Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
Βραδιές κοινού - Αστρονομία για όλους (16η Περίοδος: Οκτώβριος 2008 - Ιανουάριος 2009)
Παραθέτω το πρόγραμμα εκδηλώσεων του Γεροσταθοπούλειου Πανεπιστημιακού Αστεροσκοπείου στα πλαίσια του προγράμματος «Βραδιές κοινού - Αστρονομία για όλους» (16η Περίοδος: Οκτώβριος 2008 - Ιανουάριος 2009).
ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
_____________________________
ΓΕΡΟΣΤΑΘΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ
Πρόγραμμα εκδηλώσεων και επισκέψεων στο Αστεροσκοπειο στα πλαίσαι του προγράμματος
"ΒΡΑΔΕΙΕΣ ΚΟΙΝΟΥ–ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ"
(16η Περίοδος: Οτκώβριος 2008 - Ιανουάριος 2009)
1. Παρασκευή 17/10/08, ώρα 19:00, Διάλεξη με θέμα
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων: Μαθηματικά, Φυσική, Αστρονομία και Τεχνολογία κρυμμένα στα γρανάζια του
Ομιλητής: Ξ. Μουσάς, Αναπλ. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών
2. Παρασκευή 7/11/08, ώρα 18:00, Διάλεξη με θέμα
O Πλανήτης Αφροδίτη και το φαινόμενο του θερμοκηπίου
Ομιλητής: Β. Μανιμάνης, Δρ. Αστροφυσικής, Πανεπιστήμιοα Αθηνών
3. Παρασκευή 5/12/08, ώρα 18:00, Διάλεξη με θέμα
Το άστρο της Βηθλεέμ: Μια διαφορετική προσέγγιση
Ομιλητής: Μ. Δανέζης, Επικ. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών
4. Παρασκευή 9/1/09, ώρα 18:00, Διάλεξη με θέμα
Δημιουργία και Εξέλιξη Γαλαξιών
Ομιλήτρια: Δ. Χατζηδημητρίου, Αναπλ. Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Μετά τις διαλέξεις ακολουθεί επίσκεψη στο αστεροσκοπείο, όπου γίνεται ενημέρωση για διάφορα επίκαιρα επιστημονικά θέματα, επίδειξη της λειτουργίας του τηλεσκοπίου και νυκτερινή παρατήρηση, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.
Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ. 7276917, 7276858, 7276896
Από το Πανεπιστημιακό Αστεροσκοπείο
www.phys.uoa.gr/observatory
Ετικέτες
Αστρονομία,
Αστροφυσική,
Εκδηλώσεις,
Φυσική
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008
On the rapid TeV flaring activity of Markarian 501
Και πάλι σχετικά με το MAGIC και το flare που καταγράφηκε στις 9 Ιουλίου του 2005.
Για αυτό το θέμα έχω γράψει μία σειρά από posts, Ενδιαφέροντα νέα από το MAGIC, Ομιλία Δ. Νανόπουλου 5/12/07, Τα 4’ που (δεν) ανατρέπουν τη Φυσική και η ομιλία Νανόπουλου και Markarian 501 και Νανόπουλος, με τελευταίο το Probing Quantum Gravity with MAGIC?.
Το νέο (και πολυαναμενόμενο..) αυτή τη φορά είναι η εργασία, A. Mastichiadis and K. Moraitis, On the rapid TeV flaring activity of Markarian 501, που έγινε δεκτή από το Astronomy & Astrophysics.
Παραθέτω το abstract:
Στην βάση αυτής της εργασίας βρίσκεται λίγο-πολύ ο μηχανισμός που έχω περιγράψει στο post Ομιλία Δ. Νανόπουλου 5/12/07.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν και οι συγγραφείς:
Δηλαδή, το hard lag (η καθυστέρηση των φωτονίων υψηλής ενέργειας) που παρατήρησε το MAGIC μπορεί να ερμηνευτεί από τον μηχανισμό του synchrotron self-compton (SSC), με την υπόθεση ότι κάποια στιγμή εισήχθησαν στην περιοχή επιτάχυνσης ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας, τα οποία καθώς επιταχύνονταν σε υψηλότερες ενέργειες ακτινοβολούσαν, αρχικά φωτόνια χαμηλής ενέργειας και μετά φωτόνια υψηλής ενέργειας.
Η εργασία αυτή αποτελεί ουσιαστικά την ποσοτική επιβεβαίωση των όσων έχουν συζητηθεί στα προηγούμενα posts.
Νομίζω ότι με αυτό το post, λογικά, κλίνει και αυτό το θέμα. Εκτός αν υπάρξει κάτι το συνταρακτικό...
Για αυτό το θέμα έχω γράψει μία σειρά από posts, Ενδιαφέροντα νέα από το MAGIC, Ομιλία Δ. Νανόπουλου 5/12/07, Τα 4’ που (δεν) ανατρέπουν τη Φυσική και η ομιλία Νανόπουλου και Markarian 501 και Νανόπουλος, με τελευταίο το Probing Quantum Gravity with MAGIC?.
Το νέο (και πολυαναμενόμενο..) αυτή τη φορά είναι η εργασία, A. Mastichiadis and K. Moraitis, On the rapid TeV flaring activity of Markarian 501, που έγινε δεκτή από το Astronomy & Astrophysics.
Παραθέτω το abstract:
Aims. We investigate the one-zone SSC model of TeV blazars in the presence of electron acceleration. In this picture electrons reach a maximum energy where acceleration saturates from a combination of synchrotron and inverse Compton scattering losses.
Methods. We solve the spatially averaged kinetic equations which describe the simultaneous evolution of particles and photons, obtaining the multi-wavelength spectrum as a function of time.
Results. We apply the model to the rapid flare of Mrk 501 of July 9, 2005 as this was observed by the MAGIC telescope and obtain the relevant parameters for the pre-flare quasi steady state and the ones during the flare.We show that a hard lag flare can be obtained with parameters which lie well within the range already accepted for this source. Especially the choice of a high value of the Doppler factor seems to be necessary.
Στην βάση αυτής της εργασίας βρίσκεται λίγο-πολύ ο μηχανισμός που έχω περιγράψει στο post Ομιλία Δ. Νανόπουλου 5/12/07.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν και οι συγγραφείς:
In the present paper we have attempted to explain the Mrk 501 rapid variability as observed by the MAGIC telescope in 2005 with a one-zone model which includes particle acceleration plus radiation. According to this particles are injected into some acceleration mechanism at low energies and subsequently they accelerated to high energies. They also radiate synchrotron and SSC radiation, thus losing energy. The acceleration process saturates eventually at some particle energy where it is balanced by the radiative losses. In this picture, the basic mechanism for producing hard lags as the one observed by MAGIC (Albert et al. 2007), could be a brief episode of enhanced particle injection. As the freshly injected particles move to high energies they will radiate first soft photons and later harder ones, thus creating a hard lag flare. This episode occurs on top of a quasi steady state that the particles were assumed to have achieved in the pre-flare state and to which they return in post-flare. Thus according to this picture, MAGIC has caught electron acceleration at work. While hard lags can be explained by increasing the particle injection at low energies, the observed spectral hardening of the flare requires that, in addition, the acceleration timescale and/or the magnetic field strength should be reduced over their pre-flare values. Even if variation in one of the above parameters can produce a spectral hardening, varying both simultaneously improves the lightcurve fit. Given, however, the complexity of the overall flaring activity of TeV blazars, we consider the issue to be open, requiring more detailed observations.
Δηλαδή, το hard lag (η καθυστέρηση των φωτονίων υψηλής ενέργειας) που παρατήρησε το MAGIC μπορεί να ερμηνευτεί από τον μηχανισμό του synchrotron self-compton (SSC), με την υπόθεση ότι κάποια στιγμή εισήχθησαν στην περιοχή επιτάχυνσης ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας, τα οποία καθώς επιταχύνονταν σε υψηλότερες ενέργειες ακτινοβολούσαν, αρχικά φωτόνια χαμηλής ενέργειας και μετά φωτόνια υψηλής ενέργειας.
Η εργασία αυτή αποτελεί ουσιαστικά την ποσοτική επιβεβαίωση των όσων έχουν συζητηθεί στα προηγούμενα posts.
Νομίζω ότι με αυτό το post, λογικά, κλίνει και αυτό το θέμα. Εκτός αν υπάρξει κάτι το συνταρακτικό...
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
Θέατρο του παραλόγου (Υπηρεσία Hellas Direct του ΟΤΕ)
Αυτό το θέμα, αφορά την υπηρεσία Hellas Direct του ΟΤΕ και το σχετικό θέατρο του παραλόγου, που μας βγάζει πολλές φορές από τα ρούχα μας.
Μία από τις υπηρεσίες του ΟΤΕ λοιπόν, είναι η δυνατότητα να κάνουμε κλήσεις από την Ελλάδα ή το Εξωτερικό μέσω τηλεφωνήτριας και οι κλήσεις αυτές να γίνονται με χρέωση στον καλούμενο. Συγκεκριμένα η κλήση από εξωτερικό με χρέωση στον καλούμενο στην Ελλάδα λέγεται Hellas Direct.
Την υπηρεσία αυτή, την χρειάστηκε κάποιος δικός μου, προκειμένου να κάνει μία κλήση collect. Έψαξα λοιπόν να βρω το νούμερο που έπρεπε να καλέσει από τη χώρα που βρισκόταν. Ξεκίνησα ψάχνοντας το site του ΟΤΕ, όπου και δεν βρήκα τίποτα φυσικά. Μετά σκέφτηκα να κάνω ένα γενικό google, το οποίο τελικά μου έδωσε το παραπάνω site (oteshop). Κοιτάζοντας τη σελίδα έπεσε το μάτι μου και στον σχετικό σύνδεσμο με τίτλο Hellas Direct. "Επιτέλους", σκέφτηκα, "λογικά θα οδηγεί σε κάποια σελίδα με τα νούμερα". Ακλουθώντας λοιπόν τον σύνδεσμο, ανοίγει ένα παράθυρο που μας ενημερώνει:
Ο ΟΤΕ έχει εκδώσει ειδική εύχρηστη, ενημερωτική κάρτα τσέπης, ώστε όπου κι αν ταξιδεύετε, να έχετε μαζί σας τους αριθμούς κλήσης...
Καλέ τι μας λέτε; Αλήθεια;
Μα καλά, είναι τελείως ηλίθιοι οι άνθρωποι; Αντί να έχουν τα νούμερα σε μία σελίδα, ώστε να έχει την δυνατότητα ο καθένας να τα βρει από οπουδήποτε ανά πάσα στιγμή, συνιστάται να έχει και την souper καρτούλα μαζί του; Σε ποια εποχή ζείτε μωρέ;
Και καλά σου λέει ότι πρέπει να πάρεις το 139 για να μάθεις τα νούμερα. Και ο άλλος από το εξωτερικό δηλαδή πως θα μάθει το νούμερο; Είμαστε σοβαροί; Δηλαδή πόσο θα κόστιζε να υπάρχει αυτή η σελίδα; Έλεος.
Όπως καταλαβαίνεται, τα πήρα στο κρανίο και αποφάσισα να πάω να βρω αυτή την souper-duper κάρτα με όλους τους αριθμούς για κλήσεις collect από εξωτερικό.
Πήγα λοιπόν στο κοντινότερο κατάστημα oteshop. Μετά βίας που είχαν ακούσει για το Hellas Direct και φυσικά ούτε λόγος για την super καρτούλα. "Μπορεί να την έχουν στα κεντρικά", μου είπε ο υπάλληλος εκεί. Όπερ και εγένετο. Πήγα και στα κεντρικά. Τζίφος και εκεί η δουλειά. Η souper καρτούλα ήταν άφαντη. Αναμενόμενο φυσικά.
Ευτυχώς ήταν μια κοπελίτσα εκεί που είχε την καλή θέληση να με εξυπηρετήσει και τελικά μου εκτύπωσε μία λίστα με τα τηλέφωνα (ενώ θα μπορούσε απλά να με παραπέμψει στο 139). Την λίστα αυτή λοιπόν δίνω παρακάτω. Ελπίζω να φανεί χρήσιμη, όσο περιμένουμε τον ΟΤΕ να βγει από τον μεσαίωνα.
(Για κάποιο λόγο τον πίνακα μου τον εμφανίζει λίγο πιο κάτω, οπότε scroll down)
Μία από τις υπηρεσίες του ΟΤΕ λοιπόν, είναι η δυνατότητα να κάνουμε κλήσεις από την Ελλάδα ή το Εξωτερικό μέσω τηλεφωνήτριας και οι κλήσεις αυτές να γίνονται με χρέωση στον καλούμενο. Συγκεκριμένα η κλήση από εξωτερικό με χρέωση στον καλούμενο στην Ελλάδα λέγεται Hellas Direct.
Την υπηρεσία αυτή, την χρειάστηκε κάποιος δικός μου, προκειμένου να κάνει μία κλήση collect. Έψαξα λοιπόν να βρω το νούμερο που έπρεπε να καλέσει από τη χώρα που βρισκόταν. Ξεκίνησα ψάχνοντας το site του ΟΤΕ, όπου και δεν βρήκα τίποτα φυσικά. Μετά σκέφτηκα να κάνω ένα γενικό google, το οποίο τελικά μου έδωσε το παραπάνω site (oteshop). Κοιτάζοντας τη σελίδα έπεσε το μάτι μου και στον σχετικό σύνδεσμο με τίτλο Hellas Direct. "Επιτέλους", σκέφτηκα, "λογικά θα οδηγεί σε κάποια σελίδα με τα νούμερα". Ακλουθώντας λοιπόν τον σύνδεσμο, ανοίγει ένα παράθυρο που μας ενημερώνει:
Καλέστε Ελλάδα... Χρεώστε Ελλάδα !
Αν ταξιδεύετε συχνά στο εξωτερικό τότε η HELLAS DIRECT σίγουρα σας ενδιαφέρει!
Με την υπηρεσία HELLAS DIRECT, επικοινωνείτε από το εξωτερικό με οποιοδήποτε τηλέφωνο στην Ελλάδα, χωρίς να ξοδεύετε συνάλλαγμα. Από τη χώρα που βρίσκεστε, καλέστε τον αντίστοιχο αριθμό κλήσης HELLAS DIRECT. Θα μιλήσετε, απευθείας με την τηλεφωνήτρια του ΟΤΕ στα ελληνικά, και θα ζητήσετε να σας συνδέσει αμέσως με το τηλέφωνο που επιθυμείτε.
Ο ΟΤΕ έχει εκδώσει ειδική εύχρηστη, ενημερωτική κάρτα τσέπης, ώστε όπου κι αν ταξιδεύετε, να έχετε μαζί σας τους αριθμούς κλήσης της HELLAS DIRECT από τις χώρες του εξωτερικού προς Ελλάδα.
Η πληροφοριακή κάρτα διατίθεται και από τα Καταστήματα ΟΤΕ.
Τα τέλη της συνδιάλεξης θα χρεωθούν στο τηλέφωνο που καλείτε ή και σε άλλο τηλέφωνο, αρκεί ο κάτοχός του να αποδεχτεί τη χρέωση.
Για τις συνδιαλέξεις που γίνονται μέσω Hellas Direct εισπράττονται τα εξής:
Για κλήσεις πληρωτέες στην Ελλάδα: τα ισχύοντα κάθε φορά τέλη στην κατηγορία των προσωπικών
συνδιαλέξεων (Τιμολόγια).
Για κλήσεις πληρωτέες σε ξένη χώρα: η πρόσβασή σας στην τηλεφωνήτρια της χώρας προορισμού γίνεται ατελώς.
Σημειώνεται ότι, για την παροχή της Υπηρεσίας, δε θα χρεώνεται το επιπλέον κόστος της χειροκίνητης συνδιάλεξης.
Ο ΟΤΕ έχει εκδώσει ειδική εύχρηστη, ενημερωτική κάρτα τσέπης, ώστε όπου κι αν ταξιδεύετε, να έχετε μαζί σας τους αριθμούς κλήσης...
Καλέ τι μας λέτε; Αλήθεια;
Μα καλά, είναι τελείως ηλίθιοι οι άνθρωποι; Αντί να έχουν τα νούμερα σε μία σελίδα, ώστε να έχει την δυνατότητα ο καθένας να τα βρει από οπουδήποτε ανά πάσα στιγμή, συνιστάται να έχει και την souper καρτούλα μαζί του; Σε ποια εποχή ζείτε μωρέ;
Και καλά σου λέει ότι πρέπει να πάρεις το 139 για να μάθεις τα νούμερα. Και ο άλλος από το εξωτερικό δηλαδή πως θα μάθει το νούμερο; Είμαστε σοβαροί; Δηλαδή πόσο θα κόστιζε να υπάρχει αυτή η σελίδα; Έλεος.
Όπως καταλαβαίνεται, τα πήρα στο κρανίο και αποφάσισα να πάω να βρω αυτή την souper-duper κάρτα με όλους τους αριθμούς για κλήσεις collect από εξωτερικό.
Πήγα λοιπόν στο κοντινότερο κατάστημα oteshop. Μετά βίας που είχαν ακούσει για το Hellas Direct και φυσικά ούτε λόγος για την super καρτούλα. "Μπορεί να την έχουν στα κεντρικά", μου είπε ο υπάλληλος εκεί. Όπερ και εγένετο. Πήγα και στα κεντρικά. Τζίφος και εκεί η δουλειά. Η souper καρτούλα ήταν άφαντη. Αναμενόμενο φυσικά.
Ευτυχώς ήταν μια κοπελίτσα εκεί που είχε την καλή θέληση να με εξυπηρετήσει και τελικά μου εκτύπωσε μία λίστα με τα τηλέφωνα (ενώ θα μπορούσε απλά να με παραπέμψει στο 139). Την λίστα αυτή λοιπόν δίνω παρακάτω. Ελπίζω να φανεί χρήσιμη, όσο περιμένουμε τον ΟΤΕ να βγει από τον μεσαίωνα.
(Για κάποιο λόγο τον πίνακα μου τον εμφανίζει λίγο πιο κάτω, οπότε scroll down)
HELLAS DIRECT | ||
Καλέστε Ελλάδα - Χρεώστε Ελλάδα | ||
ΧΩΡΑ/ΕΤΑΙΡΕΙΑ | ΚΩΔ. ΚΛΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ | ΚΩΔ. ΚΛΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΕΛΛΑΔΑ |
ARGENTINA | 00800-54-11 | 0800-2-30-30 |
ARGENTINA | 00800-54-21 | |
ARGENTINA | 00800-54-21 | |
AUSTRALIA | 00800-61-11 | 1800-881-112 |
AUSTRALIA | 00800-61-21 | 1800-5511-30 |
AUSTRIA | 00800-43-11 | 022-903-030 |
BAHRAIN | 00800-973-11 | 800-830 |
BELGIUM | 00800-32-11(PISTOTIKES CARTES) | 0800-10030 |
BELGIUM | 00800-32-21 | |
BELGIUM (BELGACOM) | 00800-32-32 | |
CANADA | 00800-16-11 KAI TELEGLOBE/00800-0171-11 | 1-800-8157832 |
CHILE | 00800-56-11 | 123-003-301 |
CYPRUS | 00800-357-11 | 080-90030 |
DENMARK | 00800-45-11 | 800-10024 |
FINLAND | 00800-358-11 | 8000110300 |
FRANCE | 00800-33-11 | 800990301 |
GERMANY | 00800-49-11 | 0130-800030 |
HONG KONG | 0800-852-01 | 800-96-0030 |
HONG KONG | 00800-852-3000 KAI 00800-852-3001 | |
INDONESIA | 00800-62-11 | |
IRELAND | 00800-353-11 | 1-800-55-0030 |
ISRAEL | 00800-972-11 | 177-300-2727 |
ITALY | 00800-39-11 | 172-0030 |
ITALY | 00800-398950 | |
JAPAN | 00800-81-11 | 0039-301 |
JAPAN | 00800-81-4001 | |
JAPAN | 00800-81-0120 | 0066-55-300 |
JAPAN | 00800-81-010 | |
JAPAN | 00800-81-0120 | |
JAPAN | 00800-81-0860(PISTOTIKES KARTES) | |
JAPAN (ITJ) | 00800-81-41 | 0044-11-301 |
JORDAN | 188-000-62 | |
HUNGARY | 00800-3611 | 80003011 |
KOREA SOUTH (TAKON) | 00800-82-11 | 0030-9301 |
KOREA TELECOM | 00800-82-4111(PISTOTIKES KARTES) | |
KOREATELECOM | 00800-82-3111(PISTOTIKES KARTES) | |
KOREA TELECOM | 00800-82-2111 | 0072-2300 |
LUXEMBURG | 00800-352-11 | 0800-00-30 |
LUXEMBURG | 00800-352-21 VIA CALLING CARD | |
LUXEMBURG | 00800-352-31 V1A PREPAID CARD | |
MALAYSIA | 00800-60311 | 1-800-800030 |
MEXICO | 00800-52-001 | 01-800-123-0230 |
MONACO | 800-90-301 | |
NETHERLANDS | 00800-022-1130 (PISTOTIKES KARTES) | |
NETHERLANDS | 00800-31-11 | 06-0221130 |
NEW ZEALAND | 00800-6411 | |
NORWAY | 00800-47-11 | 800-19930 |
NORWAY | 00800-47-21 | |
PHILIPPINES | 00800-63-31(PISTOTIKES KARTES) | |
PHILIPPINES | 00800-63-10 KAI 00800-63-21 | 105-30 |
POLAND | 00800-48-11 | 00800-301-1100 |
PORTUGAL | 00800-351-10 | 5050030 |
ROMANIA | 01-800-3030 | |
SINGAPORE | 00800-65-21 | |
SINGAPORE | 00800-65-11 | 8000-300300 |
SLOVAKIA | 00421-03001 | |
SLOVAKIA | 00800-42-11 | 0042-003-001 |
SOUTH AFRICA | 00800-27-11 | 00800-9900-30 |
SWEDEN | 00800-46-11 | 20799030 |
SWITZERLAND | 00800-41-11 | 0800-555231 |
TAIWAN (CHINA REP.) | 00800-886-11 | 0080-30-0030 |
TCECHIA | 00800-42-21 | 140-0030 |
TURKEY | 00800-90-11 | 00800-30-1177 |
TURKEY | 00800-90-90 (PISTOTIKES KARTES) | |
UAE | 00800-971-11 | 800-101-30 |
UK/AUTO BT DIRECT | 00800-44-37(PISTOIRKES KARTES) | |
UK/BRITISH TELECOM | 00800-44-45 | |
UK/BRITISH TELECOM | 00800-44-11(PISTOIRKES KARTES) | 0800-890030 |
UK/MERCURY TELECOMUNIC | 00800-44-22 | 0500-890030 |
USA (AT&T) | 00800-13-11 | 199-3001800 |
USA (MCI) | 00800-12-11 | 199-3001801 |
USA (SPRING TELECOM) | 00800-14-11 | 199-3001802 |
USA (TELEGLOBE) | 00800-19-11 KAI 00800-19-21 | 199-3001803 |
USA (SOUTH WESTERN BELL) | 00800-18-21 ATLANT& 00800-17-21 SOUTH | 199-3001804 |
USA/ATT | 00800-15-21 | 1-800-4435527 |
USA/AIT | 00800-1800 | 1-800-3355232 |
USA/ATT | 00800-1802 | 1-800-6973031 |
USA/ATT | 00800-1803 | |
USA/ATT | 00800-1804 | |
USA/ATT | 00800-1800 | |
RUSSIA | 00800-700-11 | 810-8001101030 |
BRAZIL | 00800-5511 | 000800-3011 |
Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008
Ο δάσκαλος του Αϊνστάιν ή Δημοσιογραφία του Κώλου;
Στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ, ο Talos επισημαίνει και σχολιάζει το άρθρο του Εθνους με τίτλο "Ο δάσκαλος του Αϊνστάιν". Παραθέτω το πολύ καλό άρθρο του ολόκληρο:
Η απάντηση από την μεριά μου στα παραπάνω ερωτήματα είναι συνοπτικά:
1. Γιατί κανένας δεν γνωρίζει τους παγκοσμίου αναγνώρισης Παπαπέτρου, Χριστοδούλου και Ξανθόπουλο εδώ στο Ελλαδιστάν, ενώ όλοι προτιμούν τους εσωτερικής κατανάλωσης υποψηφίους μεγαλύτερους έλληνες όλων των εποχών.
2. Γιατί ο Einstein είναι "εβραίος" και άρα δεν θα μπορούσε παρά να έχει οικειοποιηθεί την ιδέα ενός Έλληνα.
3. Γιατί όλα αυτά τα ζώα δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον Marcel Grossmann που πραγματικά βοήθησε τον Einstein στη μαθηματική θεμελίωση της γενικής σχετικότητας.
4. Γιατί τα ίδια ζώα δεν γνωρίζουν ότι παράλληλα με τον Einstein είχε οδηγηθεί στις σωστές εξισώσεις πεδίου και ο Hilbert μέσω μίας αρχής ελαχίστου.
5. Τελικά, γιατί είναι "Δημοσιογράφοι του Κώλου".
Επί της ουσίας, δεν γνωρίζω κάποια ιδιαίτερη συνεισφορά του Καραθεοδωρή στην γενική θεωρία της σχετικότητας γενικά.
Ειδικότερα σε ότι αφορά την δημιουργία της θεωρίας, δεδομένου ότι γνωρίστηκαν τότε που έδωσε ο Einstein τις διαλέξεις στο Göttingen (καλοκαίρι του 1915) μετά από την πρόσκληση του Hilbert, δεν βλέπω πως θα μπορούσε να προλάβει να έχει την οποιαδήποτε συνεισφορά στη σχετικότητα. Άσε που, σύμφωνα με το Έθνος (αλλά και άλλες πηγές), η αλληλογραφία τους ξεκινά το 1916 (η επίμαχη επιστολή με τις ευχαριστίες του Einstein είναι από το 1916, ενώ η επόμενη που του ζητά να κοιτάξει κάποια θέματα είναι από το Σεπτέμβρη του 1916) και η θεωρία της σχετικότητας δημοσιεύεται Νοέμβριο του 1915, άρα τα πράγματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα σε αυτό το θέμα. Η επικοινωνία ανάμεσα στον Einstein και τον Καραθεοδωρή ξεκινά μετά τη δημοσίευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας.
Από εκεί και πέρα αν υπάρχει κάποιο θέμα πατρότητας της σχετικότητας, αυτό είναι ανάμεσα σε Einstein και Hilbert.
Ευχαριστώ τον Talo για την άδεια του να αναδημοσιεύσω το πολύ καλό άρθρο του στο blog μου. Η συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα φυσικά συνεχίζεται στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ και έχει πολύ ενδιαφέρον.
Καθυστέρησα να το ποστάρω, αλλά ας το σημειώσω για μελλοντική αναφορά εδώ:
Κατ' αρχάς δόξα και τιμή στον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή. Στο μικρό μέρος του έργου του το οποίο έχω διδαχθεί, η δουλειά του στην αξιωματική θερμοδυναμική είναι ένα θεσπέσιο επίτευγμα της μαθηματικής φυσικής. Η αξιωματική διατύπωση του δεύτερου νόμου, θυμάμαι ότι με είχε σχεδόν συγκινήσει. Είναι ένας εκ των ελαχίστων Ελλήνων μαθηματικών της εποχής εκείνης (της σύγχρονης εποχής συνολικά) με τόσο σπουδαίο έργο. Όμως, στην Ελλάδα δεν μπορεί κανείς να αρκεστεί στο σπουδαίο, αν μπορεί να το διαφημίσει ως υπέρτατο.
Σε δημοσίευμα του Έθνους με τίτλο "Ο δάσκαλος του Αϊνστάιν", επαναλαμβάνεται ένας κοινός στο διαδίκτυο ισχυρισμός:
«Kύριοι, ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα, κανείς όμως δεν θέλησε να ρωτήσει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου, ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε τον δρόμο προς την ανώτερη Mαθηματική Eπιστήμη και έρευνα. Kαι για να μη σας κουράσω, σας λέω απλά, χωρίς περιστροφές, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Eλληνας Kωνσταντίνος Kαραθεοδωρή, στον οποίο, εγώ προσωπικά αλλά και η Mαθηματική Eπιστήμη, η φυσική, η σοφία του αιώνα μας, του χρωστάμε τα πάντα».
-Απόσπασμα από την τελευταία συνέντευξη του Aλμπερτ Aϊνστάιν, το 1955
Πρόκειται για αβάσιμο ισχυρισμό. Παρότι δεν είναι καινούριος διακινείται στο διαδίκτυο μόνο από Έλληνες. Αυτό είναι κακό σημάδι, για κάτι το οποίο αφορά την "τελευταία συνέντευξη" του πιο γνωστού παγκοσμίως φυσικού επιστήμονα του 20ου αιώνα.
Κατ' αρχάς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Αϊνστάιν γνώριζε, συζητούσε, εκτιμούσε και επικοινωνούσε με τον Καραθεοδωρή. Αλλά η σχέση που υπονοείται με την σπόντα:
Eνιωθε πιθανότατα την ανάγκη να αποκαταστήσει, έστω και αργά, μια «αδικία», φέρνοντας στο προσκήνιο το έργο ενός ανθρώπου που το όνομά του παρέμενε άγνωστο πέρα από τα όρια της διεθνούς πανεπιστημιακής κοινότητας
...είναι απλά ανοησία: πρώτα γιατί ακόμα και κολοσσοί όπως ο Όϋλερ π.χ. ή ο Χίλμπερτ είναι λίγο-πολύ άγνωστοι (αν μιλάμε επί της ουσίας) πέρα από τα όρια της "διεθνούς πανεπιστημιακής κοινότητας", χωρίς αυτό να τους μειώνει σε τίποτα. Αυτή η κοινότητα στην ιστορική της πορεία είναι ο τελικός κριτής της σημασίας του έργου ενός επιστήμονα - και όχι ο αριθμός των αναφορών του έργου του στον τύπο. Δεύτερον γιατί γνωρίστηκαν το 1915 ή το 1916, όταν ο Αϊνστάιν είχε ήδη ολοκληρώσει το σημαντικότερο μέρος του επιστημονικού του έργου, που ελάχιστη σχέση είχε με την δουλειά του Καραθεοδωρή πλην της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας της οποίας όμως η διατύπωση και πάλι προηγείται της γνωριμίας των δύο επιστημόνων πέρα από την όποια μεταγενέστερη συμβολή του (βλ. και εδώ για περισσότερα) η οποία ενδέχεται και να είναι σημαντική, δεν ξέρω.
Δεν καταλαβαίνω επιπλέον με ποια έννοια ο Καραθεοδωρής ήταν "δάσκαλος" του Αϊνστάιν, πέρα από το γεγονός ότι τον συμβουλεύτηκε σε κάποιο μαθηματικό θέμα, ως ειδικότερο. Οι πραγματικοί μαθητές του Καραθεοδωρή είναι γνωστοί όλοι.
Οπότε επιστρέφουμε στην "συνέντευξη τύπου του Αϊνστάιν το 1955". Συνεντεύξεις Τύπου το 1955 - τελευταία χρονιά της ζωής του, πέθανε τον Απρίλιο του έτους αυτού - ο Αϊνστάιν δεν έδωσε. Στην τελευταία του συνέντευξη, αναφορά στον Καραθεοδωρή δεν έκανε. Από όσο ξέρω η μόνη συνέντευξη τύπου που είχε να κάνει με τον Αϊνστάιν το 1955, μετά τον θάνατό του, ήταν η συνέντευξη τύπου για το μανιφέστο Ράσελ- Αϊνστάιν για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό. Η τελευταία συνέντευξη τύπου του ήταν το 1953 στο Princeton, ύστερα από την οποία δεν υπήρξε άλλη. Η αναφορά των New York Times στην συνέντευξη αυτή, δεν λέει τίποτα για δασκάλους και για την σοφία του αιώνα μας. Ο Αϊνστάιν δεν μιλούσε έτσι.
Εν τέλει αναρωτιέμαι γιατί όλη αυτή η μανία με τον "Έλληνα δάσκαλο του Αϊνστάιν"; Γιατί όλη αυτή η παραφιλολογία; Η αδυναμία να εκτιμηθεί η πραγματική εμβέλεια και συνεισφορά ενός μεγάλου μαθηματικού παρά μόνο με όρους ποπ-επιστήμης, και της "εθνικής επιτυχίας" με όρους Παπαρίζου, τι δηλώνει; Γιατί ο μέσος δημοσιογράφος, θεωρεί ότι ο μέσος αναγνώστης θα συγκινηθεί περισσότερο με την εμπλοκή ενός Έλληνα επιστήμονα των αρχών του προηγούμενου αιώνα, σε μια φυσική θεωρία της οποίας το όνομα - αλλά ελάχιστα άλλα πράγματα - γνωρίζει ο αναγνώστης από ότι με την πραγματική (και εκτενέστατη) συνεισφορά του στην μαθηματική επιστήμη; Ή με την πραγματική και εκτενή συνεισφορά των μεταγενέστερων Ελλήνων σχετικιστών εκ των οποίων τέσσερις αναφέρονται στον σχετικό κατάλογο της Βικιπαίδειας; (οι δύο μάλιστα είναι εν ζωή).
Θα χαρώ πολύ για συμπληρώσεις και προσθήκες σχετικά με το θέμα πάντως, ειδικά σχετικά με την πηγή του παραθέματος του "Έθνους" ή λεπτομέρειες για την σχέση του Καραθεοδωρή με την Γενική Σχετικότητα.
Η απάντηση από την μεριά μου στα παραπάνω ερωτήματα είναι συνοπτικά:
1. Γιατί κανένας δεν γνωρίζει τους παγκοσμίου αναγνώρισης Παπαπέτρου, Χριστοδούλου και Ξανθόπουλο εδώ στο Ελλαδιστάν, ενώ όλοι προτιμούν τους εσωτερικής κατανάλωσης υποψηφίους μεγαλύτερους έλληνες όλων των εποχών.
2. Γιατί ο Einstein είναι "εβραίος" και άρα δεν θα μπορούσε παρά να έχει οικειοποιηθεί την ιδέα ενός Έλληνα.
3. Γιατί όλα αυτά τα ζώα δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον Marcel Grossmann που πραγματικά βοήθησε τον Einstein στη μαθηματική θεμελίωση της γενικής σχετικότητας.
4. Γιατί τα ίδια ζώα δεν γνωρίζουν ότι παράλληλα με τον Einstein είχε οδηγηθεί στις σωστές εξισώσεις πεδίου και ο Hilbert μέσω μίας αρχής ελαχίστου.
5. Τελικά, γιατί είναι "Δημοσιογράφοι του Κώλου".
Επί της ουσίας, δεν γνωρίζω κάποια ιδιαίτερη συνεισφορά του Καραθεοδωρή στην γενική θεωρία της σχετικότητας γενικά.
Ειδικότερα σε ότι αφορά την δημιουργία της θεωρίας, δεδομένου ότι γνωρίστηκαν τότε που έδωσε ο Einstein τις διαλέξεις στο Göttingen (καλοκαίρι του 1915) μετά από την πρόσκληση του Hilbert, δεν βλέπω πως θα μπορούσε να προλάβει να έχει την οποιαδήποτε συνεισφορά στη σχετικότητα. Άσε που, σύμφωνα με το Έθνος (αλλά και άλλες πηγές), η αλληλογραφία τους ξεκινά το 1916 (η επίμαχη επιστολή με τις ευχαριστίες του Einstein είναι από το 1916, ενώ η επόμενη που του ζητά να κοιτάξει κάποια θέματα είναι από το Σεπτέμβρη του 1916) και η θεωρία της σχετικότητας δημοσιεύεται Νοέμβριο του 1915, άρα τα πράγματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα σε αυτό το θέμα. Η επικοινωνία ανάμεσα στον Einstein και τον Καραθεοδωρή ξεκινά μετά τη δημοσίευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας.
Από εκεί και πέρα αν υπάρχει κάποιο θέμα πατρότητας της σχετικότητας, αυτό είναι ανάμεσα σε Einstein και Hilbert.
Ευχαριστώ τον Talo για την άδεια του να αναδημοσιεύσω το πολύ καλό άρθρο του στο blog μου. Η συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα φυσικά συνεχίζεται στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ και έχει πολύ ενδιαφέρον.
Ετικέτες
Δημοσιογραφία του Κώλου,
Επιστήμη,
Ιστορία,
ΜΜΕ,
Σχετικότητα,
Φυσική
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008
Feynman's Tips on Physics
Ο R. Feynman είναι γνωστός για δύο πράγματα, για την συνεισφορά του στην ανάπτυξη της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής (QED) και για την καταπληκτική του ικανότητα να διδάσκει Φυσική. Ο ίδιος φυσικά δεν θεωρούσε τον εαυτό του δάσκαλο, πράγμα που το έλεγε σε κάθε ευκαιρία. Όπως και να έχει, η σειρά των βιβλίων, The Feynmans Lectures on Physics, είναι από τα πιο κλασσικά συγγράμματα φυσικής που υπάρχουν για τον προπτυχιακό φοιτητή. Εκτός όμως από αυτό το κλασσικό σύγγραμμα, υπάρχει ακόμα ένα βιβλίο με συλλογή από διαλέξεις του Feynman που είναι λιγότερο γνωστό, το Feynman's Tips on Physics, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ότι συμπληρώνει την σειρά (για την οποία υπάρχει το πολύ ενδιαφέρον site www.feynmanlectures.info).
Πρόσφατα λοιπόν, έτυχε να παρακολουθήσω μία συζήτηση σχετικά με τη δυσκολία του τμήματος Φυσικής του παν/μίου Αθηνών και το πρόβλημα που δημιουργεί στους φοιτητές. Οι λεπτομέρειες εκείνης της συζήτησης ανήκουν σε άλλο θέμα και δεν θα τις συζητήσω εδώ. Υπάρχει όμως κάτι που θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον γενικά και είναι κάτι που θα πρέπει να το έχει υπόψιν του ο καθένας φοιτητής, δεδομένου ότι ξεκινά και το ακαδημαϊκό έτος με τους πρωτοετείς που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με το παν/μίο.
Στο Feynman's Tips on Physics, υπάρχει λοιπόν μία διάλεξη του Feynman με θέμα την μετάβαση από το σχολείο στο πανεπιστήμιο και το πως αλλάζουν τα δεδομένα εξαιτίας αυτής της μετάβασης. Αυτό το απόσπασμα του βιβλίου θέλω να παραθέσω εδώ, αφού το θεωρώ πολύ χρήσιμο, ελπίζοντας ότι δεν θα με κυνηγήσει κανένας για τα πνευματικά δικαιώματα.
"Now, I am therefore imagining that one of you has come into ray office and said. "Feynman, I listened to all the lectures, and I took that midterm exam, and I'm trying to do the problems, and I can't do anything, and I think I'm in the bottom of the class, and I don't know what to do."
What would I say to you?
The first thing I would point out is this: to come to Caltech is an advantage in certain ways, and in other ways a disadvantage. Some of the ways that it's an advantage you probably once knew, but now forget, and they have to do with the fact that the school has an excellent reputation, and the reputation is well deserved. There are pretty good courses. (I don't know about this particular physics course; of course I have my own opinion about it.) The people who have come out the other end of Caltech, when they go into industry, or go to do work in research, and so forth, always say that they got a very good education here, and when they compare themselves with people who have gone to other schools (although many other schools are also very good) they never find themselves behind and missing something; they always feel they went to the best school of them all. So that's an advantage.
But there is also a certain disadvantage: because Caltech has such a good reputation, almost everybody who's the first or second in his high school class applies here. There are lots of high schools, and all the very best men apply. Now, we have tried to figure out a system of selection, with all kinds of tests, so that we get the best of the best. And so you guys have been very carefully picked out from all these schools to come here. But we're still working on it, because we've found a very serious problem: no matter how carefully we select the men, no matter how patiently we make the analysis, when they get here something happens: it always turns out that approximately half of them are below average!
Of course you laugh at this because it's self-evident to the rational mind, but not to the emotional mind - the emotional mind can't laugh at this. When you've lived all the time as number one or number two (or even possibly number three) in high school science, and when you know that everybody who's below average in the science courses where you came from is a complete idiot, and now you suddenly discover that you are below average - and half of you guys are - it's a terrible blow, because you imagine that it means you're as dumb as those guys used to be in high school, relatively. That's the great disadvantage of Caltech: that this psychological blow is so difficult to take. Of course, I'm not a psychologist; I'm imagining all this. 1 don't know how it would really be, of course!
The question is what to do if you find you're below average. There are two possibilities. In the first place, you could find that it's so difficult and annoying that you have to get out — that's an emotional problem. You can apply your rational mind to that and point out 10 yourself what I just pointed out to you: that half of the guys in this place are going to be below average, even though they've all tops, so it doesn't mean anything. You see, if you can stick out that nonsense, that funny feeling, for four years, then you'll go out into the world again, and you'll discover that the world is just like it used to be - that when, for example, you get a job somewhere, you'll find you're Number One Man again, and you'll get the great pleasure of being the expert they all come running to in this particular plant whenever they can't figure out how to convert inches to centimeters! Il's true: the men who go out into industry, or go to a small school that doesn't have an excellent reputation in physics, even if they've been in the bottom third, the bottom fifth, the bottom tenth of the class - if they don't try to drive themselves (and I'll explain that in a minute), then they'll find themselves very much in demand, that what they learned here is very useful, and they're back where they were before: happy, Number One.
On the other hand you can make a mistake: some people may drive themselves to a point where they insist they have to become Number One, and in spite of everything they want to go to graduate school and they want to become the best Ph.D. in the best school, even though they're starting out at the bottom of the class here. Well, they are likely to be disappointed and to make themselves miserable for the rest of their lives being always at the bottom of a very first-rate group, because they picked that group. That's a problem, and that's up to you - it depends on your personality. (Remember, I'm talking to the guy who came into my office because he's in the lowest tenth; I'm not talking to the other fellows who are happy because they happen to be in the upper tenth - that's a minority anyway!)
So, if you can take this psychological blow, if you can say to yourself, "I'm in the lower third of the class, but a third of the guys are in the lower third of the class, because it's got to be that way! I was the top guy in high school, and I'm still a smart son-of-a-gun. We need scientists in the country, and I'm gonna be a scientist, and when I get out of this school I'll be all right, damn it! And I'll be a good scientist!" - then it'll be true: you will be a good scientist. The only thing is whether you can take the funny feelings during these four years, in spite of the rational arguments. If you find you can't take the funny feelings, I suppose the best thing to do is to try to go somewhere else. It's not a point of failure: it's simply an emotional thing.
Even if you're one of the last couple of guys in the class, it doesn't mean you're not any good. You just have to compare yourself to a reasonable group, instead of to this insane collection that we've got here at Caltech. Therefore, I am making this review purposely for the people who are lost, so that they have still a chance to stay here a little longer to find out whether or not they can take it, okay?
I make now one more point: that this is not a preparation for an examination, or anything like that. I don't know anything about the examinations - I mean, I have nothing to do with making them up, and I don't know what's going to be on them, so there's no guarantee whatsoever that what's on the examination is only going to deal with the stuff reviewed in these lectures, or any nonsense of that kind."
Αυτά...
Πρόσφατα λοιπόν, έτυχε να παρακολουθήσω μία συζήτηση σχετικά με τη δυσκολία του τμήματος Φυσικής του παν/μίου Αθηνών και το πρόβλημα που δημιουργεί στους φοιτητές. Οι λεπτομέρειες εκείνης της συζήτησης ανήκουν σε άλλο θέμα και δεν θα τις συζητήσω εδώ. Υπάρχει όμως κάτι που θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον γενικά και είναι κάτι που θα πρέπει να το έχει υπόψιν του ο καθένας φοιτητής, δεδομένου ότι ξεκινά και το ακαδημαϊκό έτος με τους πρωτοετείς που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με το παν/μίο.
Στο Feynman's Tips on Physics, υπάρχει λοιπόν μία διάλεξη του Feynman με θέμα την μετάβαση από το σχολείο στο πανεπιστήμιο και το πως αλλάζουν τα δεδομένα εξαιτίας αυτής της μετάβασης. Αυτό το απόσπασμα του βιβλίου θέλω να παραθέσω εδώ, αφού το θεωρώ πολύ χρήσιμο, ελπίζοντας ότι δεν θα με κυνηγήσει κανένας για τα πνευματικά δικαιώματα.
"Now, I am therefore imagining that one of you has come into ray office and said. "Feynman, I listened to all the lectures, and I took that midterm exam, and I'm trying to do the problems, and I can't do anything, and I think I'm in the bottom of the class, and I don't know what to do."
What would I say to you?
The first thing I would point out is this: to come to Caltech is an advantage in certain ways, and in other ways a disadvantage. Some of the ways that it's an advantage you probably once knew, but now forget, and they have to do with the fact that the school has an excellent reputation, and the reputation is well deserved. There are pretty good courses. (I don't know about this particular physics course; of course I have my own opinion about it.) The people who have come out the other end of Caltech, when they go into industry, or go to do work in research, and so forth, always say that they got a very good education here, and when they compare themselves with people who have gone to other schools (although many other schools are also very good) they never find themselves behind and missing something; they always feel they went to the best school of them all. So that's an advantage.
But there is also a certain disadvantage: because Caltech has such a good reputation, almost everybody who's the first or second in his high school class applies here. There are lots of high schools, and all the very best men apply. Now, we have tried to figure out a system of selection, with all kinds of tests, so that we get the best of the best. And so you guys have been very carefully picked out from all these schools to come here. But we're still working on it, because we've found a very serious problem: no matter how carefully we select the men, no matter how patiently we make the analysis, when they get here something happens: it always turns out that approximately half of them are below average!
Of course you laugh at this because it's self-evident to the rational mind, but not to the emotional mind - the emotional mind can't laugh at this. When you've lived all the time as number one or number two (or even possibly number three) in high school science, and when you know that everybody who's below average in the science courses where you came from is a complete idiot, and now you suddenly discover that you are below average - and half of you guys are - it's a terrible blow, because you imagine that it means you're as dumb as those guys used to be in high school, relatively. That's the great disadvantage of Caltech: that this psychological blow is so difficult to take. Of course, I'm not a psychologist; I'm imagining all this. 1 don't know how it would really be, of course!
The question is what to do if you find you're below average. There are two possibilities. In the first place, you could find that it's so difficult and annoying that you have to get out — that's an emotional problem. You can apply your rational mind to that and point out 10 yourself what I just pointed out to you: that half of the guys in this place are going to be below average, even though they've all tops, so it doesn't mean anything. You see, if you can stick out that nonsense, that funny feeling, for four years, then you'll go out into the world again, and you'll discover that the world is just like it used to be - that when, for example, you get a job somewhere, you'll find you're Number One Man again, and you'll get the great pleasure of being the expert they all come running to in this particular plant whenever they can't figure out how to convert inches to centimeters! Il's true: the men who go out into industry, or go to a small school that doesn't have an excellent reputation in physics, even if they've been in the bottom third, the bottom fifth, the bottom tenth of the class - if they don't try to drive themselves (and I'll explain that in a minute), then they'll find themselves very much in demand, that what they learned here is very useful, and they're back where they were before: happy, Number One.
On the other hand you can make a mistake: some people may drive themselves to a point where they insist they have to become Number One, and in spite of everything they want to go to graduate school and they want to become the best Ph.D. in the best school, even though they're starting out at the bottom of the class here. Well, they are likely to be disappointed and to make themselves miserable for the rest of their lives being always at the bottom of a very first-rate group, because they picked that group. That's a problem, and that's up to you - it depends on your personality. (Remember, I'm talking to the guy who came into my office because he's in the lowest tenth; I'm not talking to the other fellows who are happy because they happen to be in the upper tenth - that's a minority anyway!)
So, if you can take this psychological blow, if you can say to yourself, "I'm in the lower third of the class, but a third of the guys are in the lower third of the class, because it's got to be that way! I was the top guy in high school, and I'm still a smart son-of-a-gun. We need scientists in the country, and I'm gonna be a scientist, and when I get out of this school I'll be all right, damn it! And I'll be a good scientist!" - then it'll be true: you will be a good scientist. The only thing is whether you can take the funny feelings during these four years, in spite of the rational arguments. If you find you can't take the funny feelings, I suppose the best thing to do is to try to go somewhere else. It's not a point of failure: it's simply an emotional thing.
Even if you're one of the last couple of guys in the class, it doesn't mean you're not any good. You just have to compare yourself to a reasonable group, instead of to this insane collection that we've got here at Caltech. Therefore, I am making this review purposely for the people who are lost, so that they have still a chance to stay here a little longer to find out whether or not they can take it, okay?
I make now one more point: that this is not a preparation for an examination, or anything like that. I don't know anything about the examinations - I mean, I have nothing to do with making them up, and I don't know what's going to be on them, so there's no guarantee whatsoever that what's on the examination is only going to deal with the stuff reviewed in these lectures, or any nonsense of that kind."
Αυτά...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)