H2O, μνήμη, συνείδηση και πράσινα άλογα

Το περίφημο νέο site της εκπομπής "Πύλες του Ανεξήγητου" έχει ευρύτατη θεματολογία. Τα περισσότερα θέματα είναι σχετικά με ουφολογία, παραψυχολογία και διάφορα τέτοια "παραφυσικά". Κάποια όμως είναι και επιστημονικά-επιστημονικοφανή, αλλά κατ' ουσίαν ψευδοεπιστημονικά και μπουρδολογικά. Τέτοιο παράδειγμα είναι και το άρθρο, Έχει το νερό μνήμη και συνείδηση;

Το κορυφαίο αυτό άρθρο, που φτάνει στο επίπεδο του άρθρου για την κούφια Γη του βήμα-science, κατά βάση ασχολείται με τις φοβερές ιδιότητες που έχει το νερό για να καταλήξει στο ότι έχει μνήμη και συνείδηση.

Καταρχήν, το άρθρο θέτει κάποια καίρια ερωτήματα:

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι έλεγε: "Το νερό είναι η κινητήριος δύναμη της φύσης". Πράγματι, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς νερό. Ποια είναι όμως τα μυστικά που κρύβει αυτό το καταπληκτικό στοιχείο της φύσης; Πώς ήρθε στη Γη; Ποιος το έφερε και γιατί; Ερώτηματα που ίσως μόνο το ίδιο το ... νερό θα μπορούσε να απαντήσει.

Φοβερό...

Μετά μας ενημερώνει, κατά την προσφιλή συνήθεια όσων γράφουν τέτοια θέματα, ότι:

Το νερό είναι ένα από τα πρώτα γήινα δημιουργήματα του Θεού. Κανένας επιστήμονας δεν μπόρεσε να εξηγήσει ποτέ γιατί η πυκνότητα του νερού αυξάνεται κάτω από το σημείο ψύξης ενώ αντίθετα μειώνεται πάνω από το σημείο ψύξης. Πρόκειται για μία μοναδική ιδιότητα του νερού που απασχόλησε ιδιαίτερα τον άνθρωπο στο μακρινό παρελθόν.

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάθε ιδιότητα του νερού είναι μοναδική και δεν μπορεί να εξηγηθεί απόλυτα με τους νόμους της φυσικής. Για παράδειγμα καμία επιστημονική κοινότητα δεν έχει εξηγήσει μέχρι σήμερα γιατί το νερό είναι το μόνο στοιχείο σε όλο τον πλανήτη που το συναντάμε σε τρεις μορφές: σε υγρή, σε στερεή και σε αέρια μορφή. Επίσης, βασικό ερώτημα παραμένει μέχρι σήμερα γιατί το νερό έχει την υψηλότερη τάση στην επιφάνειά του σε σχέση με όλα τα υγρά στοιχεία.

Απίστευτα πράγματα κυρίες και κύριοι...


Να τα πάρουμε με τη σειρά. Τι κάνει λέει η πυκνότητα του νερού; Αυξάνετε κάτω από το σημείο "ψύξης" (φαντάζομαι εννοεί το σημείο τήξης) και μειώνεται πάνω από το σημείο "ψύξης" και αυτό είναι παράδοξο; Καταρχήν, αυτή η συμπεριφορά είναι η συνηθέστερη για τις διάφορες ουσίες, δηλαδή η πυκνότητα του στερεού να είναι μεγαλύτερη από την πυκνότητα του υγρού. Αυτό όμως δεν συμβαίνει με το νερό. Το νερό παρουσιάζει την μέγιστη πυκνότητά του στους 4 βαθμούς C και η πυκνότητα του πάγου είναι μικρότερη από την πυκνότητα του υγρού, πράγμα στο οποίο οφείλεται το γεγονός ότι ο πάγος επιπλέει. Ότι να 'ναι.

Προσπερνάω το ότι οι ιδιότητες του νερού δεν μπορούν να εξηγηθούν με τους νόμους της φυσικής (ίσως οι νόμοι του Χαρδαβέλλα να έχουν περισσότερες ελπίδες) και πάω στο επόμενο. Γιατί το νερό είναι το μόνο που συναντάμε στον πλανήτη και στις 3 καταστάσεις της ύλης; Εντάξει, ο προβληματισμός είναι αστείος. Καταρχήν, γιατί σε αυτό το εύρος θερμοκρασιών είναι ενδεχομένως το μόνο που μπορεί να υπάρξει και στις 3 καταστάσεις. Αν πας στον Δία ενδεχομένως θα βρεις άλλες ουσίες που μπορούν να υπάρχουν και στις 3 καταστάσεις. Το όλο θέμα είναι όμως άνευ ουσίας. Δεν έχει να κάνει με το νερό καθεαυτό, αλλά με τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται. Τα αντίστοιχα θα μπορούσε να πει κανείς για την αμμωνία ας πούμε σε κάποιο δορυφόρο του Δία.

Τέλος, σχετικά με την "τάση στην επιφάνεια", την υψηλότερη επιφανειακή τάση την έχει ο υδράργυρος και είναι πάνω από 6 φορές μεγαλύτερη από αυτή του νερού. Η υψηλή επιφανειακή τάση του νερού πάντως, αν και δεν είναι και τόσο δραματικά μεγάλη, είναι μία από τις "ανώμαλες" ιδιότητές του.

Δηλαδή, με λίγα λόγια, λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα και να γεμίσει κάπως το άρθρο ώστε να μην πετάξουμε την παπαριά που ακολουθεί ξεκάρφωτη και χωρίς να έχουμε δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα πιο πριν.

Και η παπαριά; Ιδού:

Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του νερού έχει απασχολήσει από τις δεκαετίες του '50 και '60 τους επιστήμονες. Μη μπορώντας να εξηγήσουν μία σειρά από δυσάρεστα περιστατικά όπως θανάτους επιστημόνων και μυστικών πρακτόρων μετά από κατανάλωση νερού κατέληξαν σε μία υπόθεση που αρχικώς φαινόταν εξωπραγματική: το νερό έχει μνήμη.

Το Νερό Δεν Ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά...

Το νερό αποτελεί σήμερα ένα από τα καλύτερα αντιβιοτικά για τις χώρες του Αφγανιστάν και του Ιράκ ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο αμερικανικός στρατός έχει χρησιμοποιήσει τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού για να επουλώσει τις πληγές των τραυματισμένων στρατιωτών του.

Τι λες ρε παιδί μου... Πραγματικά το νερό έχει φοβερές φαρμακευτικές ιδιότητες. Γι' αυτό οι άνθρωποι όταν δεν το καταναλώνουν σε αυτές τις περιοχές (Ιράκ και Αφγανιστάν) πεθαίνουν. Είναι επειδή δεν παίρνουν την αντιβίωση...
Και οι στρατιώτες, γι' αυτό πλένουν τις πληγές. Επειδή έχει αντιβιοτική δράση. Ναι, ναι, αυτό ακριβώς είναι...

Ε ρε γλέντια...

Καλά, η συνέχεια με τα συναισθήματα και τα στοιχειωμένα μέρη, είναι απλά υπεράνω σχολιασμού. Τις ίδιες παπαριές μπορεί να βρει κανείς και στο "What the Bleep Do we Know" (και εδώ σχετικά με το θέμα Memory of water).

Τέλος πάντων, αρκετά με τις βλακείες. Το νερό έχει πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσες φυσικές ιδιότητες που το καθιστούν σχετικά ασυνήθιστο, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σχέση με τα παραπάνω. Ιδιότητες που λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει κάποια στιγμή στο σχολείο, όπως είναι το σχετικά υψηλό σημείο βρασμού, η μεγάλη του θερμοχωρητικότητα, η ανώμαλη συμπεριφορά της πυκνότητας που αναφέραμε παραπάνω και ιδιότητες που δεν είναι τόσο γνωστές όπως το ότι μπορεί σχετικά εύκολα να περάσει στην κατάσταση του υπέρθερμου ή του υπέρψυχρου υγρού.

Όλες αυτές οι ιδιότητες του νερού, που το διαφοροποιούν από άλλες ουσίες, φαίνεται πως έχουν να κάνουν με μία ιδιότητά του γνωστή μας από το σχολείο. Την ιδιότητα που έχει να φτιάχνει δεσμούς υδρογόνου. Το μόριο του νερού έχει τέτοια δομή (είναι πολικό μόριο όπως λέμε) που ουσιαστικά το άτομο του οξυγόνου φαίνεται να έχει από την μεριά του μια ελαφριά περίσσια αρνητικού φορτίου, ενώ το υδρογόνο έχει μία περίσσια θετικού φορτίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα του οξυγόνο ενός μορίου νερού να δημιουργεί ασθενούς δεσμούς με υδρογόνα άλλον μορίων νερού. Αυτοί οι δεσμοί οδηγούν και σε ιδιαιτερότητες στους τρόπους διάταξης των μορίων του νερού τόσο στην υγρή κατάσταση, όσο και κατά την στερεοποίησή του και την κρυστάλλωσή του σε πάγο.

Με όλες αυτές και ακόμα περισσότερες ενδιαφέρουσες ιδιότητες του νερού ασχολείται το άρθρο του New Scientist, The many mysteries of water, ενώ το πιο πρόσφατο άρθρο, The strangest liquid: Why water is so weird, παρουσιάζει και κάποια νέα δεδομένα σχετικά με την συμπεριφορά του νερού που προκύπτει από την ύπαρξη των δεσμών υδρογόνου και την παρουσία δύο διαφορετικών ειδών δομών σε αυτό.

Μία ακόμα παρουσίαση των ιδιοτήτων του νερού υπάρχει και στη σελίδα, Anomalous properties of water, μαζί με τις σχετικές εξηγήσεις. Ναι, ναι, ξέρετε... αυτές που η επιστήμη δεν έχει ακόμα καταφέρει να δώσει και δεν βασίζονται στους νόμους της Φυσικής.