Χρειάστηκε περισσότερο από ένας αιώνας, όμως η διάσημη εξίσωση Ε=mc2 τελικά επιβεβαιώθηκε. Η μαραθώνια επίλυση της εξίσωσης σε υποατομική κλίμακα δικαιώνει τον Αϊνστάιν για την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας...
«Μέχρι σήμερα, αυτό ήταν απλώς μια υπόθεση. Τώρα επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά» αναφέρει ανακοίνωση του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας, το οποίο συνεργάστηκε στην έρευνα με Γερμανούς και Ούγγρους φυσικούς.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Science...
Όπως αναφέρει το AFP, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν την εξίσωση υπολογίζοντας τη μάζα του πρωτονίου και του νετρονίου, των δύο σωματιδίων από τα οποία αποτελείται ο πυρήνας του ατόμου...
Φυσικά όλα αυτά είναι αστεία. Η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας είναι μία από τις προβλέψεις της Ειδικής Σχετικότητας που έχει επιβεβαιωθεί από τα πρώτα χρόνια της θεωρίας και με ένα σωρό τρόπους. Ίσως η πιο θεαματική της επιβεβαίωση (και η πιο γνωστή και τρομακτική) είναι η ατομική βόμβα όπου εκμεταλλευόμαστε την διαφορά μάζας ανάμεσα στα προϊόντα και τα αντιδρώντα μίας διάσπασης που μας παρέχεται ως ενέργεια. Και η πυρηνική ενέργεια δεν είναι η μόνη επιβεβαίωση της $$\reverse\opaque E=mc^2$$. Η σχέση αυτή, στην μορφή $$\reverse\opaque E=\gamma m_0 c^2$$, όπου γ είναι ο παράγοντας Lorentz που εξαρτάται από την ταχύτητα και είναι μεγαλύτερος από 1 για μη μηδενικές ταχύτητες, επιβεβαιώνεται κάθε φορά που πάμε να επιταχύνουμε σωματίδια σε αρκετά υψηλές ενέργειες. Αυτό μάλιστα ήταν και ένα από τα μεγάλα προβλήματα που χρειάστηκε να λύσουν οι κατασκευαστές των πρώτων επιταχυντών. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Η σχέση $$\reverse\opaque E=mc^2$$ είναι κομμάτι της γενικής έκφρασης $$\reverse\opaque E^2-(pc)^2=(m_0c^2)^2$$, η οποία είναι ουσιαστικά μία σχέση διατήρησης που μας λέει ότι η διαφορά του τετραγώνου της ενέργειας με το τετράγωνο της ορμής ενός σωματιδίου είναι πάντα σταθερή και εξαρτάται από την μάζα ηρεμίας. Αυτή η σχέση διατήρησης έχει χιλιο-επιβεβαιωθεί και επιβεβαιώνεται ουσιαστικά σε κάθε σκέδαση ανάμεσα σε στοιχειώδη σωμάτια που παρατηρούμε ή έχουμε παρατηρήσει ποτέ. Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει μία ακόμα θεαματικότερη επιβεβαίωση που προέρχεται από την εξαΰλωση ύλης και αντιύλης, όπου ένα σωμάτιο αλληλεπιδρά με ένα αντισωμάτιο και τα δύο τους εξαϋλώνονται αποδίδοντας την μάζα τους σε καθαρή ενέργεια.
Καλά, και τότε τι ήταν αυτό που επιβεβαιώθηκε και σε τελική ανάλυση, τι αφορά η δημοσίευση στο Science; Η επιβεβαίωση αφορά την αποτελεσματικότητα της lattice QCD, που είναι μία προσέγγιση τους πως μπορούμε να κάνουμε κβαντική χρωμοδυναμική σε προβλήματα, όπως ο υπολογισμός όλων των αλληλεπιδράσεων στο εσωτερικό του πρωτονίου. Η επιβεβαίωση λοιπόν είναι ότι η lattice QCD μπορεί να υπολογίσει καλά τις επιπτώσεις της ισχυρής πυρηνικής δύναμης και αυτό φάνηκε από τον σωστό υπολογισμό της μάζας του πρωτονίου. Τα σχετικά με το άρθρο αυτό μπορεί να τα βρει κανείς στην ανακοίνωση At Long Last, Physicists Calculate the Proton's Mass και αν έχει πρόσβαση, στο άρθρο Ab Initio Determination of Light Hadron Masses.
Οπότε το ερώτημα τώρα είναι, πως προέκυψε η είδηση του in.gr; Από ότι φαίνεται, το in.gr μάλλον είναι αθώο. Το άρθρο επικαλείται ως πηγή, τηλεγράφημα του Γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων (AFP). Με λίγο ψάξιμο μπορεί να βρει κανείς, ακριβώς την ίδια είδηση και στο yahoo news και στο Discovery news. Συγκεκριμένα, το άρθρο στο in.gr φαίνεται να είναι μετάφραση αυτών. Στα παραπάνω άρθρα λοιπόν, γίνεται επίκληση σε σχετικό press release του Γαλλικού Κέντρου Επιστημών (CNRS), το οποίο όμως δεν κατάφερα να βρω για να δω τι λέει, ενώ στο AFP δεν φαίνεται να είναι πουθενά διαθέσιμα τα τηλεγραφήματα ώστε να δω τι λέει και το ίδιο το τηλεγράφημα. Άρα, αν πρέπει να ποντάρω για το που έχει γίνει η χονδρή, θα έλεγα ότι μάλλον φταίει κάποιος δημοσιογράφος στο AFP, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, με την έννοια ότι θα μπορούσε να φταίει και η υπερβολική διάθεση του επιστήμονα που έκανε την ανακοίνωση στους δημοσιογράφους.
Ωραία, αλλά κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί, «και που είναι το πρόβλημα;» Το πρόβλημα είναι στην προσπάθεια φαντασμαγοριοποίησης της όλης ιστορίας. Δηλαδή, έχεις ένα επιστημονικό αποτέλεσμα, το οποίο από μόνο του είναι ενδιαφέρον και εντυπωσιακό, αλλά επειδή κάποιος εκτιμά ότι αυτό δεν θα είναι αρκετά εντυπωσιακό για τον πολύ κόσμο, πρέπει να το κάνουμε πιο πιασάρικο και φυσικά ο Einstein και το E=mc^2 (και μία θεωρία που μας διαφεύγει εδώ και 103 χρόνια) είναι ότι πιο πιασάρικο. Οι ίδιες μαλακίες έγιναν και με το LHC και οδήγησαν στις υστερίες που όλοι είδαμε.
Η επιστήμη είναι όμορφη και ενδιαφέρουσα από μόνη της και δεν χρειάζεται τσιτάτα για να προκαλέσει το ενδιαφέρον.
Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να την περάσει σωστά, απλά, με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα.
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες.
-------------------------------------
Update: Ευχαριστώ πολύ Stazybo Horn για το link της ανακοίνωσης του CNRS (στα Γαλλικά).
Update(24/11/08):Χάρη στην πανέμορφη Θεά Αστροφυσικό και φίλη μου, Μάγδα, παραθέτω παρακάτω την μετάφραση του δελτίου τύπου του CNRS.
Από που προέρχεται η μάζα του πρωτονίου; Κατά το 95% στην ενέργειας των quarks και των gluons, είναι η απάντηση των φυσικών του Κέντρου Θεωρητικής Φυσικής στη Μασσαλία. Ορμώμενοι από το καθιερωμένο μοντέλο που περιγράφει τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα στοιχειώδη σωμάτια, οι υπολογισμοί τους αποδεικνύουν ότι η πρωτονιακή μάζα είναι κυρίως το αποτέλεσμα (συνέπεια) της ενέργειας που φέρουν αυτά τα σωμάτια δια μέσου του περίφημου τύπου του Einstein E=mc2. Το κατόρθωμα αυτό επιβεβαιώνει την εγκυρότητα της θεωρίας πάνω στις ισχυρές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σωματίων.
Η μελέτη αυτή η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science στις 21 Νοεμβρίου 2008, επετεύχθη χάρη σ’ έναν από τους ισχυρότερους « υπερυπολογιστές » στον κόσμο. Επιπλέον, η μελέτη αυτή επιτρέπει την εξέταση μιας νέας θεωρίας στην θεμελιώδη φυσική, πέρα από το σημερινό μοντέλο γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε νέες ανακαλύψεις πάνω στις ασθενείς αλληλεπιδράσεις των quarks .
Μέσα στους πυρήνες των ατόμων έχουμε πρωτόνια και νετρόνια. Αυτά με την σειρά τους αποτελούνται από quarks και gluons. Ωστόσο η μάζα των gluons είναι μηδέν. Και αντίθετα με το τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε, η μάζα των quarks είναι μόνο το 5% της μάζας του πρωτονίου. Τί συμβαίνει λοιπόν με το υπόλοιπο 95% ;
Μια ομάδα Γάλλων, Γερμανών και Ούγγρων φυσικών, πρόσφατα απέδειξαν ότι αυτό το 95% συνδέεται με την ενέργεια της κίνησης των quarks και των gluons. Το να δίνει η μάζα ενέργεια μικρή εντύπωση μας προκαλεί, κυρίως αν φέρουμε στο μυαλό μας τον περίφημο τύπο του Einstein (E=mc2) που δηλώνει την ισοδυναμία ενέργειας και μάζας. Η υπόθεση αυτή λοιπόν έχει πια επιβεβαιωθεί.
Οι ερευνητές στη Γαλλία, με επικεφαλή τον Laurent Lelloch, διευθυντή έρευνας στο κέντρο θεωρητικής φυσικής στο CNRS, έκαναν τις μελέτες τους πάνω στο θέμα αυτό πάνω από 20 χρόνια σε συνεργασία με φυσικούς απ’ όλο τον κόσμο. Με βάση τις εξισώσεις της κβαντικής χρωμοδυναμικής (θεωρία που περιγράφει τις ισχυρές αλληλεπιδράσεις) κατάφεραν να υπολογίσουν τη μάζα του πρωτονίου, του νετρονίου και των άλλων σωματίων ίδιου τύπου. Οι μάζες που προκύπτουν από τους υπολογισμούς αυτούς συμφωνούν εξαιρετικά με τις πειραματικές τιμές.
Έτσι, οι ερευνητές επιβεβαιώνουν ότι το καθιερωμένο μοντέλο εξηγεί σωστά από που προέρχεται η μάζα αυτών των σωματιδίων και συνεπώς από που προέρχεται πάνω από το 99% της μάζας του ορατού σύμπαντος, συμπεριλαμβανομένου του Ήλιου, της Γης, εμάς τους ίδιους και όλα τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν.
Για να επιτύχουν τον στόχο τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια προσέγγιση όπου ο χωροχρόνος θεωρείται ένα κρυσταλλικό πλέγμα σε 4 διατάσεις που αποτελείται από ξεχωριστές κυψελίδες κατά μήκος των γραμμών και των στηλών. Η βασική τους πρόκληση ήταν να καταλήξουν σε μία λύση που να ανταποκρίνεται στον δικό μας συνεχή χωροχρόνο ελέγχοντας συγχρόνως όλες τις πηγές αβεβαιότητας που συσχετίζονται με τον υπολογισμό του πλέγματος. Στην πράξη, η μελέτη αυτή αποδεικνύει την ``ωρίμανση`` των αριθμητικών μεθόδων ως προς τη μελέτη των ισχυρών αλληλεπιδράσεων. Αναμένεται επίσης, να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στη νέα εποχή της φυσικής , που ξεκινάει με τον Large Hadron Collider. Πράγματι, ο έλεγχος του μοντέλου για τις ισχυρές αλληλεπιδράσεις θα μπορούσε να μας οδηγήσει στην απόδειξη νέων φαινομένων που συνδέονται με τις ασθενείς αλληλεπιδράσεις των quarks, οι οποίες ``κρύβονται`` από τις ισχυρές.
Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Για το μεγάλο αυτό έργο χρειάστηκε η συνεργασία των : Institut du développement et des ressources en informatique scientifique (IDRIS), Forschungszentum Julich, Πανεπιστήμιο του Wuppertal και του
κέντρου θεωρητικής φυσικής στη Μασσαλία.
Ευχαριστώ πολύ Μάγδα.
22 σχόλια:
Ναι άσε και εγώ μόλις διάβασα την είδηση άρχισα να παίρνω ανάποδες, φοβερή παραποίηση της αλήθειας. Εντωμεταξύ, αυτό που πραγματικά έχουν κάνει και το οποίο σωστά περιγράφεις στο κείμενό σου δεν νομίζω ότι είναι και τόσο δύσκολο να το εξηγήσει κάποιος εκλαϊκευτικά. Αλλά κάπου στη διαδρομή αποφασίστηκε διαφορετικά...
http://www2.cnrs.fr/presse/communique/1466.htm
Και αν δεν απατώμαι, το ίδιο το paper είναι αυτό:
Ab Initio Determination of Light Hadron Masses
S. Dürr (1), Z. Fodor (1,2,3), J. Frison (4), C. Hoelbling (2,3,4), R. Hoffmann (2), S. D. Katz (2,3), S. Krieg (2), T. Kurth (2), L. Lellouch (4), T. Lippert (2,5), K. K. Szabo (2), G. Vulvert (4)
More than 99% of the mass of the visible universe is made up of protons and neutrons. Both particles are much heavier than their quark and gluon constituents, and the Standard Model of particle physics should explain this difference. We present a full ab initio calculation of the masses of protons, neutrons, and other light hadrons, using lattice quantum chromodynamics. Pion masses down to 190 mega–electron volts are used to extrapolate to the physical point, with lattice sizes of approximately four times the inverse pion mass. Three lattice spacings are used for a continuum extrapolation. Our results completely agree with experimental observations and represent a quantitative confirmation of this aspect of the Standard Model with fully controlled uncertainties.
(1) John von Neumann–Institut für Computing, Deutsches Elektronen-Synchrotron Zeuthen, D-15738 Zeuthen and Forschungszentrum Jülich, D-52425 Jülich, Germany.
(2) Bergische Universität Wuppertal, Gaussstrasse 20, D-42119 Wuppertal, Germany.
(3) Institute for Theoretical Physics, Eötvös University, H-1117 Budapest, Hungary.
(4) Centre de Physique Théorique (UMR 6207 du CNRS et des Universités d'Aix-Marseille I, d'Aix-Marseille II et du Sud Toulon-Var, affiliée à la FRUMAM), Case 907, Campus de Luminy, F-13288, Marseille Cedex 9, France.
(5) Jülich Supercomputing Centre, FZ Jülich, D-52425 Jülich, Germany.
http://www.sciencemag.org/cgi/content/abstract/322/5905/1224
Ευχαριστώ πολύ Stazybo Horn για το link (αυτό είναι το paper, το έχω το link στο κείμενο).
Αν και τα Γαλλικά μου είναι πολύ φτωχά (δεν μιλάω γρι), αυτό που καταλαβαίνω από την ανακοίνωση είναι ότι απλά γίνεται αναφορά στην E=mc^2 εκεί που λέει για την συνεισφορά της ισχυρής αλληλεπίδρασης στη μάζα των νουκλεονίων (leurs calculs prouvent que la masse du proton résulte principalement de l'énergie portée par ces tous petits "éléments" que sont les quarks et les gluons, au travers de la célèbre formule d'Einstein E=mc2), ενώ η μεγάλη επιβεβαίωση, αφορά την QCD (Cette prouesse confirme la validité d'une théorie pour dépeindre les interactions fortes entre particules). Αν και με προβληματίζει λίγο η διατύπωση, "Une masse issue d'une énergie, c'est un résultat quelque peu déroutant, pourtant traduit par la célèbre formule d'Einstein E=mc2 énonçant l'équivalence entre masse et énergie. Jusqu'ici hypothèse, ce résultat est pour la première fois corroboré.", αλλά είπαμε ότι δεν ξέρω Γαλλικά, οπότε η όποια βοήθεια από κάποιον γαλλομαθή θα ήταν ευπρόσδεκτη.
Άρα μάλλον η όλη ιστορία προκύπτει από την ερμηνεία της ανακοίνωσης από το AFP, όπου ερχόμαστε και πάλι στο θέμα του πιασάρικου.
Αν η είδηση παρουσιαζόταν με τα λόγια: "ακόμα μια επιβεβαίωση της ισοδυναμίας μάζας και ενέργειας", νομίζω ότι κανένας δεν θα είχε αντίρρηση.
Αυτό που έκαναν οι ερευνητές ήταν να θεωρήσουν το χώρο του νουκλεονίου, όχι ως συνεχή αλλά αποτελούμενο από πλεγματικές θέσεις. Επίσης το νουκλεόνιο ως αποτελούμενο όχι μόνο από τρία κουάρκς πχ. Up, up, down για το πρωτόνιο, αλλά και από τεράστιο πλήθος άλλων βίρτσουαλ κουάρκς, που βρίσκονται στις πλεγματικές θέσεις, και από τεράστιο επίσης πλήθος γκλούονς που βρίσκονται σε κάθε ακμή του πλέγματος. Για το πόσο μήκος έχουν οι ακμές του πλέγματος και ανά πόσο Δt εκπέμπονται και απορροφούνται τα γκλούονς, γίνονται στον υπολογιστή διάφορα μοντέλα κλίμακας, που όλα θα έχουν βέβαια ένα κάτω όριο μήκους και χρόνου για να αποφευχθούν οι απειρισμοί. Η δουλειά πάντως είναι εξαιρετικά χρονοβόρα σε ώρες υπολογιστή και μόνο με υπερυπολογιστές εκτελείται, και πάλι σε διάρκεια ετών.
Το ενδιαφέρον λοιπόν της νέας δουλειάς βρίσκεται στο γεγονός ότι η ισοδυναμία ενέργειας όλων αυτών των πολυπληθών πεδίων που χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό, και της συνεισφοράς τους στη μάζα του πρωτονίου όπως τη μετράμε, είναι πολύ ακριβής.
Δύο πράγματα λοιπόν φαίνεται να επιβεβαιώνονται ακόμη μια φορά σε πιο μικροσκοπικό επίπεδο.
1)Οι βασικές αρχές της χρωμοδυναμικής που βέβαια εμπεριέχουν και την ειδική σχετικότητα με την αρχή ισοδυναμίας μάζας/ενέργειας.
2) ότι το υπολογιστικό μοντέλο που χρησιμοποιεί διακριτές θέσεις χώρου (πλέγμα) αντί συνεχή χώρο με μυριάδες κουάρκς, δουλεύει μια χαρά στο επίπεδο ενέργειας μάζας πρωτονίου.
Έτσι ακριβώς είναι Nik. Έχεις απόλυτο δίκαιο.
Τελικά φαίνεται ότι η λεγόμενη "εκλαϊκευμένη" φυσική είναι επικερδές και "εύκολο" επάγγελμα.
Αυτοί που θα καταλάβουν το τι μπαρούφες ακούγονται κατά καιρούς είναι λίγοι. Όπως λίγοι είναι και αυτοί που μπορούν να τους καταλάβουν όταν οι πρώτοι ξεσκεπάζουν την μπαρούφα.
Δυστυχώς για την επιστήμη, ευτυχώς για τους δημοσιογράφους...
Αυτό που μου κάνει εντύπωση εμένα Γιώργο είναι ότι έχει βουίξει ο τόπος, αλλά από τη μία δεν φαίνεται να αντιδρά κανένας και από την άλλη το δημοσίευσαν όλοι με κλειστά τα μάτια.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΡΑ!!!!
ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΠΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
Οι εξελίξεις στη lattice qcd τρέχουν και η συγκεκριμένη δουλειά φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά, ρε παιδιά, γίνεται να δημοσίευσαν κατευθείαν στο Science χωρίς άλλη δημοσίευση στο arxiv; Ψάχνω και δε βρίσκω κάτι σχετικό. Ίσως να είναι review άρθρο της μεθόδου (dynamical smeared-link clover fermions).
Κάτι παίζει με το copyright στα Nature και Science. Λογικά θα το βάλουν και στο arxiv κάποια στιγμή.
Εγώ είμαι με την δημοσίευση της πόπης. Μόνο αν γίνει της πόπης στα ανά την ελλάδα φυσικά τμήματα θα συνετισθούν και θα ηρεμήσουν αυτά τα άθλια τα κουάρκς.
Αχ, τέτοια άρθρα μου αρέσουν. Γραμμένα από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενό τους, τεκμηριωμένα, εμπεριστατωμένα, να ξεσκεπάζουν την ηλιθιότητα, και να υποστηρίζονται από την αναγκαία έρευνα μέσα στα πλαίσια του εφικτού και του εύλογου. (Εννοώ την έρευνα για να βρεθεί ο ένοχος.)
Θεωρώ βέβαια ότι το ανυπόστατο της είδησης είναι τόσο προφανές (ακόμα και για κάποιον σαν κι εμένα, που η σχέση του με τη φυσική είναι απλού ενδιαφέροντος) που οποιοσδήποτε λειτουργός της βιομηχανίας πληροφόρησης το συνάντησε μπροστά του έπρεπε να το είχε αμφισβητήσει, και το γεγονός ότι κάποιοι δεν το έκαναν, παρά αναδημοσίευσαν την είδηση, τους καθιστά άχρηστους για το επάγγελμα. Οι ευθύνες επίσης βαρύνουν τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς που τους προσέλαβαν και τους έβαλαν να κάνουν δουλειές για τις οποίες είναι ακατάλληλοι.
Το Yahoo News έτσι κι αλλιώς δεν το είχα σε καμμία απολύτως υπόληψη: κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ιράκ είχε βγάλει είδηση που ανακοίνωνε την ανεύρεση των «όπλων μαζικής καταστροφής».
Τώρα θα πρέπει να βάλω στο ίδιο τσουβάλι και το "Discovery News", το οποίο, η αλήθεια είναι, πρώτη φορά ακούω. Νόμιζα ότι οι τύποι έφτιαχναν ντοκιμαντέρ, και μάλιστα κακής ποιότητας σε σχέση με το BBC.
Όσο για το in.gr, η αναδημοσίευση ήταν μάλλον αναμενόμενη, αν αναλογιστεί κανείς τη γενικότερη απύθμενη αθλιότητα που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ.
Το ανυπόστατο της είδησης είναι προφανές αν η είδηση αναφέρεται στη σχέση ισοδυναμίας του ΑΛβέρτου. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει καν είδηση στον τομέα της lattice qcd. Απ'ότι καταλαβαίνω δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο. Από τις απαρχές της lattice qcd, με πρωτόγονους σχετικά υπολογιστές και προσεγγίσεις επί παραδοχών, η μάζα του πρωτονίου υπολογιζόταν γύρω στα 2,8 GeV. Έκτοτε πέφτει με κάθε καινούριο υπολογισμό και τώρα φαίνεται οτι την έριξαν λίγο ακόμα. Πάντως δεν βλέπω πουθενά κανένα claim για δραματική βελτίωση σε σχέση με τους υπολογισμούς πριν ένα χρόνο π.χ.
Δεν μπορώ να καταλάβω καν αν πρόκειται για quenched ή unquenched υπολογισμό. Γενικά το άρθρο στο science είναι λίγο φλόμπα.
Για αυτό προτείνω στη συντακτική "ομάδα" του παρόντος να αφήσουν τους δημοσιογράφους και να μας πούν τί ακούγεται εκεί στους διαδρόμους της αστροφυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών για την PAMELA και τα λοιπά νέα σκοτεινά δεδομένα. :)
Συνάδελφε Lazopolis, δεν ξέρω ακριβώς τι παίζει με την PAMELA (δεν έχω δει ακόμα το paper, αλλά έχω ακούσει την ιστορία με το ATIC και έχω αν θέλεις να σου στείλω το χαρτί από το NATURE (το οποίο εμένα δεν με ικανοποίησε και πολύ).
Το θέμα είναι ότι αυτό που είδαν στην ροή των ηλεκτρονίων και των ποζιτρονίων, μπορεί να έχει και απλές εξηγήσεις, όπως είναι οι micro-quasars ή ένας pulsar που δεν βλέπουμε, αλλά μπορεί να είναι και κάτι εξωτικό όπως το annihilation από Kaluza-Klein particles. Εσύ είσαι πιο ειδικός σε αυτά τα πράγματα.
Φυσικά σίγουρα θα υπάρχει και κάποια θεωρία που να έχει σχέση με αντιύλη και τους σχετικούς κομήτες, που να εξηγεί τα δεδομένα. ;)
Anyway, θα το κοιτάξω και θα επανέλθω αν έχω κάτι ενδιαφέρον να γράψω.
Έχεις δίκαιο Διαγόρα. Η αλήθεια είναι ότι ήταν λίγο βούτυρο στο ψωμί μου η όλη ιστορία. Αλλά δεν ξεπερνά με τίποτα την υπόθεση με την κούφια Γη.
Τα decaying Kaluza-Klein modes τα ακούω βερεσέ προς το παρόν. Καθημερινά δημοσιεύονται διάφορα σενάρια που εξηγούν όλα τα data (συμπεριλαμβανομένων του multi-muon signature στο CDF αλλά και του DAMA) από KK μέχρι ξαναζωντανεμένο Technicolor σε πέντε διαστάσεις (4 και μια δώρο). Ανάμεσα στα πολλά υπάρχει και αυτό που φαίνεται πιο προσεκτικό και μετρημένο.
Αλλά όλη αυτή η συζήτηση έχει νόημα εαν και εφόσον μπορεί κανείς να αποκλείσει αστρονομικές πηγές όπως αυτές που λες. Εφόσον δηλαδή μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει κάπως πειστικά υπερ του οτι όντως πρόκειται για Dark Matter.
Η ερώτηση είναι, λοιπόν, πόσο εύκολο είναι να αποκλείσει κανείς αστρονομικές πηγές. Ας πούμε, για να είναι πάλσαρ και να μην τον βλέπουμε πρέπει να είναι εκτός γαλαξία (ή όχι;). Αν είναι μικροκβάσαρ; Σε κάθε περίπτωση ροή ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων προερχόμενων εκτός του γαλαξία υφίσταται διάχυση σε τέτοιο βαθμό που η ροή να φαίνεται ισότροπη (αυτό θυμάμαι από high energy cosmic rays); Άρα αν είχαν πληροφορία σχετικά με την κατεύθυνση της ροής (αν δεν είναι ισότροπη) θα μπορούσαν να αποκλείσουν αστρονομικές πηγές;
btw. δεν ξέρω αν το ξέρεις, αλλά η ιστορία με την PAMELA έχει πολύ γέλιο. Οι τύποι ανακοίνωσαν preliminary results σε συνέδριο το καλοκαίρι, εξηγώντας στο κοινό οτι τα γραφήματα δεν πρόκειται να δημοσιευθούν πουθενά πριν το Νοέμβρη. Οπότε κάποιοι από τους συνέδρους έβγαλαν φωτογραφίες τα προβεβλημένα στον τοίχο γραφήματα και ακολούθως εμφανίστηκαν papers στο arxiv με φωτογραφίες αδημοσίευτων γραφημάτων (όλοι οι model builders ξέρουν για τα αποτελέσματα του PAMELA από το καλοκαίρι, βέβαια).
Μια Pamela ξέρουμε και αυτή εμπιστευόμαστε :)
PAMELA PAMELA PAMELA ΔΩΣΤΕ ΤΗΣ ΜΙΑ ΕΔΡΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ plsssssss
Βρε vagelford, που τους κράταγες κρυμμένους τους θησαυρούς των μετεωριτών αντιύλης τόσο καιρό και δεν μας ξεστράβωνες και εμάς που δεν βλέπουμε ούτε extra κανάλια ούτε extra dimensions;
Μα, νόμιζα ότι ήταν γνωστά αυτά τα πράγματα...
Ωραίο άρθρο, αλλά θα ήθελα να σχολιάσει και μερικά αρθρα από αυτή την ιστοσελίδα:
http://www.misunderstooduniverse.com/
Πχ., θα ήταν ενδιαφέρον να κάνεις μια αρχή με αυτό:
http://www.misunderstooduniverse.com/RedShift.htm
Το άρθρο καταλήγει:
"...Since dark matter constitutes over 90% of the universe, it would thereby infer that redshift calculations to all distant galaxies would be off by a similar high percentage.
Furthermore, the conclusion that the universe is expanding, much less accelerating, can no longer be determined or inferred by either the Hubble constant or redshift measurements. "
Φαίνεται να έχει διάφορες παρανοήσεις.
Δημοσίευση σχολίου