Πριν μερικές μέρες ανέβηκε ένα άρθρο στο Popular Science με τίτλο, The Pioneer Anomaly, a 30-Year-Old Cosmic Mystery, May Be Resolved At Last (το άρθρο αξίζει να το διαβάσει κανείς), όπου παρουσιάζεται η ιστορία της όλης υπόθεσης με το Pioneer Anomaly και παράλληλα υπάρχουν κάποιες υπόνοιες από τους Slava G. Turyshev και Viktor T. Toth ότι τελικά αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα για το Anomaly. Συγκεκριμένα παραθέτω ότι:
Slava Turyshev, a scientist at the Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena, Calif., and Viktor Toth, a Canada-based software developer, plan to publish the results of their strikingly comprehensive new analysis of the Pioneer anomaly in the next few months. Their work is likely to bring a conclusion to one of the longest and most tumultuous detective stories of modern astrophysics...
...The results of the telemetry analysis? “The heat recoil force accounts for part of the acceleration,” said Turyshev. They wouldn’t tell me how significant a part. (Turyshev: “We’d like to publish that in the scientific literature.”) But according to Toth, “You can take it to the bank that whatever remains of the anomaly after accounting for that thermal acceleration, it will at most be much less than the canonical value of 8.74 x 10^-10 m/s^2, and then, mind you, all those wonderful numerical coincidences people talk about are destroyed”...
I asked for a sneak peek. “Though the constant acceleration idea is a valid model, we have begun to see that it is equally valid or a better yet if we assume that there is some decay – that the acceleration is slightly decaying with time,” said Toth. Furthermore, he told me, he and Turyshev have been re-addressing the question of which direction the anomalous acceleration points in. It may not be sunward after all, as was always assumed. And a non-sunward acceleration would suggest a non-gravitational cause. “Our results are very suggestive, but I want to wait until we're completely finished before saying anything more about it. There is a community of physicists interested in the Pioneer anomaly, and I have become quite aware of how desperately sensitive this thing can be.”
Με λίγα λόγια, αυτό που έχουν κάνει είναι ότι πήραν όλα τα δεδομένα τηλεμετρίας που μπόρεσαν να βρουν και τα έβαλαν σε ένα λεπτομερές μοντέλο του διαστημοπλοίου, και έτσι μοντελοποίησαν με την καλύτερη δυνατή ακρίβεια όλες τις συνεισφορές των θερμικών απωλειών και είδαν ότι τελικά φαίνεται να έχει μεγαλύτερη συνεισφορά από ότι υπολογιζόταν μέχρι τώρα. Καθοριστική συνεισφορά. Ακόμα, το διαστημόπλοιο φαίνεται να μην έχει σταθερή επιτάχυνση όπως υπολόγιζαν μέχρι τώρα και η επιτάχυνση φαίνεται να μειώνεται. Αυτό είναι συνεπές με το ενδεχόμενο να οφείλεται σε κάποιον εσωτερικό μηχανισμό του διαστημοπλοίου, όπως οι θερμικές απώλειες, που περιμένει κανείς να μειώνονται με τον χρόνο καθώς πέφτει η ισχύς του αντιδραστήρα. Τέλος, φαίνεται η επιτάχυνση να μην έχει κατεύθυνση προς τον Ήλιο.
Σχετικά με αυτά τα θέματα, παραπέμπω και πάλι στο Review, στην ενότητα με τα ανοιχτά ζητήματα.
Περιμένουμε λοιπόν την τελική εργασία με τα αποτελέσματα τους σε μερικούς μήνες.