Ο λόγος όμως που αποφάσισα τελικά να γράψω δύο πράγματα σχετικά είναι ότι στο Scientific American του Μαρτίου υπάρχει στην στήλη Working Knowledge το άρθρο The Switch Is On σχετικά με τους λαμπτήρες φθορισμού, που ουσιαστικά μου θύμισε την υπόθεση.
Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει ένα σωρό λεπτομέρειες για τους λαμπτήρες φθορισμού, μπορεί να διαβάσει το αρκετά αναλυτικό σχετικό άρθρο της wikipedia.
Εγώ θα αναφέρω εδώ απλά μερικά στοιχεία από το παραπάνω άρθρο.
Για αρχή ας πούμε μερικά ιστορικά στοιχεία. Η ιστορία των λαμπτήρων φθορισμού ξεκινάει κάπου στο 1856 με τον Heinrich Geissler ο οποίος ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κατασκευάσει γυάλινο σωλήνα με αρκετά υψηλό κενό ώστε να μπορεί να παρατηρηθεί έντονα η ακτινοβολία που παράγεται όταν ο σωλήνας διαρρέεται από ρεύμα. Το 1859 ο Alexandre Becquerel παρατήρησε ότι ορισμένα υλικά, όταν τοποθετηθούν μέσα σε ένα σωλήνα Geissler, παράγουν ακτινοβολία φθορισμού και έτσι κατασκεύασε τους πρώτους σωλήνες με επίστρωση τέτοιων ουσιών. Το 1896 ο Thomas Edison έκανε την πρώτη προσπάθεια κατασκευής λαμπτήρα φθορισμού για εμπορικούς σκοπούς, αλλά δεν προχώρησε σε μαζική παραγωγή και λόγω της μεγάλης επιτυχίας του λαμπτήρα πυρακτώσεως. Σε αντίθεση με τον Edison, ο McFarlan Moor ασχολήθηκε πιο σοβαρά με τους λαμπτήρες φθορισμού και με την βοήθεια της General Electrics είχε αναπτύξει μια λειτουργική εκδοχή του λαμπτήρα μέχρι το 1912, η οποία όμως χρησιμοποιούσε ως αέριο άζωτο και διοξείδιο του άνθρακα.
Την ίδια περίπου εποχή, ο Peter Cooper Hewitt δούλευε πάνω σε έναν λαμπτήρα φθορισμού ο οποίος χρησιμοποιούσε ως αέριο ατμούς υδραργύρου και απαιτούσε μικρότερες τάσεις λειτουργίας από τους λαμπτήρες του Moor. Για να μην μακρηγορώ, η ανάπτυξη των λαμπτήρων φθορισμού συνεχίστηκε ξεπερνώντας σιγά σιγά τα διάφορα προβλήματα στην λειτουργία τους και από το 1938 και μετά η εμπορική τους χρήση είναι συστηματική.
Ας πούμε και δύο λόγια για την αρχή λειτουργίας των λαμπτήρων φθορισμού. Από το ηλεκτρόδιο της καθόδου του λαμπτήρα εκπέμπονται ηλεκτρόνια μέσω της διαδικασίας της θερμιονικής εκπομπής (εκπομπή ηλεκτρονίων όταν ένα υλικό θερμαίνεται). Με την εκπομπή τους τα ηλεκτρόνια ιονίζουν τα άτομα του ευγενούς αερίου που υπάρχει στο σωλήνα, δημιουργώντας έτσι πλάσμα και αυξάνοντας την αγωγιμότητα. Λόγω της αυξημένης αγωγιμότητας, ακόμα περισσότερα ηλεκτρόνια επιταχύνονται προς την άνοδο και στην διαδρομή τους προσπίπτουν σε άτομα από τους ατμούς του υδραργύρου που υπάρχουν στο σωλήνα. Από την σύγκρουση, τα ηλεκτρόνια του ατόμου διεγείρονται και κατά την αποδιέγερση εκπέμπουν ένα φωτόνιο υπεριώδους ακτινοβολίας. Το φωτόνιο αυτό χτυπάει στην εσωτερική επιφάνεια του λαμπτήρα η οποία έχει επίστρωση από κάποιο φωσφορικό άλας. Τα άτομα της επίστρωσης απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία επανεκπέμποντας ακτινοβολία χαμηλότερης ενέργειας στο ορατό. Το γυαλί απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία και την εμποδίζει από το να διαφύγει.
Κάθε λαμπτήρας περιέχει από 3 ως 46 mg ατμούς υδραργύρου, ανάλογα με το μέγεθός του και την τεχνολογία του. Οι σύγχρονοι λαμπτήρες συνήθως περιέχουν γύρω στα 10 mg, ενώ από το 2007 υπάρχει συμφωνία να περιέχεται σε κάθε λαμπτήρα ποσότητα μικρότερη από 4-6 mg.
Ενδιαφέρον έχει το παρακάτω σχήμα σχετικά με την περιβαλλοντική επίπτωση του υδραργύρου που υπάρχει στις λάμπες φθορισμού:
Τέλος, σχετικά με την υπεριώδη ακτινοβολία που εκπέμπουν οι λαμπτήρες φθορισμού, σύμφωνα με μελέτη των Lytle et al. το ποσό της υπεριώδους ακτινοβολίας στην οποία εκτίθεται κάποιος που βρίσκεται επί 8 ώρες υπό το φως λαμπτήρα φθορισμού είναι ισοδύναμο με μερικά λεπτά έκθεση στο ηλιακό φως. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η έκθεση σε φως από λαμπτήρες φθορισμού μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα και αυτό είναι αν κάποιος έχει κάποια παθολογική ευαισθησία όπως είναι η περίπτωση της ασθένειας του Λύκου. Ακόμα έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις πονοκεφάλων και ενοχλήσεων λόγω της περιορισμένης περιοχής συχνοτήτων που εκπέμπουν οι λαμπτήρες.
Ο πραγματικός κίνδυνος από τους λαμπτήρες φθορισμού είναι ότι σε περίπτωση που κάποιος καινούριος λαμπτήρας σπάσει και απελευθερωθούν οι ατμοί υδραργύρου υπάρχει το ενδεχόμενο για δηλητηρίαση από υδράργυρο όποιου τους εισπνεύσει. Στις λάμπες που βρίσκονται κοντά στο τέλος της ζωής τους, το 99% του υδραργύρου έχει απορροφηθεί από την επίστρωση του λαμπτήρα.
Ας επιστρέψουμε όμως στο e-mail που κυκλοφορεί.
Το e-mail λοιπόν γράφει:
«ΛΑΜΠΤΗΡΕΣ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ»
Ο ΝΕΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!
Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ.
Εν όψη της ημερίδας που διοργανώνουν οι Ενεργοί Πολίτες στις 20/2, σας εφιστώ την προσοχή για τις λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας που τόσο επίμονα πλασάρει ο Σκάι και σας λέω οτι:
* Έχει αποδειχτεί οτι οι λάμπες αυτές είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον!
* Περιέχουν υδράργυρο και μόλυβδο και εκπέμπουν ακτινοβολία!
* Έχουν ήδη σημειωθεί τα πρώτα κρούσματα υγείας (ζαλάδες, πονοκέφαλοι) σε άτομα που στο χώρο τους υπάρχουν τέτοιες λάμπες!
Το επίσης σημαντικό είναι οτι αυτές οι λάμπες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ διά ροπάλου να πετιούνται στα σκουπίδια και πρέπει να ανακυκλώνονται. Δεν υπάρχει όμως έως αυτή τη στιγμή η ανάλογη υποδομή.
Σας ερωτώ:
- Γιατί αφού το θέμα των παρενεργειών είναι γνωστό από πέρυσι, οι δικοί μας συνεχίζουν να τις προωθούν ως πανάκεια;
- Ποιοι -εκτος από την εταιρία που τις παράγει- και πόσα χρήματα καρπώνεται για να τις προωθήσει;
- Το γνωρίζουν το θέμα οι ενεργοί πολίτες και τι σκοπεύουν να κάνουν γι' αυτό στην ημερίδα τους;
Σ’ αυτό το σημείο δίνεται η αίσθηση ότι το καινούριο αυτό φαινόμενο των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας (δηλαδή φθορισμού), που είναι πολύ επικίνδυνο και για το οποίο δεν υπάρχουν υποδομές, ακόμα δεν πρόλαβε να εμφανιστεί και παρουσιάστηκαν κιόλας τα πρώτα κρούσματα υγείας.
Φυσικά όπως είπαμε και παραπάνω, το φαινόμενο των λαμπτήρων φθορισμού μόνο καινούριο δεν είναι. Τέτοιοι λαμπτήρες χρησιμοποιούνται χρόνια στην Ελλάδα, από φωτισμό δρόμων, μέχρι φωτισμό σε γραφεία, επιχειρήσεις, δημόσιες υπηρεσίες και πάει λέγοντας.
Το ζήτημα της υποδομής και της ανακύκλωσης είναι σοβαρό και πρέπει να συζητηθεί.
Για τα δε προβλήματα υγείας που αναφέρονται, είναι απλά λόγω ευαισθησίας στις εκπεμπόμενες συχνότητες.
Η καμπάνια της εταιρίας PHILIPS που κατασκευάζει λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας σε συνεργασία με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, καλά κρατεί.
Ήδη βλέπουμε στα δελτία ειδήσεων του σταθμού πόσο ανταποκρίνονται οι Δήμοι -ή καλύτερα οι δήμιοι- της χώρας και αντικαθιστούν τις παλιές 'ενεργειοβόρες' λάμπες με αυτές της PHILIPS.
Οι πολίτες στην πλειοψηφία τους είναι πλέον αρκετά ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβάλλοντος κι κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν στη «διάσωση του πλανήτη».
Οι διάφορες εταιρίες από τη μεριά τους επίσης πολύ ευαισθητοποιημένες για το περιβάλλον (;) και φυσικά για την τσέπη τους, δημιούργησαν ένα προϊόν το οποίο πλασάρουν ως πανάκεια και ως ακόμη μια 'μοναδική' λύση η οποία θα σώσει τον πλανήτη.
Εδώ συνεχίζει να παίζει το παιχνίδι του «νέου φαινομένου» που όπως είπαμε κάθε άλλο παρά νέο είναι.
Πολύ συγκινητικά όλα αυτά αλλά στο συγκεκριμένο θέμα υπάρχει ένα 'αλλά'.
Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε -ή καλύτερα μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε- από τι υλικά είναι φτιαγμένοι αυτοί οι λαμπτήρες; Προς τα παρόν, η καμπάνια είναι βασισμένη στην φοβερή ιδιότητα της εξοικονόμησης ενέργειας.
Οι λαμπτήρες έχουν διπλάσια μεν τιμή ΑΛΛΑ, έχουν 80% λιγότερη κατανάλωση ρεύματος και διπλάσιο χρόνο ζωής.
Πραγματικά προκλητικά τα κίνητρα!
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι υπάρχει μια τεράστια συνωμοσία για να μας κρύψουν πληροφορίες που τελικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να βρει με 2 λεπτά ψάξιμο στο google. Και προχωράει:
Δείτε τώρα μερικά στοιχεία που αφορούν στους λαμπτήρες αυτούς και για τα οποία κανείς δεν κάνει λόγο και ακόμη περισσότερο, κανείς δεν ενημερώνει τους πολίτες...
- Είναι φτιαγμένοι από γυαλί ανθεκτικό στη θερμότητα.
Και αυτό γιατί είναι κακό; Πάντως δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερα ανθεκτικό στη θερμότητα γυαλί αφού δεν εκπέμπουν πολύ θερμότητα οι λαμπτήρες φθορισμού σε αντίθεση με τους πυρακτώσεως. Ας πάμε όμως παρακάτω.
- Ο σωλήνας χαλαζία του λαμπτήρα, όταν λειτουργεί δημιουργεί φως παράγοντας ένα σεβαστό ποσό υπεριώδους ακτινοβολίας!
Πόση υπεριώδης ακτινοβολία περνάει από το γυαλί του λαμπτήρα και ποια είναι τα προβλήματα υγείας που δημιουργούνται σε όσους εκτίθενται σε αυτή;
- Εάν ο λαμπτήρας σπάσει, μπορεί να προκληθεί σοβαρή φλεγμονή στα μάτια και στο δέρμα λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Αυτά είναι απλά μπούρδες. Καταρχήν, δεν υπάρχει σωλήνας χαλαζία που να παράγει υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτή όπως είπαμε παράγεται από τον υδράργυρο. Δεύτερον, τα της υπεριώδους τα συζητήσαμε και παραπάνω και δεν περνάει σημαντικό ποσό υπεριώδους από το γυαλί. Εδώ θα κάνω ένα ιστορικό σχόλιο. Ο Feynman συμμετείχε στο πρόγραμμα της ατομικής βόμβας. Στην δοκιμή που έκαναν οι Αμερικάνοι, είχαν μοιράσει κάτι προστατευτικά γυαλιά για την υπεριώδη ακτινοβολία. Ο Feynman όμως δεν μπορούσε να δει τίποτα μέσα από αυτά τα γυαλιά και ήθελε οπωσδήποτε να παρακολουθήσει την έκρηξη. Αυτό που έκανε τελικά ήταν να την παρακολουθήσει μέσα από το παμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Κλείνοντας αυτό το σχόλιο, η όλη αναφορά σχετικά με το σπάσιμο του λαμπτήρα και την υπεριώδη ακτινοβολία μου δίνει την αίσθηση ότι όποιος το έγραψε, φανταζόταν ότι με το που θα σπάσει η λάμπα θα χυθεί η ακτινοβολία που είναι παγιδευμένη μέσα και θα σου κάψει τα μάτια και το δέρμα. Αν σπάσει ο λαμπτήρας θα σταματήσει να λειτουργεί αφού δεν θα υπάρχει πια η απαιτούμενη χαμηλή πίεση.
- Οι λαμπτήρες περιέχουν επικίνδυνα ποσοστά Υδράργυρου και Μόλυβδου.
Γι αυτόν το λόγο απαγορεύεται να πετιούνται αυτοί οι λαμπτήρες στα σκουπίδια αλλά επιβάλλεται να πηγαίνουν στην ανακύκλωση.
Τέτοια υποδομή όμως όπως ξέρουμε δεν υπάρχει! Στα κουτιά του προϊόντος, δυστυχώς δεν αναφέρεται το ποσοστό των τοξικών που περιέχονται.
Στην πραγματικότητα, η αντικατάσταση των παλαιών λαμπτήρων με τους νέους λαμπτήρες και το όφελος που έχουν στο περιβάλλον, είναι υπό αμφισβήτηση.
Η έλλειψη ανακύκλωσης έχει σαν αποτέλεσμα την μόλυνση νερού και εδάφους από αυτό το ΤΟΞΙΚΟ τελικά προϊόν.
Το θέμα των υποδομών και της σωστής ανακύκλωσης αυτών των λαμπτήρων είναι σοβαρό. Το ζήτημα του αν αναφέρονται οι ουσίες που έχει ο λαμπτήρας στην συσκευασία του ή όχι χρειάζεται διερεύνηση και θα ήταν σωστό να αναγράφονται αν αυτό δεν συμβαίνει. Τα υπόλοιπα όμως δε είναι σοβαρά.
- Δεν υπάρχουν πουθενά οδηγίες καθαρισμού του χώρου σε περίπτωση που ο Υδράργυρος απελευθερωθεί εάν μια λάμπα σπάσει. Πως
λοιπόν μπορούν οι καταναλωτές να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν όταν εκτεθούν σε τέτοιο κίνδυνο και πως θα μάθουν πόσο
επικίνδυνη είναι η έκθεσή τους σε περίπτωση απελευθέρωσης του Υδράργυρου; Προσέξτε λοιπόν τα εξής σημαντικά αν είστε από αυτούς που έχουν ήδη πειστεί και έχετε στο σπίτι σας ή στη δουλειά σας τέτοιους λαμπτήρες:
- Ποτέ μη χρησιμοποιείτε ηλεκτρική σκούπα για να καθαρίσετε τον Υδράργυρο, διότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί η έκθεση του
Υδράργυρου στον αέρα!
Η ηλεκτρική σκούπα θα μολυνθεί και θα πρέπει να πεταχτεί σε χώρο ειδικό για επικίνδυνα απόβλητα.
- Ποτέ μη χρησιμοποιείτε σκούπα για να καθαρίσετε τον Υδράργυρο.
- Ποτέ μην πλένετε σκεύη που έχουν μολυνθεί από Υδράργυρο, στο πλυντήριο πιάτων. Το αποτέλεσμα θα είναι να μολυνθεί η
συσκευή καθώς και ο υπόνομος στον οποίο θα καταλήξει το νερό της συσκευής.
- Όλοι -συμπεριλαμβανομένων και των ζώων- πρέπει να μετακινηθούν από το σημείο που έχει υπάρξει διαρροή Υδραργύρου, να
σφραγιστεί ο χώρος και να κλείσουν όλα τα συστήματα εξαερισμού.
- Σε περίπτωση τέτοιου ατυχήματος, μολύνονται αυτομάτως τα παπούτσια και τα ρούχα μας με αποτέλεσμα την εξάπλωση του
Υδράργυρου σε όλον το χώρο του σπιτιού!
Από τα παραπάνω, μου δίνεται πάλι η αίσθηση ότι όποιος τα έγραψε φαντάζεται ότι στους λαμπτήρες περιέχεται κάποια τεράστια ποσότητα υδραργύρου και μάλιστα σε υγρή μορφή, πράγμα που δεν ισχύει. Αυτό που εμένα μου φαίνεται ως δόκιμο πάντως θα ήταν ο καλός αερισμός του χώρου στον οποίο έσπασε η λάμπα. Σίγουρα η γνώμη κάποιου πιο ειδικού στο θέμα θα ήταν χρήσιμη. Όπως θα ήταν καλό να μάθουμε και τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που σπάσει κάποιο θερμόμετρο υδραργύρου που περιέχει και 1000 φορές περισσότερο υδράργυρο.
Έχουν ήδη παρουσιαστεί οι παρενέργειες σε σχέση με τη χρήση αυτών των λαμπτήρων. Πολλά άτομα υπέφεραν από ζαλάδες και πονοκεφάλους μέχρι τη στιγμή που τους κατήργησαν και τοποθέτησαν και πάλι συμβατικούς λαμπτήρες.
Εδώ και πάλι η αναφορά σε παρενέργειες έχει προφανώς σχέση με την σκληρότητα του φωτισμού και την ευαισθησία που προκαλεί αυτή στα μάτια.
Πόσοι καταναλωτές τα γνωρίζουν αυτά; Τα κουτιά των λαμπτήρων δεν αναγράφουν καμία από τις επικίνδυνες 'δράσεις' τους, δεν προφυλάσσουν τον καταναλωτή και δεν γράφουν καν ότι οι χαλασμένοι λαμπτήρες πρέπει απαραιτήτως να τοποθετούνται σε κιβώτια ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να σπάσουν πριν την απόρριψή τους στην ανακύκλωση.
Κατά τα άλλα, με πρωτοστάτη τον Νομπελίστα πλέον Al Gore, η εξάπλωση της προώθησης αυτών των λαμπτήρων γίνεται όλο και πιο έντονη.
Στην Ελλάδα για ακόμη μια φορά η ανεπάρκεια των ειδημόνων μας εκθέτει σε κινδύνους οι οποίοι ενώ δεν είναι άγνωστοι, παραμένουν κρυμμένοι!
Οι αρμόδιο ετοιμάζονται να απαγορεύσουν οριστικά τη χρήση των συμβατικών λαμπτήρων και να επιβάλλουν σταδιακά τη χρήση των καινούριων.
Το ερώτημα είναι: ΓΙΑΤΙ;;;
Γιατί ενώ γνωρίζουν, ειδικά οι κατασκευάστριες εταιρίες, δεν ανακοινώνουν στους πολίτες όλες τις πληροφορίες ώστε να προφυλαχτούμε; Γιατί για ακόμη μια φορά γινόμαστε εμείς πειραματόζωα για να κερδίσουν κάποιοι άλλοι;
* Υδράργυρος και Φωτισμός:
http://www.ecosmes.net/cm/navContents?l=EL&navID=lighting&subNavID=2&pagID=2
* Στο μπλακ λιστ ο υδράργυρος
Με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=211197
* O YΔΡAΡΓΥΡΟΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ KΕΝΤΡΙΚΗΣ XΙΟΥ http://www.chios-medical.gr/ydrargyros.htm
Αυτά είναι απλά μπούρδες. Δηλαδή, πραγματικά δεν καταλαβαίνω που κολλάει το λίνκ με τους κατοίκους της Χίου. Τι σχέση μπορεί να έχει με τους λαμπτήρες φθορισμού; Αντί να κοιτάξουν από πού προέρχεται η μόλυνση με υδράργυρο του υδροφόρου τους ορίζοντα, τα ρίχνουν στους λαμπτήρες φθορισμού; Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω.
Από όλα τα παραπάνω, η ουσία κατά την γνώμη μου είναι ότι από τη στιγμή που γίνεται η προσπάθεια σε μεγάλη κλίμακα να έρθει περισσότερος κόσμος σε επαφή με αυτή τη «νέα τεχνολογία» θα πρέπει να γίνει και η κατάλληλη ενημέρωση. Και υπάρχουν σοβαρά ζητήματα για τα οποία πρέπει ν ενημερωθεί ο κόσμος, όπως είναι το θέμα της ανακύκλωσης των συσκευών, της σωστής διαχείρισής τους από τους ιδιώτες και το σημαντικότερο της ενημέρωσης για το τι πρέπει να συμβεί σε περίπτωση ατυχήματος. Ίσως οι συσκευασίες θα πρέπει να έχουν αναλυτικές οδηγίες για το πώς πρέπει να γίνεται η απόρριψη ή ο καθαρισμός σε περίπτωση ατυχήματος ή ακόμα και να αναγράφεται το αν πρέπει να τηλεφωνήσει κάποιος σε κάποιο κέντρο δηλητηριάσεων ή να κάνει κάποιες εξετάσεις. Όλα αυτά θα ήταν χρήσιμα και όλα αυτά δυστυχώς συσκοτίζονται από την ανοησία αυτή που κυκλοφορεί μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
-----------------------------------------------------
Update: Επειδή η συζήτηση γίνεται συγκεκριμένα για την Philips, ενδεικτικά αναφέρω μερικά στοιχεία:
MASTER PL-Electronic 33W/865 E27 230-240V 1CT Mercury (Hg) Content 1.41 mg
PL-Electronic 23W/865 E27 230-240V 1CT Mercury (Hg) Content 1.23 mg
PL-Electronic Ambiance 23W/827 E27 230-240V 1CH Mercury (Hg) Content 1.23 mg
MASTER PL-S 11W/830/2P 1CT Mercury (Hg) Content 1.4 mg
MASTER PL-T 26W/840/2P 1CT Mercury (Hg) Content 1.4 mg
MASTER TL5 HO 80W/865 SLV Mercury (Hg) Content 1.4 mg
TL-X XL 65W/33-640 SLV Mercury (Hg) Content 8.0 mg
6 σχόλια:
Μπράβο βρε Vagelford. Το ποστ σου δικαιώνει τον τίτλο του μπλογκ σου Όχι άλλο κάρβουνο.
Μου θύμισες πάντως μια καμπάνια κατά των φούρνων μικροκυμάτων. Θα προκαλέσουν λένε στειρότητα στις νοικοκυρές που τριγυρίζουν στην κουζίνα ενώ ο φούρνος δουλεύει.
Και που να δεις αυτό που θα βάλω για τους "ψεκασμούς" και τις "χημικές ουρές"...
Σε ευχαριστώ για τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για το θέμα!
Εκείνο που δεν καταλαβαίνω καθόλου, είναι γιατί αυτός ο θόρυβος ξέσπασε τώρα και όχι ...από τότε που κυκλοφορούν οι απλές και ταπεινές λάμπες φθορισμού (τις θυμάμαι από παιδάκι) εφ' όσον και αυτές περιέχουν μικρή ποσότητα υδραργύρου όπως και οι ...λουσάτοι Λαμπτήρες Εξοικονόμησης Ενέργειας. Όλα τα καταστήματα, τα γραφεία αλλά και αρκετά σπίτια έχουν από πολλά χρόνια τώρα λάμπες φθορισμού και σίγουρα αρκετές από αυτές έχουν σπάσει και πεταχτεί σαν κοινά σκουπίδια.
Το άλλο που δεν καταλαβαίνω καθόλου είναι γιατί κανείς (εκτός από κάποιους λίγους) δεν λέει τίποτα για τα αμαλγάματα υδραργύρου δηλαδή τα κοινά, κοινότατα μαύρα οδοντικά σφραγίσματα που όλοι έχουμε, τα οποία περιέχουν 50% κατά βάρος υδράργυρο και διάολε, τα έχουμε μέσα στο στόμα μας για χρόνια! Δες στο http://massagetherapy.gr/content/view/56/85/lang,el/ και στο http://www.amalgam.org/ τι προβλήματα υγείας προκαλούν και πόσο δύσκολο είναι να τα αφαιρέσει κανείς με ασφάλεια (για τον ασθενή, τον γιατρό και το περιβάλλον) και κανείς δεν λέει τίποτα! Ακόμα και εκείνοι που δεν παραδέχονταιhttp://www.dontia.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=153&Itemid=73 οτι προκαλούν προβλήματα, ακούσια αφήνουν αρκετά περιθώρια για αμφιβολίες. Διάβασε ακόμα στο http://www.oskarditsas.gr/pages/enthiaferontaKeimena/dentalForum%20v.78%20p.32-34.rtf τις Συστάσεις υγιεινής διαχείρισης οδοντιατρικού υδραργύρου από το Συμβούλιο της Αμερικανικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας (ADA) και πες μου αν εφαρμόζεται έστω και το 1/10 στα οδοντιατρεία.
Ακόμα, στο Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τον υδράργυρο http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P6-TA-2006-0078+0+DOC+XML+V0//EL αναφέρεται μεταξύ άλλων "λαμβάνοντας υπόψη ότι ο υδράργυρος σε οδοντιατρικά αμαλγάματα συνιστά το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα υδραργύρου στην κοινωνία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεγαλύτερη πηγή έκθεσης στον υδράργυρο για τους περισσότερους ανθρώπους στις ανεπτυγμένες χώρες είναι η εισπνοή ατμών υδραργύρου από οδοντιατρικά αμαλγάματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση σε υδράργυρο από τα οδοντιατρικά αμαλγάματα πρέπει να εξετάζεται πάνω απ' όλα από τη σκοπιά της υγείας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εκπομπές από τα κρεματόρια θα αποτελέσουν σημαντική πηγή ρύπανσης από τον υδράργυρο επί πολλά έτη, εκτός εάν τεθούν πολύ σύντομα σε εφαρμογή τεχνικές μείωσης οι οποίες μπορούν να ελαττώσουν σημαντικά αυτές τις εκπομπές, ζητεί από την Επιτροπή να παρουσιάσει μέχρι το τέλος του 2007 προτάσεις για τον περιορισμό της χρήσης υδραργύρου στα οδοντιατρικά αμαλγάματα, δεδομένου ότι υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές δυνατότητες χωρίς χρήση υδραργύρου, και προτρέπει ταυτόχρονα την Επιτροπή να λάβει μέτρα που θα διασφαλίζουν την ορθή εφαρμογή των κοινοτικών απαιτήσεων για την επεξεργασία των οδοντιατρικών αποβλήτων και να διερευνήσει κατά πόσον χρειάζονται πρόσθετα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα αμαλγάματα δεν εισέρχονται στα απόβλητα"
" ...Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι υπάρχει μια τεράστια συνωμοσία για να μας κρύψουν πληροφορίες που τελικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να βρει με 2 λεπτά ψάξιμο στο google..."
Το πρόβλημα είναι ότι δεν ψάχνει οποιοσδήποτε στο google και επομένως λίγοι θα φτάσουν να διαβάσουν το πολύ ενδιαφέρον και ενημερωτικό άρθρο σου. Ας μην μιλήσουμε για την διείσδυση του internet στην ελληνική κοινωνία.
Και το πρόβλημα μεγαλώνει όταν ακόμα και η πλειοψηφεία των ανθρώπων που διακινούν αυτούς τους λαμπτήρες (καταστήματα ηλεκτρικών ειδών) δεν γνωρίζουν τίποτα περί υδραργύρου και ανακύκλωσης και επομένως δεν μπορούν να ενημερώσουν και τους αγοραστές.
Νομίζω ότι η ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με την διαχείρηση των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας, είναι τουλάχιστον ελλειπής και αυτό εγκυμονεί κινδύνους.
Ρίξτε και μια ματιά εδώ:
http://offsite.com.cy/enas-kindinos-pou-iparchi-sta-spitia-mas-ke-den-xeroume-sklires-ikones-fotografies/
υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος από 5 mg υδραργύρου;
Η εικόνα είναι μάλλον hoax. Αυτό που πιθανότατα δείχνει είναι το αποτέλεσμα της δράσης αν θυμάμαι καλά κάποιου σαρκοφάγου βακτηρίου. Υπάρχει και αυτό το λινκ όπου προσπαθούν να εντοπίσουν την πηγή της φωτογραφίας
http://www.snopes.com/photos/medical/cfl.asp
Δημοσίευση σχολίου