Ε ναι λοιπόν, ο Χαρδαβέλλας ανοίγει και πάλι τις πύλες της Κούφιας-Κοίλης Γης. Αυτή τη φορά με δύο άρθρα του Γιάννη Μούτσου (ο
Mulder της εκπομπής) στα οποία παρουσιάζει μία συνέντευξη με τον
Rodney Cluff (δεν ξέρω αν την έχει πάρει ο ίδιος), συγγραφέα του βιβλίου "World Top Secret: Our Hollow Earth" και διοργανωτή μίας
αποστολής στο Βόρειο Πόλο με στόχο να βρεθεί το άνοιγμα που οδηγεί στην κοίλη γη.
Η συνέντευξη είναι χωρισμένη στα άρθρα,
Η θεωρία της Κούφιας Γης! και
Τα απόρρητα αρχεία για την Κούφια Γη!, από το pyles.tv
Καλά, αυτά που λέει ο τύπος στην συνέντευξη είναι απλά γελοία. Επικαλείται τον
Halley (που έζησε την περίοδο 1656 – 1742, μόλις έχει διατυπωθεί δηλαδή η θεωρία της βαρύτητας του
Newton) προκειμένου να δώσει κύρος σε αυτά που λέει, ενώ κάνει και αναφορά στον Γιούλερ (lol, πρέπει να είναι η πιο γαμάτη μετάφραση του ονόματος του
Euler) ο οποίος
και καλά είχε ασχοληθεί με την θεωρία της κοίλης Γης. Ο Halley διατυπώνει την θεωρία του με τους ομόκεντρους φλοιούς προκειμένου να εξηγήσει από τη μία την συμπεριφορά του μαγνητικού πεδίου της Γης και από την άλλη την εκτίμηση που είχε κάνει ο Newton στο
Principia για τη
σχετική πυκνότητα της Σελήνης και της Γης (η οποία αρχικά ήταν λάθος και είχε την τιμή 9/5). Είμαι σίγουρος ότι αν ο Halley είχε μεγαλύτερη τριβή με τη θεωρία της βαρύτητας του Newton, θα είχε δει ότι ένα τέτοιο μοντέλο είναι παλιρροϊκά ασταθές (εξαιτίας των παλιρροϊκών δυνάμεων του Ήλιου και της Σελήνης, μια διαταραχή της θέσης των φλοιών θα τους έσπρωχνε τον έναν πάνω στον άλλον, Να μια καλή άσκηση). Η παραπάνω αναφορά από το Journal for the History of Astronomy έχει αρκετό ενδιαφέρον να την διαβάσει κανείς. Πάντως, μου κάνει εντύπωση το πως πιστεύουν κάποιοι ότι αν αρχίσεις και αραδιάζεις ονόματα ξαφνικά λες κάτι σωστό ή σημαντικό.
Επιστρέφοντας στη συνέντευξη, εκτός των άλλων, ο Rodney Cluff ισχυρίζεται και ότι όλοι οι πλανήτες και ακόμα και ο Ήλιος είναι κοίλοι. Ότι να 'ναι. Μάλιστα λέει σε ένα σημείο ότι το "Ταξίδι στο κέντρο της Γης" του Ιουλίου Βερν είναι πραγματική ιστορία και ότι φυσικά οι εξωγήινοι έχουν βάση στη Σελήνη. LOL
Φυσικά για όλα αυτά και για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της Γης έχω γράψει και στο παρελθόν (
Κοίλη Γη ή Δημοσιογραφία του Κώλου,
Another One Rides The Bus - Κοίλη Γη,
Geodynamo (αναστροφή μαγνητικού πεδίου και 2012)) οπότε δεν θα ασχοληθώ περισσότερο από όσο ασχολήθηκα παραπάνω.
Ένα ακόμα από τα σημεία που έχει πλάκα είναι το πως είναι γραμμένα τα άρθρα με την συνέντευξη. Η γλώσσα τους είναι τραγική. Είναι δηλαδή σαν να έχει πάρει κάποιος το αγγλικό κείμενο των απαντήσεων του Rodney Cluff και να το έχει βάλει σε κάποιο από τα διάφορα μεταφραστικά προγράμματα που κυκλοφορούν στο internet. 'Αντε γεια δηλαδή.
Το πιο αστείο σημείο πάντως προκύπτει από το βιογραφικό του
Rodney Cluff. Ενδεικτικά παραθέτω:
RODNEY M. CLUFF, author of World Top Secret: Our Earth Is Hollow! was born and raised in the American colony of Colonia Juarez in northern Mexico. He became interested in the Hollow Earth Theory at the age of 16 while working on a New Mexico farm where the farm manager told the workers of the theory. He thought, What an ideal place for the Lord to hide the Lost Tribes of Israel!
After graduating from high school, Mr. Cluff served a full-time mission for the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints in Mexico where he met his wife...
They moved to Phoenix, Arizona, and one day Mr. Cluff noticed an advertisement of Raymond Bernard's book, The Hollow Earth in a tabloid newspaper. He sent for it and thereby began many years of study and writing which has led to the present work. After 16 years with the Arizona Department of Health Services working as an Information Technology Specialist, Mr. Cluff retired and now lives with his wife Keta in the retirement community of Sun City, Arizona, and continues his research into evidences for hollow planets as a hobby.
He firmly believes: OUR EARTH IS HOLLOW! Backed with scientific evidence, including satellite photos of the polar holes, analysis of the observations of polar explorers, analysis of earthquake data and much more -- coupled with evidence from the scriptures and history that the Lost Tribes of Israel are now FOUND within the Hollow of Our Earth, he presents his argument in favor of the Hollow Earth Theory.
It is his hope that someday, he may have the privilege of visiting his cousins of the Ten Tribes in the North Countries of the Hollow Earth! The author's own ancestry is of Israelitish origin, of the Tribe of Ephraim, and can be traced back to the Exile of the Ten Tribes from Palestine when they were carried captive into Assyria in 721 B.C....
...It is their hope that this time, they will be successful in pulling off this long sought after dream -- to reach Inner Earth to visit their cousins of the Lost Viking Colony and the Lost Tribes of Israel.
If you are interested in joining the expedition and/or make a donation to make the expedition a reality, you are invited to submit your application and/or donation on the expedition website.
If you would like to purchase a copy of Rodney Cluff's ebook, World Top Secet: Our Earth Is Hollow -- the result of 30 plus years research in support of the hollow earth / hollow planets theory, you may do so here. If you purchase an ebook, you will also get a password to Our Hollow Earth website, and to all updates of the ebook for life.
Δηλαδή μιλάμε για tre-lol καταστάσεις. Οι χαμένες φιλές του Ισραήλ, η χαμένη αποικία των Βίκινγκς και πάει λέγοντας. Και φυσικά όλα αυτά στηρίζονται σε επιστημονικά στοιχεία από την Βίβλο... Η πλάκα είναι ότι του την βγήκε από πίσω ο κ. Cluff με τους Εβραίους. Αναρωτιέμαι, ο Λιακόπουλος τι να έχει να πει για όλα αυτά;
Τέλος πάντων, το τελευταίο που θέλω να σχολιάσω είναι ένα σχηματάκι που υπάρχει στο δεύτερο άρθρο και δίνει αφορμή για να δούμε ένα ενδιαφέρον φυσικό προβληματάκι τουλάχιστον. Το σχήμα είναι το παρακάτω:
Όπως μπορεί να δει κανείς στο σχήμα, υπάρχει μια διακεκομμένη γραμμή που υποτίθεται ότι παριστάνει το "κέντρο βάρους" της Γης (με την έννοια του προς τα που ασκείται η βαρύτητα της Γης, ενώ βλέπουμε και τα ανθρωπάκια που δείχνουν ακριβώς αυτό), το οποίο και καλά εξηγεί γιατί μπορεί να υπάρξει ένας ανεστραμμένος κόσμος στο εσωτερικό της Γης. Το σχήμα δείχνει ακόμα και τον εσωτερικό "Ήλιο". Δηλαδή, με λίγα λόγια, αν ήταν να σχεδιάσουμε με βελάκια το βαρυτικό πεδίο της Γης (όπως αυτό δημιουργείται από τη Γη ως φλοιό με δύο τρύπες), έξω θα σχεδιάζαμε ακτινικά βελάκια προς τα μέσα και μέσα, ακτινικά βελάκια προς τα έξω
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει. Όποιος το έφτιαξε πάντως είναι υπερ-γαλαξιακά άσχετος. Δεν έχει πάει σχολείο ρε παιδί μου. Έπρεπε να μην έχει αποφοιτήσει από το λύκειο. Αν τον ρωτήσεις, θα σου πει ότι ο Ήλιος γυρίζει γύρω από την Γη και κατά πάσα πιθανότητα θα σου πει ότι χρειάζεται και, κάτι άσχετο, ας πούμε 7 ημέρες για μια περιστροφή. Είναι αυτός που θα τον πάρεις στη δουλειά σου και θα σε στείλει φυλακή γιατί ή θα σκοτώσει κάποιον ή θα σκοτωθεί μόνος του.
Και να θυμίσω, τα ίδια υποστηρίζει και ο Λιακόπουλος που λέει ότι είναι φυσικός.
Τέλος πάντων, ας δούμε ποιο είναι το σωστό, δηλαδή προς τα που ασκείται η βαρύτητα όταν έχεις έναν φλοιό και όταν αυτός έχει και τρύπες.
Αν έχεις μια κατανομή ύλης, προκειμένου να δεις προς τα που ασκείται η συνολική δύναμη από αυτή την κατανομή, θα πρέπει να πάρεις την δύναμη που ασκεί η κάθε στοιχειώδης μάζα και μετά να αθροίσεις όλες αυτές τις δυνάμεις.
Επειδή η κατανομή της ύλης είναι συνεχής, το άθροισμα αυτό θα είναι ένα ολοκλήρωμα. Γενικά, το πρόβλημα αυτό δεν είναι εύκολο να λυθεί, καθώς το ολοκλήρωμα που θα πρέπει να υπολογίσει κανείς, δεν είναι γενικά εύκολο. Στην ειδική όμως περίπτωση όπου υπάρχει αρκετή συμμετρία (όπως είναι ο σφαιρικός φλοιός με σταθερή πυκνότητα) τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Μια πολύ καλή παρουσίαση αυτού του υπολογισμού έχει και η wikipedia στο άρθρο με τίτλο,
Shell theorem. Πολύ ωραίο αρθράκι που στο τέλος παρουσιάζει και το θεώρημα του Gauss.
Για να υπολογίσει όμως κανείς το βαρυτικό πεδίο μιας κατανομής ύλης, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος, πιο έμμεσος. Κανείς μπορεί να υπολογίσει πρώτα το βαρυτικό δυναμικό V(r) και από εκεί το πεδίο, αφού η βαρυτική δύναμη είναι το αντίθετο της βαθμίδας του δυναμικού $$\reverse\opaque \vec{F}=-\vec{\nabla} V(\vec{r}).$$
Το βαρυτικό δυναμικό γενικά δίνεται από το ολοκλήρωμα $$\reverse\opaque V(\vec{r_1})=-\int{\frac{Gm\rho dV}{|\vec{r}-\vec{r_1}|}$$, όπου το dV μέσα στο ολοκλήρωμα είναι το στοιχείο του όγκου και άρα το ρdV είναι η στοιχειώδης μάζα της κατανομής ύλης που παράγει το δυναμικό.
Στην περίπτωση του σφαιρικού φλοιού σταθερής πυκνότητας λοιπόν, ο υπολογισμός του δυναμικού είναι απλός και μπορούμε να υπολογίσουμε το βαρυτικό δυναμικό σε όλο το χώρο μέσα και έξω από τον φλοιό. Αυτό που θα βρούμε από τον υπολογισμό μας είναι ότι έξω από τον φλοιό, το βαρυτικό πεδίο έχει την μορφή $$\reverse\opaque V(\vec{r_1})=-\frac{GmM}{|\vec{r}-\vec{r_1}|}$$, είναι δηλαδή σαν να έχουμε όλη την μάζα Μ του φλοιού συγκεντρωμένη στο κέντρο του. Αντίστοιχα, το δυναμικό στην εσωτερική κοιλότητα του φλοιού, όπου δεν υπάρχει ύλη, θα έχει μια σταθερή τιμή παντού, ενώ μέσα στον φλοιό, στην περιοχή όπου έχουμε την ύλη το δυναμικό θα έχει την μορφή $$\reverse\opaque V(\vec{r_1})\propto \[(R_{out}^2-r^2_1)+\frac{2}{3r_1}(r_1^3-R_{in}^3)\]$$, όπου R_out είναι η εξωτερική ακτίνα του φλοιού και R_in η εσωτερική. Από αυτά μπορούμε να καταλάβουμε ότι το βαρυτικό πεδίο έξω από τον φλοιό θα είναι το γνωστό ακτινικό ελκτικό πεδίο που είναι αντίστροφο του τετραγώνου της απόστασης, το πεδίο μέσα στον φλοιό θα είναι ακτινικό και ανάλογο της απόστασης από το κέντρο, ενώ στην εσωτερική κοιλότητα το βαρυτικό πεδίο θα είναι μηδενικό, δηλαδή δεν θα ασκείται καμία δύναμη.
Τα παραπάνω, είναι σε ένα βαθμό γνωστά από το σχολείο. Ειδικότερα είναι γνωστά από τις ιδιότητες του ηλεκτρικού δυναμικού κατανομών φορτίου (ειδικά το
θεώρημα του Gauss ή το ότι στο εσωτερικό σφαιρικού κελύφους το δυναμικό είναι σταθερό), δηλαδή από την ηλεκτροστατική.
Ωραία. Το επόμενο βήμα είναι να δούμε τι συμβαίνει με τις τρύπες, πως δηλαδή αλλάζει η κατάσταση από την παρουσία των τρυπών. Ο γενικός υπολογισμός του δυναμικού από το παραπάνω ολοκλήρωμα για τον φλοιό με τις τρύπες είναι αρκετά δύσκολος, οπότε θα εφαρμόσουμε μια πιο έξυπνη τακτική.
Ας δούμε πρώτα τι διαστάσεις έχουμε στο πρόβλημά μας. Η ακτίνα της Γης είναι ας πούμε 6000km (είναι κάτι παραπάνω, αλλά δεν πειράζει). Το πάχος του φλοιού όπως μας το δίνει το παραπάνω σχήμα είναι περίπου 600 μίλια, δηλαδή ας πούμε 1000km, δηλαδή το 1/6 της ακτίνας της Γης. Η διάμετρος του ανοίγματος στους πόλους είναι περίπου 100 μίλια, δηλαδή το 1/6 του πάχους του φλοιού της Γης, όπως μας λένε πάντα οι οπαδοί της κοίλης Γης. Με λίγα λόγια, η διάμετρος του ανοίγματος είναι περίπου το 1/36 της ακτίνας της Γης και το 1/6 του πάχους του φλοιού, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να την θεωρήσουμε αρκετά μικρότερη από την τυπική κλίμακα του προβλήματός μας. Ακόμα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το άνοιγμα είναι κατά προσέγγιση ένας κύλινδρος.
Ας επιστρέψουμε τώρα στο θέμα του δυναμικού. Το δυναμικό μιας κατανομής ύλης, από τον ορισμό του, είναι το άθροισμα των δυναμικών κάθε στοιχειώδους μάζας. Έτσι, αν θέλουμε να υπολογίσουμε το βαρυτικό δυναμικό ενός φλοιού με δύο τρύπες, δεν έχουμε παρά να αφαιρέσουμε από το βαρυτικό δυναμικό του ολόκληρου φλοιού, το δυναμικό των δύο τρυπών που "κατά λάθος" προσθέσαμε. Τις τρύπες, όπως είπαμε και παραπάνω, μπορούμε να τις θεωρήσουμε κατά προσέγγιση κυλινδρικές και ακόμα καλύτερα επειδή η διάμετρος του κυλίνδρου είναι αρκετά μικρή, μπορούμε για ευκολία να θεωρήσουμε ότι ο κύλινδρος είναι ουσιαστικά μια γραμμική πυκνότητα ύλης. Άρα πρέπει να υπολογίσουμε το δυναμικό μιας τέτοιας γραμμικής πυκνότητας ύλης.
Αν έχουμε μια γραμμική πυκνότητα ύλης κατά μήκος του άξονα z σε κυλινδρικές συντεταγμένες (ρ,z,φ) που εκτείνεται από το z=-a έως το z=a, το δυναμικό της είναι της μορφής $$\reverse\opaque V(\rho_1,z_1)\propto\log \left(\frac{(z_1-a)-\sqrt{(z_1-a)^2+\rho_1^2}}{(z_1+a)-\sqrt{(z_1+a)^2+\rho_1^2}}\right)$$. Άρα, το δυναμικό που ψάχνουμε θα προκύψει αν από το δυναμικό του σφαιρικού φλοιού, αφαιρέσουμε δύο κατάλληλα τοποθετημένα κατά μήκος του άξονα z δυναμικά από γραμμικές πυκνότητες ύλης. Το αποτέλεσμα αυτού του υπολογισμού φαίνεται στα δύο παρακάτω σχήματα, στα οποία έχουμε σχεδιάσει τον φλοιό, τις ισοδυναμικές καμπύλες (οι κόκκινες γραμμές) και το βαρυτικό πεδίο (το οποίο είναι η βαθμίδα του δυναμικού και αναπαριστάται με τα βελάκια).
Η όλη απεικόνιση είναι ποιοτική, με την ακτίνα της Γης να είναι R=1 και τη μάζα της και αυτή ίση με Μ=1.
Το πρώτο σχήμα μας δείχνει σε μεγάλη κλίμακα τι συμβαίνει με το βαρυτικό πεδίο. Έξω από τη Γη βλέπουμε τα βελάκια να δείχνουν ακτινικά (και αν προσέξετε είναι παντού κάθετα στις ισοδυναμικές καμπύλες, όπως πρέπει να είναι η βαθμίδα) και καθώς πλησιάζουμε προς την επιφάνεια οι ισοδυναμικές καμπύλες πυκνώνουν και τα βελάκια έχουν μεγαλύτερο μήκος. Μέσα στον φλοιό, τα βελάκια εξακολουθούν να δείχνουν προς το κέντρο της Γης, αλλά όσο πάμε πιο βαθιά το μήκος τους μικραίνει, αφού "βλέπουν" λιγότερη μάζα. Τέλος, στο εσωτερικό της Γης, τα βελάκια έχουν περίεργες κατευθύνσεις και φυσικά το μικρότερο μήκος. Το ότι η ένταση του πεδίου είναι μικρότερη στο κενό εσωτερικό του φλοιού (πράγμα που φαίνεται και από την μικρή πυκνότητα των ισοδυναμικών) είναι απολύτως λογικό, αφού εκεί η συνεισφορά από τον φλοιό είναι μηδενική, ενώ το μόνο που συνεισφέρει είναι η "χαμένη μάζα" από τις τρύπες η οποία είναι ένα μικρό κλάσμα της μάζας του υπόλοιπου φλοιού.
Το δεύτερο σχήμα έχει εστιάσει στο κενό εσωτερικό του φλοιού για να δείξει το προς τα που είναι το πεδίο εκεί μέσα. Τα βελάκια δείχνουν ξεκάθαρα ότι το πεδίο προφανώς και δεν είναι ακτινικό προς τα έξω, όπως θα ήθελαν οι οπαδοί της κοίλης Γης. Αντιθέτως, το πεδίο είναι εφαπτομενικό στην εσωτερική επιφάνεια (προς τους πόλους) και συγκλίνει προς στον ισημερινό ή αλλιώς, οτιδήποτε υπήρχε στην εσωτερική επιφάνεια, θα σπρωχνόταν από μια σχετικά ασθενή δύναμη προς το σημείο τομής του φλοιού με το επίπεδο που είναι κάθετο στον άξονα που ορίζουν οι δύο τρύπες. Καμία σχέση δηλαδή με όσα δείχνει το σχήμα από το pyles.tv
Άσε που άμα βάλεις και έναν "εσωτερικό Ήλιο", Cluffτα Χαράλαμπε, αφού το αντικείμενο αυτό θα ασκεί το κυρίαρχο βαρυτικό πεδίο και άρα θα έλκει τα πάντα επάνω του. Πάει λοιπόν ο παράδεισος (όπως ονομάζει το εσωτερικό το σχήμα του Cluff), πάνε και οι χαμένες φυλές του Ισραήλ, πάνε και οι Βίκινγκς.
Ρε γαμώτο...
Βοήθειά μας.
Ps. Πλάκα είχε το όλο θέμα. ;)
----------------------------------------------
Update: Είπα να υπολογίσω και το ακριβές δυναμικό από τον σφαιρικό φλοιό με τρύπες, έτσι για σύγκριση ανάμεσα στην πραγματική λύση και την "ποιοτική" που έχω παρουσιάσει παραπάνω. Οι δύο λύσεις φαίνονται στο παρακάτω σχήμα:
Όπως φαίνεται, οι δύο λύσεις έχουν τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το βασικό είναι φυσικά η πολύ μικρή ένταση του πεδίου μέσα στο φλοιό (φαίνεται από την πυκνότητα των ισοδυναμικών καμπυλών) και το ότι στο εσωτερικό ο ισημερινός είναι η περιοχή προς την οποία θα ασκούταν η δύναμη σε μια δοκιμαστική μάζα.
Επειδή κάποιος έδειξε ενδιαφέρον, οι παραπάνω απεικονίσεις των πεδίων έγιναν με τη βοήθεια του
Mathematica (
www.wolfram.com).
