Καίγεται και η Δημοκρατία;!!!

Στο mailing list του anadasosi δημοσιεύτηκε το παρακάτω κείμενο από τον George Hassiotis, που εκφράζει ακριβώς και τις δικές μου ανησυχίες για την κατάσταση με την "Ασύμμετρη Απειλή".

Με αφορμή ορισμένα σημερινά δημοσιεύματα (π.χ., στην Ελευθεροτυπία), θα ήθελα να ανοίξω ένα thread για το θέμα του άρθρου 48, περί κήρυξης της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας. Μερικοί εικάζουν ότι οι αναφορές σε “ασύμμετρες απειλές” και “επίθεση στην χώρα” αποσκοπούν στην στοιχειοθέτηση “εξωτερικών κινδύνων” και “απειλής της εθνικής ασφάλειας”, που δικαιολογούν την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας.

Εάν αυτό αληθεύει, τότε πραγματικά είναι ντροπή για τον νομικό μας πολιτισμό και το ελληνική δημόσια διοίκηση. Είναι ντροπή για όλο το πολιτικό σύστημα να γίνεται η συζήτηση αυτή. Φαίνεται ότι η ζωή στην χώρα αυτή είναι πλέον δραστηριότητα υψηλού κινδύνου. Μάλιστα, πρόκειται για ανθρώπους που λένε ξεδιάντροπα ότι δεν θα γίνει δασολόγιο (μία συνταγματική επιταγή, επίσης), αν δεν αναθεωρηθεί το άρθρο 24.

Πρώτα-πρώτα, το άρθρο 48 δεν αναφέρεται σε φυσικές καταστροφές. Ερμηνεύεται στενά, και αφορά πόλεμο (κυριολεκτικά), απόπειρα πραξικοπήματος, ή έστω γενικευμένη εξέγερση ή διασάλευση της τάξης. Μία φυσική καταστροφή – όπως το τωρινό κύμα πυρκαγιών, ένα ατύχημα σε χημικό εργοστάσιο, μία επιδημία – δεν απαιτεί την κύρηξη ολόκληρης της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας.

Δεύτερον, τα μέτρα που αυτό προβλέπει δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της κατάστασης στην Ευβοια και την Πελοπόννησο. Η αναστολή του άρθρου 5§4 (ατομικά διοικητικά μέτρα) εμποδίζει την κίνηση και την εγκατάσταση στην χώρα, και δεν διευκολύνει τις εκκενώσεις περιοχών. Η αναστολή του άρθρου 6 (σύλληψη με ένταλμα) δεν αφορά φυσικά στα αυτόφωρα εγκλήματα, για τα οποία δεν χρειάζεται φυσικά ένταλμα. Η αναστολή των άρθρων 8 (φυσικός δικαστής), 9 (άσυλο κατοικίας), 12 (δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι), 22§3 (συλλογικές συμβάσεις εργασίας), 23 (συνδικαλιστική ελευθερία), και 97 (μικτά ορκωτά δικαστήρια) δεν θα σβήσει τις φωτιές. Αντίθετα, ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η δυνατότητα αναστολής και του άρθρου 11 (δικαίωμα συνάθροισης), και 19 (απόρρητο επιστολών και ανταπόκρισης), αν ληφθεί υπόψη η οργή για τα οικολογικά θέματα που νιώθουν πολλοί άνθρωποι . Τέλος, bloggers και εκπρόσωποι των ΜΜΕ ας έχουν υπόψη ότι μπορεί να ανασταλεί και το άρθρο 14 (ελευθερία της έκφρασης).

Τρίτον, όλα αυτά δείχνουν πόσο κακογραμμένο είναι το άρθρο 48. Το άρθρο 14 (ελευθερία της έκφρασης)δεν θα έπρεπε να αναστέλλεται ποτέ, ούτε και σε περίπτωση καταποντισμού της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για αρκετά από τα υπόλοιπα (π.χ., 8, 22, 23, 97). Με την σημερινή εκδοχή του άρθρου 48, η κύρηξη της κατάστασης πολιορκίας και η παράταση της κατάστασης αυτής είναι εύκολη (απλή πλειοψηφία, με τήρηση μερικών προθεσμιών). Αντίθετα, θα έπρεπε η κύρηξη να είναι δύσκολη (π.χ. 180 ή 200, ή κάποιος αριθμός που στην πράξη να απαιτεί ομοφωνία των 2-3 μεγαλύτερων κομμάτων), και η παράταση ακόμα δυσκολότερη. Με τον τρόπο αυτό, δεν θα μπορεί μία κυβέρνηση να επινοεί εξωτερικές απειλές και να δημιουργεί ξενοφοβική υστερία για να καλύπτει τις αποτυχίες της.

Τέταρτον, η συζήτηση αυτή δείχνει την αθλιότητα των πολιτευτών που έπαιξαν με το άρθρο 24 , το 2001 ή το 2007. Δάση σε διάφορους “πελάτες” τους κατάφεραν να δώσουν. Αντίθετα, δεν θέλησαν να αναθεωρήσουν το άρθρο 48, για να διασφαλίσουν τα δικαιώματα όλων μας σε δύσκολες καταστάσεις. Φαίνεται ότι τους βόλευε να έχουν την δυνατότητα αυτή στο συρτάρι.

Πέμπτον, ας μην ξεχνάμε ότι το άρθρο 5Α (δικαίωμα στην πληροφόρηση) δεν αναστέλλεται ποτέ. Εδώ, κάποιος πρέπει να θυμίσει στους “ειδήμονες” που μιλούν για ασύμμετρες απειλές και την ελληνική “9/11”, ότι οι Αμερικανοί , κάτω από χειρότερες συνθήκες, είχαν μάθει σε λίγες ώρες ποιος τους επιτίθεται. Το ίδιο δικαιούμαστε και εμείς.

Έκτον, τα παιχνιδάκια με το άρθρο 48 απαιτούν ενημέρωση του Συμβουλίου της Ευρώπης (άρθρο 15 ΕΣΔΑ). Τις τελευταίες δεκαετίες, το άρθρο 15 ΕΣΔΑ ενεργοποιήθηκε μόνο από την Αγγλία (το 1972, αν δεν κάνω λάθος, για την κατάσταση στην Β. Ιρλανδία, στην φάση του λεγόμενου internment), και από την Τουρκία (στις αρχές της δεκαετίας του 90, και πάλι αν δεν κάνω λάθος). Ας μας πει κάποιος αν αυτός είναι ο πάτος προς τον οποίο πέφτουμε.

Έβδομον, το άρθρο 48 μπορεί να μην χρειάζεται. Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πλέγμα από εξαιρετικούς νόμους, που έχουν ψηφιστεί από τα δύο κόμματα εξουσίας τα τελευταία χρόνια, και έχει ουσιαστικά το ίδιο αποτέλεσμα. Τελείως ενδεικτικά, πρόκειται για τον ν. 2344/1995 (για την πολιτική προστασία), ν. 2641/1998 (για την παλλαϊκή άμυνα), Υπ. Απόφαση 2028/19.1.1998 (σχέδιο Ξενοκράτης), το ν.δ. 17/1974 (για την πολιτική επιστράτευση και σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης) – που όλοι μισούν , αλλά κανείς δεν αλλάζει -, ο νόμος για τις επιτάξεις, κ.ο.κ. Ας μην ξεχνάμε και τους αντιτρομοκρατικούς νόμους (ν. 2941/2001, ν. 3251/2004), από τους οποίους ο δεύτερος περιέχει και ορισμό της τρομοκρατίας αρκετά ευρύ για να περιλαμβάνει μία σπείρα εμπρηστών (άρθρο 187Α ΠΚ, όπως τροποποιήθηκε από τον 3251/2004). Τέλος, ας μην ξεχνάμε και τον. 2225/1994, όπως τροποποιήθηκε από τον 3115/2004 (περί άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών) και το Π.Δ. 47/2005 (για το οποίο έγινε λόγος την εποχή του σκανδάλου των υποκλοπών), που επιβάλλει στους “παρόχους τηλεπικοινωνιακών συστημάτων” να δημιουργήσουν την απαραίτητη υποδομή για τις υποκλοπές. Μερικοί από τους νόμους αυτούς προφανώς ήδη έχουν ενεργοποιηθεί.

Με δύο λόγια, ας μην πιάνει πρεμούρα μερικούς. Η φιλελεύθερη βάση του πολιτεύματος είναι αρκετά φθαρμένη, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να υπάρχει μία οιονεί κατάσταση πολιορκίας χωρίς την ετικέτα αυτή. Επίσης, γιατί τόσα χρόνια δεν σκέφτηκε κανείς τις δυνατότητες αυτές για την σύλληψη των εμπρηστών;

Τέλος, το ζουμί είναι το εξής: με την ρητορεία για “εθνική ασφάλεια”, ασύμμετρες απειλές κτλ. μπορούν να αποσπάσουν ευκολότερα τις άδειες, τις γνωμοδοτήσεις, την συνεργασία ανεξάρτητων και δικαστικών αρχών, ή ακόμα και αρχών που του ευρύτερου δημόσιου τομέα που ακόμα σκέπτονται πως δουλειά τους είναι να υπηρετούν τους πολίτες, και όχι να τους μαντρώνουν.

Ας ελπίσουμε πως το πλήγμα κατά της φύσης και της ζωής δεν θα γίνει και πλήγμα κατά της δημοκρατίας.

Και ένα ακόμα κείμενο σχετικά με την έννοια της "Ασύμμετρης Απειλής" του ιδίου:

Για να αναλύσουμε λίγο την έννοια της "ασύμμετρης απειλής". Συμμετρική είναι η απειλή όταν αεροπλάνα απειλούν αεροπλάνα, και πλοία αντιπαρατίθενται σε πλοία. Αντίθετα, σε αυτό το έγγραφο του αμερικανικού
National Institute of Public Policy, διαβάζουμε ότι

There are many definitions of what constitutes an asymmetric threat, none of which holds sway in defense planning and policy making circles. In general, the term is used to describe forms of attack against which the United States has no defenses, and it depicts tactics that Washington will not abide (either because they are morally reprehensible or restricted by legal agreement). The authors of this report find that the concept has come to bear too great a burden, as it is used to explain: different and challenging threats; the United States’ position in the world and the security challenges it faces; U.S. legal and political self-imposed constraints; vulnerabilities to new and old threats; and novel approaches designed to offset U.S. strengths....
Φυσικά, όλα αυτά αφορούν σε αεροπλάνα που πέφτουν σε κτήρια, και σε γράμματα γεμάτα με σκόνη άνθρακα. Με δασικές φωτιές, που ταλαιπωρούν την χώρα τουλάχιστον 5 δεκαετίες, την ξηρασία, και την αλλαγή του κλίματος (για την οποία έχουμε ειδοποιηθεί εδώ και 10-15 χρόνια), ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.
Φαίνεται λοιπόν ότι η ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑ μερικών δεν έχει τέλος. Για μερικούς, η λύση ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να είναι η καλύτερη πυρόσβεση και πρόβλεψη, η εφαρμογή της περιβαλλοντικής και χωροταξικής νομοθεσίας, η προστασία της φύσης και του δάσους, το δασολόγιο, η ενίσχυση (και όχι η αποδυνάμωση) του άρθρου 24...

Είναι, αντίθετα, η ελληνική εκδοχή του Homeland Security - ναι, τώρα που ακόμα και η ΗΠΑ απομακρύνονται σιγά-σιγά από τις λύσεις αυτές, και αναγνωρίζουν το κόστος τους, στους ανθρώπους και την αμερικανική δημοκρατία....

Μία τελευταία απορία: το ελληνικό Guatanamo που θα είναι;

Πραγματικά μόνο αυτό μας έλειπε...

----------------------------------------------------------
Update: Στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση που λέει λίγο πολύ απλά και αυτονόητα πράγματα σε αντιδιαστολή με τις θεωρίες περί "Ασύμμετρου Απειλής" και πράσινα άλογα.
Τις καίει; - ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ
Υποστηρικτικά στην ανάλυση του ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ παραθέτω παρακάτω μία φωτογραφία από το MODIS...

08/09/07 - 08/18/07


Each of these fire maps accumulates the locations of the fires detected by MODIS on board the Terra and Aqua satellites over a 10-day period. Each colored dot indicates a location where MODIS detected at least one fire during the compositing period. Color ranges from red where the fire count is low to yellow where number of fires is large.

Credits: Fire maps created by Jacques Descloitres, MODIS Rapid Response System at NASA/GSFC. Fire detection algorithm developed by Louis Giglio. Fire locations produced by the MODIS Rapid Response System since mid-2001. Fire locations for 2000 and 2001 produced by the MODIS Adaptative Processing System (MODAPS) at NASA/GSFC and collected by the Geography Department of University of Maryland. Background image: Blue Marble created by Reto Stokli.
Fire locations are also distributed through the Web Fire Mapper at the University of Maryland, and through the USDA Forest Service's Active Fire Maps Program at the Remote Sensing Applications Center.

References:
Giglio, L., Descloitres, J., Justice, C. O., and Kaufman, Y. J. (2003). An enhanced contextual fire detection algorithm for MODIS. Remote Sensing of Environment, 87:273-282.
Davies, D., Kumar, S., and Descloitres, J. (2004). Global fire monitoring using MODIS near-real-time satellite data. GIM International, 18(4):41-43