φαίνεται με ένα zoom-out) είναι επειδή έχει το επίπεδο της τροχιάς αυτή την κλίση (περίπου 28 μοίρες) ως προς τον ισημερινό.

Και τι μας νοιάζει εμάς όμως το SDO θα αναρωτηθεί κάποιος. Αφού το SOHO είδε τον Νιμπίρου (ή το μητρικό σκάφος κατά άλλους). Προφανώς αυτοί που έχουν κάποια σχέση με αυτά τα πράγματα θα έχουν καταλάβει που πάει η ιστορία. Αν επιλέξει λοιπόν κανείς αντί για το SOHO, το SDO στο παραπάνω link που έδωσα με τη φωτογραφία, ξαφνικά θα πέσει πάνω σε έναν μισοκρυμμένο Ήλιο



Αμάν αμάν... Δίκαιο είχαν τελικά. Μας την έπεσε ο Νιμπίρου και μπήκε μπροστά στο SDO...

Ψυχραιμία. Ούτε ο Νιμπίρου είναι αυτό που μπαίνει μπροστά στον Ήλιο, ούτε κανένα UFO, αν και κουβαλάει πολλά ούφο. Αυτό που μπαίνει στο οπτικό πεδίο του SDO, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ομολογουμένως αρκετά μακριά - περίπου 3 φορές τη διάμετρό της, και κοιτάει συνέχεια προς τον Ήλιο, είναι προφανώς η Γη.

Και φυσικά το εξηγεί και η NASA που κατά τα άλλα δεν είχε ιδέα τι έγινε...


SDO Semiannual Eclipse - Fall 2012
NASA's Solar Dynamics Observatory (SDO) has moved into its second eclipse season of 2012. This movie from SDO shows Earth moving across the sun from 2:25 to 3:25 a.m. EDT on Sept. 6, 2012. The boundaries of the shadow of Earth on the sun are not perfectly sharp since SDO can see some light from the sun coming through Earth's atmosphere.

Και φυσικά αυτό το φαινόμενο είναι περιοδικό. Συμβαίνει δύο φορές το χρόνο κοντά στις ισημερίες, όπως μπορεί να διαβάσει κανείς και στις περιγραφές με τα ένα κάρο βίντεο που κυκλοφορούν για το συγκεκριμένο θέμα. Για παράδειγμα, να ένα βίντεο από το 2011,



Και το σχετικό σχόλιο από ένα άλλο παρόμοιο βίντεο με κάποια έκλειψη του SDO,
NASA's Solar Dynamics Observatory has eclipse seasons twice a year near each equinox. For three weeks about 0700 UTC our orbit has the Earth pass between SDO and the Sun. These eclipses can last up to 72 minutes in the middle of an eclipse season..

Με λίγα λόγια, ούτε ο Νιμπίρου έρχεται, ούτε τα μητρικά σκάφη για να μας πάρουν, ούτε οποιαδήποτε άλλη βλακεία μπορεί να σκαρφίζονται "διάφοροι"...

Το μόνο που παίζει είναι ένα ακόμα ενδιαφέρον, όμορφο και θεαματικό φαινόμενο.

Καλό Μήνα.


--------------------
Update: Ας βάλω και το λινκ για τη σελίδα του SDO. Btw, αυτή η σεζόν των εκλείψεων τέλειωσε με το τέλος του Σεπτέμβρη.

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

Οι πρώτες εικόνες από τον δορυφόρο

Οι εικόνες από το όργανο MODIS του δορυφόρου Aqua, σε πραγματικά χρώματα και σε ψευδοχρώματα που αναδεικνύουν την βλάστηση και τις καμένες περιοχές.


Band 1-4-3.

Band 7-2-1.

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις 11:10 UTC, δηλαδή 14:10 ώρα Ελλάδος. H κόκκινη γραμμή που διακρίνεται είναι το μέτωπο της φωτιάς.
Οι αντίστοιχες φωτογραφίες από το δορυφόρο Terra που τραβήχτηκαν στις 12:30 (9:30 UTC) περίπου ώρα Ελλάδος, δεν δείχνουν κάποια φωτιά.

Στις φωτογραφίες διακρίνεται και η καμένη περιοχή της Πάρνηθας (καφέ χρώμα).

Περισσότερες πληροφορίες για τις εικόνες και το τι δείχνουν ακριβώς θα βρείτε εδώ MODIS FAQ.

Image courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Μια πολύ πρόχειρη εκτίμηση...

Αυτές τις ημέρες με απασχολούσε το θέμα του πόση έκταση έχει καεί από τις πυρκαγιές της Πελοποννήσου και πως μπορώ να κάνω μία πρόχειρη εκτίμηση χωρίς πολύ προσπάθεια.

Τα δεδομένα που έχω στα χέρια μου είναι οι δορυφορικές φωτογραφίες από τις κάμερες MODIS των δορυφόρων Aqua και Terra στο κανάλι 7-2-1.
Σ' αυτές τις φωτογραφίες, με πράσινο απεικονίζεται η βλάστηση και με κόκκινο το γυμνό έδαφος. Ακόμα ξέρουμε ότι στην δεδομένη ανάλυση, κάθε pixel αντιστοιχεί σε 500 m (άρα 250 στρέμματα).



Η θάλασσα σ' αυτές τις φωτογραφίες απεικονίζεται με μαύρο. Το ζητούμενο ουσιαστικά μπορούμε να πούμε ότι είναι να μετρήσουμε τα pixels που παριστάνουν περιοχές καμένης έκτασης. Αν απομονώσουμε το κάθε κανάλι, θα πάρουμε εικόνες της μορφής



όπου εδώ έχουμε μόνο το πράσινο. Όπως φαίνεται, οι καμένες περιοχές παρουσιάζουν απουσία πράσινου χρώματος και συγκεκριμένα εκεί κυριαρχεί το κόκκινο. Έτσι σκέφτηκα ότι αν αφαιρέσω το κόκκινο από το πράσινο, ουσιαστικά η θάλασσα θα βρίσκεται σε μηδενική στάθμη, το καμένο θα είναι αρνητικό και το πράσινο θα είναι θετικό. Το αποτέλεσμα είναι η παρακάτω εικόνα (όπου έχει εφαρμοστεί ποιοτικά και κάποια συνάρτηση ώστε να είναι μεγαλύτερη η διαφορά ανάμεσα στο καμένο και το μη-καμένο)



Από αυτή την εικόνα, αν μετρήσουμε τα pixels βρίσκουμε ότι η καμένη έκταση είναι περίπου 1,130,000 στρέμματα...

Ένας έλεγχος αυτοσυνέπειας, δίνει ότι η επιφάνεια της Πελοποννήσου όπως υπολογίζετε από το άθροισμα των καμένων και των μη-καμένων, είναι 20,115,000 στρέμματα (η πραγματική έκταση είναι περίπου 21,550,000 στρέμματα). Δηλαδή η καμένη έκταση είναι περίπου το 5.6% της Πελοποννήσου

Νομίζω ότι για εκτίμηση σε τάξη μεγέθους μάλλον δουλεύει Δεν είναι όμως σε καμία, μα καμία, περίπτωση ένας ακριβής υπολογισμός.

Αυτό που θέλω να δείξω με τα παραπάνω είναι το προφανές. Ότι δηλαδή μας προσφέρονται τόσες πολλές δυνατότητες από αυτές τις τεχνολογίες, που αν εγώ αφιερώνοντας λίγη ώρα έκανα αυτές τις εκτιμήσεις αρκετά εύκολα, κάποιος που θα έχει όλα τα μέσα και όλες τις προσβάσεις σε δεδομένα και είναι η δουλειά του να κάνει τέτοια πράγματα, θα μπορεί να παρέχει κάθε είδους δυνατότητα στην πολιτεία.

Σας φαίνεται το δασολόγιο δύσκολη δουλειά; Σκεφτείτε το λίγο καλύτερα...

Image courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC.

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Οι Πυρκαγιές Συνεχίζονται...

Οι Πυρκαγιές Συνεχίζονται στην Πελοπόννησο. Παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες από τους δορυφόρους Terra και Aqua, για εχθές και σήμερα.
Οι εστίες απεικονίζονται με την κόκκινη γραμμή. Στην πρώτη χθεσινή φωτογραφία (9:30 UTC = 12:30 τοπική ώρα) δεν διακρίνετε καμία εστία. Στις επόμενες, διακρίνονται εστίες στην Πελοπόννησο (πιθανότατα από αναζωπυρώσεις) που συνεχίζουν να καίνε και σήμερα.
Κάποιες φωτογραφίες είναι παραμορφωμένες επειδή βρίσκονται στην άκρη του οπτικού πεδίου του οργάνου (οι φωτογραφίες είναι όλες χωρίς επεξεργασία). Οι εστίες όμως διακρίνονται καθαρά.


Terra - 2007/242 - 08/30/07 - 09:10 UTC

Aqua - 2007/242 - 08/30/07 - 10:45 UTC

Aqua - 2007/242 - 08/30/07 - 12:25 UTC

Terra - 2007/243 - 08/31/07 - 09:50 UTC

Update:
Aqua - 2007/243 - 08/31/07 - 11:30 UTC



Images courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC

Τα στοιχεία για το όργανο που τραβάει τις παραπάνω φωτογραφίες υπάρχουν και εδώ.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2007

Το χρονικό της καταστροφής...

Παρακάτω ακολουθεί ένα σύντομο φωτογραφικό χρονικό της καταστροφής...

Στις φωτογραφίες από τους δορυφόρους AQUA και TERRA, με πράσινο είναι οι περιοχές βλάστησης, με τις κόκκινες γραμμές απεικονίζονται οι φωτιές που καίνε και με το καφεκόκκινο χρώμα είναι οι καμένες περιοχές (οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί στα κανάλια 7-2-1 του MODIS***). Για παράδειγμα εύκολα κανείς διακρίνει την καμένη περιοχή της Πάρνηθας και του Πηλίου.
Ακόμα αναφέρετε η ημερομηνία και η χρονική στιγμή που τραβήχτηκε η κάθε φωτογραφία. Ο χρόνος δίνεται σε UTC, δηλαδή για την Ελλάδα είναι +3 ώρες από την τιμή που αναγράφετε (λόγο daylight saving time).
Οι φωτογραφίες ξεκινάνε από την Τετάρτη 22/8 και σταματάνε σήμερα Τρίτη 28/8 και δεν έχουν υποστεί καμία επεξεργασία πέρα από την επιλογή της περιοχής και την τοποθέτηση της ημερομηνίας. Γι’ αυτό το λόγο, ανάλογα με τη γωνία παρατήρησης, φαίνεται και η σχετική παραμόρφωση κάποιων φωτογραφιών.

Terra - 2007/234 - 08/22/07 - 09:55 UTC

Aqua - 2007/234 - 08/22/07 - 11:35 UTC

Terra - 2007/235 - 08/23/07 - 09:00 UTC

Aqua - 2007/235 - 08/23/07 - 12:20 UTC

Terra - 2007/236 - 08/24/07 - 09:45 UTC

Aqua - 2007/236 - 08/24/07 - 11:25 UTC

Aqua - 2007/237 - 08/25/07 - 12:05 UTC

Terra - 2007/238 - 08/26/07 - 09:30+35 UTC

Aqua - 2007/238 - 08/26/07 - 11:10 UTC

Aqua - 2007/239 - 08/27/07 - 11:55 UTC

Terra - 2007/240 - 08/28/07 - 09:20 UTC

Update(29/8/07):
Terra - 2007/241 - 08/29/07 - 10:05 UTC

Aqua - 2007/241 - 08/29/07 - 11:40 UTC

Aqua - 2007/241 - 08/29/07 - 11:40 UTC (Band 1-4-3 true color)



Image courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC.

***Από MODIS FAQ
A digital color image displayed on a monitor is composed of three different color channels: red, green, and blue. Satellite images are made by combining the reflected light detected by the sensor at various wavelengths (spectral bands) and making them into a single image. The MODIS Rapid Response System makes use of MODIS broad range of spectral observations by creating both true-color and false-color images, each tailored to highlight different land surface, atmospheric, and oceanic features.

Band 7-2-1 Combination

Long Answer
In this composite, MODIS Bands 7, 2, and 1, are assigned to the red, green, and blue portions of the digital image. This combination is most useful for identifying burn scars.

Vegetation and bare ground
Vegetation is very reflective in the near infrared (Band 2), and absorbent in Band 1 and Band 7. Assigning that band to green means even the smallest hint of vegetation will appear bright green in the image. Naturally bare soil, like a desert, is reflective in all bands used in this image, but more so in the SWIR (Band 7, red) and so soils will often have a pinkish tinge.

Burned areas
If vegetation burns, bare soil in the area will become exposed. Band 1 slightly increases usually, but that may be offset by the presence of black carbon residue. The near infrared (Band 2) will become darker, and Band 7 becomes more reflective. When assigned to red in the image, Band 7 will show burn scars as deep or bright red, depending on the type of vegetation burned, the amount of residue, or the completeness of the burn.

Water
As with the 3-6-7 composite, water will appear black. Sediments in water appear dark blue.

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

Γιατί;

Το φως του Ήλιου δεν φτάνει στο έδαφος να φωτίσει. Η ταράτσα έχει γεμίσει στάχτη. Ο αέρας είναι αποπνικτικός και η αναπνοή είναι δύσκολη. Η μυρωδιά του καμένου, έντονη.
Και όλα αυτά στον Πειραιά. Καίγεται ο Υμηττός. Καίγεται όλη η Ελλάδα.
Η καταστροφή στην Πελοπόννησο τεράστια και συνεχίζεται. Τώρα καταστρέφεται και η Εύβοια. Οι φωτιές της Εύβοιας καίνε από τα μέρη μου.
Γιατί; Ποιος;

--------------------------------------
Update: Η ιστορία ενός τόπου που φλέγεται με μία λέξη!
Πόσο συχνά καιγόμαστε.
--------------------------------------
Update2:



Date: 2007/235 - 08/23




Date: 2007/236 - 08/24





Date: 2007/237 - 08/25


True color - Satellite: Aqua - Pixel size: 1km
Courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC

-------------------------------------------
Update3(26/8/07):


Date: 2007/238 - 08/26
True color - Satellite: Terra - Pixel size: 1km




Date: 2007/238 - 08/26
True color - Satellite: Aqua - Pixel size: 1km


Courtesy of MODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC

Αυτές οι Δορυφορικές Φωτογραφίες είναι τραβηγμένες μεσημεριανές ώρες.

Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

ΠΑΡΝΗΘΑ & ΠΗΛΙΟ: ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΟΥΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ

Από την mailing list (http://groups.google.com/group/anadasosi/) του http://anadasosi.blogspot.com/ έλαβα το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον e-mail:

«Τη νύχτα της 28ης Ιουνίου κοιτούσα την Πάρνηθα μέσα στις φλόγες χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι, μια και πυροσβέστης δεν είμαι ώστε να έχω το…δικαίωμα ν’αντιμετωπίσω από κοντά την τρομερή φωτιά. Αφού, στις περισσότερες περιπτώσεις, η έλλειψη συντονισμού δεν επέτρεψε στους εθελοντές να συμμετάσχουν αποτελεσματικά. Το πρωί απομακρύνθηκα από το φρικτό θέαμα της τεράστιας οικολογικής καταστροφής. Πολλές φορές η απόσταση μπορεί να μας δώσει κάποιες πληροφορίες που δεν έχουμε εκ του σύνεγγυς. Έτσι απομακρύνθηκα πολύ, κάπου 1000 χιλιόμετρα μακριά, τόσο όσο είναι το ύψος πτήσης των δορυφόρων πολικής τροχιάς που παρατηρούν αδιάκοπα το κάθε τι συμβαίνει στο γήινο περιβάλλον. Αποφάσισα ότι το καλύτερο που μπορούσα να κάνω είναι να ενημερώσω για το τι πραγματικά μπορούμε να δούμε από αυτούς τους δορυφόρους.
Στις 28 Ιουνίου, το βράδυ, γίναμε όλοι, μέσω των ΜΜΕ, μάρτυρες των προσπαθειών κατάσβεσης των πυρκαϊών στην Αττική και στο Πήλιο. 'Όμως δύο δορυφορικές εικόνες που είχαν ληφθεί από το δέκτη MODIS της NASA πολύ νωρίτερα, στις 11.50 π.μ. και 13.30 ώρα Ελλάδος, έδειχναν ήδη και καθαρά το ξεκίνημα της φωτιάς.
Στη NASA λειτουργεί ένα Σύστημα Άμεσης Απόκρισης για παρατήρηση πυρκαϊών σε ολόκληρο τον κόσμο και σε πραγματικό σχεδόν χρόνο. Έτσι ίσως μόνον εξηγείται το γεγονός ότι στην Αμερική γνώριζαν για την πραγματική έκταση της φωτιάς στην Πάρνηθα αρκετές ώρες πριν από εμάς. Στο Ινστιτούτο Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών έχουμε (επιστημονικά τουλάχιστον) τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στα δεδομένα αυτά και διαθέτουμε εγκατεστημένο δέκτη λήψης δορυφορικών εικόνων, οι οποίες μπορούν να καταγράψουν τις εστίες μεγάλων δασικών πυρκαϊών με συχνότητα 15 λεπτών. Οι δορυφορικές λήψεις στο μέσο υπέρυθρο φάσμα επιτρέπουν τον εντοπισμό των εστιών της πυρκαϊάς καθόλη τη νύκτα αλλά κυρίως διαμέσου του πυκνού καπνού. Επομένως η αξιολόγηση έκτασης ενός μετώπου αλλά και η συγκριτική εκτίμηση περισσότερων μετώπων στο σύνολο της χώρας μπορεί να γίνουν με πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία απότι με οποιοδήποτε άλλο μέσο. Εάν οι πληροφορίες αυτές αξιοποιηθούν κατάλληλα μπορούν να καθοδηγηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια και ασφάλεια τα πυροσβεστικά μέσα επίγεια και εναέρια. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, δεν διαθέτουμε ανάλογη υπηρεσία που να συλλέγει και να αξιοποιεί τα δεδομένα αυτά σε επιχειρησιακή βάση.
Στις 2 Ιουλίου, οι δορυφόροι σταμάτησαν, για λίγο, να βλέπουν καπνούς και φωτιές… Η οπτική επεξεργασία δορυφορικών εικόνων μέτριας χωρικής διακριτικής ανάλυσης δείχνει μια πρώτη εκτίμηση των καμένων εκτάσεων σε Πάρνηθα και Πήλιο. Στις επόμενες εβδομάδες πρόκειται να επεξεργαστούμε με αυτόματες μεθόδους εικόνες υψηλότερης ανάλυσης που θα δώσουν με ακρίβεια το ποσοστό και την έκταση της καμένης γης. Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση φάνηκε από την πρώτη μελέτη δορυφορικών λήψεων. Οι δύο φωτιές, στην Πάρνηθα και στο Πήλιο, ξεκίνησαν σχεδόν ταυτόχρονα. Καθώς έπνεαν δυτικοί άνεμοι η φωτιά μεταφέρονταν προς τα ανατολικά. Και συνέχισε την καταστροφική της πορεία έως ότου κατόρθωσαν τελικά να την ελέγξουν. Και στις δύο περιπτώσεις όμως η φωτιές κάλυψαν σχεδόν την ίδια απόσταση (περίπου 20 χιλιόμετρα). Γεγονός που δείχνει ότι ο χρόνος αντίληψης και αντίδρασης ήταν ο ίδιος, αν βέβαια δεχτούμε ότι οι δυνάμεις κατάσβεσης ήταν ισοδύναμες στις δύο περιπτώσεις.
Θα υπενθυμίσω ότι, παρά τις εκκλήσεις μας, το έτος 2000, δεν έχει εγκατασταθεί ακόμη σήμερα σύστημα επιχειρησιακής αξιοποίησης των δορυφορικών δεδομένων για την προετοιμασία, το σχεδιασμό, την αντιμετώπιση δασικών πυρκαïών και την αξιολόγηση των ζημιών τους. Τέτοια συστήματα διαχείρισης και προγραμματισμού εφαρμόζονται κυρίως την τελευταία πενταετία, μετά τις εμπειρίες που είχαν πολλές χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Ισπανία) από εκτεταμένες δασικές καταστροφές, αλλά και μετά την εκτόξευση δορυφορικών δεκτών που παρέχουν την αντίστοιχη χρήσιμη πληροφόρηση.
»



Δρ. Νικόλαος Ι. Σηφάκις
Ινστιτούτο Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης
Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών
Τηλ: 210-810.9187 / Φαξ: 210-613.8343 / Email: sifakis@space.noa.grURL: http://sat2.space.noa.gr/~sifakis/






Το ξεκίνημα των πυρκαϊών: Λήψη MODIS από δορυφόρο Aqua στις 11.50 π.μ.(πάνω) και το δορυφόρο Terra στις 13.30 (κάτω).




Τα αποτελέσματα: Λήψη MODIS από το δορυφόρο Terra στις 2/7/07 (11.25 π.μ.)
(Οι καμένες εκτάσεις είναι σημειωμένες με μωβ)



Μέχρι στιγμής απολογισμός (σε καμένη γη)
Πάρνηθα: 38.000 στρέμματα,

Πήλιο: 50.000 στρέμματα




Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δρ. Ν. Σηφάκι για τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία και την άδεια να τα αναδημοσιεύσω εδώ.

Edit: Έχει γίνει μικρή τροποποίηση μετά από σύσταση του συγγραφέα.

Update(08/7/07): Προστέθηκε το νέο στοιχείο του υπολογισμού των καμένων εκτάσεων σε Πάρνηθα και Πήλιο, από την επεξεργασία των δορυφορικών φωτογραφιών που έκανε ο Δρ. Ν. Σηφάκις.